🔍
    sense 2v
    sense 1v
    En la llengua italiana, hi ha quatre modes verbals principals: indicatiu, subjuntiu, condicional i imperatiu. Cada un d’aquests modes s’utilitza per expressar diferents intencions, accions o estats.
    L’indicatiu parla de fets, el subjuntiu de dubtes i desitjos, el condicional de situacions hipotètiques, i l’imperatiu de comandaments i sol·licituds.
    Saber conjugar els verbs correctament en aquests modes et permet expressar amb facilitat diferents pensaments i emocions en la conversa diària.
    Le strade sembrano infiorentinire durante la festa locale.
    infiorentinire :
    in|fio|ren|ti||re : (accento grave)

    indicativo infiorentinire. Mode indicatiu del verb infiorentinire


    Tempo semplice

    infiorentinire presente

    io infiorentinisco
    🔊
    tu infiorentinisci
    🔊
    lui/lei/Lei infiorentinisce
    🔊
    noi infiorentiniamo
    🔊
    voi infiorentinite
    🔊
    loro infiorentiniscono
    🔊
    Tempo semplice

    infiorentinire imperfetto

    io infiorentinivo
    🔊
    tu infiorentinivi
    🔊
    lui/lei/Lei infiorentiniva
    🔊
    noi infiorentinivamo
    🔊
    voi infiorentinivate
    🔊
    loro infiorentinivano
    🔊

    Tempo semplice

    infiorentinire futuro semplice

    io infiorentinirò
    🔊
    tu infiorentinirai
    🔊
    lui/lei/Lei infiorentinirà
    🔊
    noi infiorentiniremo
    🔊
    voi infiorentinirete
    🔊
    loro infiorentiniranno
    🔊
    Tempo semplice

    infiorentinire passato remoto

    io infiorentinii
    🔊
    tu infiorentinisti
    🔊
    lui/lei/Lei infiorentinì
    🔊
    noi infiorentinimmo
    🔊
    voi infiorentiniste
    🔊
    loro infiorentinirono
    🔊

    Tempo composto

    infiorentinire futuro anteriore

    io avrò infiorentinito
    🔊
    tu avrai infiorentinito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà infiorentinito
    🔊
    noi avremo infiorentinito
    🔊
    voi avrete infiorentinito
    🔊
    loro avranno infiorentinito
    🔊
    Tempo composto

    infiorentinire passato prossimo

    io ho infiorentinito
    🔊
    tu hai infiorentinito
    🔊
    lui/lei/Lei ha infiorentinito
    🔊
    noi abbiamo infiorentinito
    🔊
    voi avete infiorentinito
    🔊
    loro hanno infiorentinito
    🔊

    Tempo composto

    infiorentinire trapassato prossimo

    io avevo infiorentinito
    🔊
    tu avevi infiorentinito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva infiorentinito
    🔊
    noi avevamo infiorentinito
    🔊
    voi avevate infiorentinito
    🔊
    loro avevano infiorentinito
    🔊
    Tempo composto

    infiorentinire trapassato remoto

    io ebbi infiorentinito
    🔊
    tu avesti infiorentinito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe infiorentinito
    🔊
    noi avemmo infiorentinito
    🔊
    voi aveste infiorentinito
    🔊
    loro ebbero infiorentinito
    🔊

    Informació general sobre el mode indicatiu (Indicativo) dels verbs italians

    El mode indicatiu (Indicativo) és un dels modes verbals fonamentals en la llengua italiana, que s'utilitza per expressar accions, estats o esdeveniments considerats reals o segurs. Serveix per descriure fets, rutines diàries i situacions objectives.
    Per exemple, oracions com "Io vado al mercato" o "Loro studiano per l'esame" il·lustren l’ús de l’indicatiu per transmetre informació concreta.
    Aquest mode es pot conjugar en diversos temps, com el present, passat i futur, permetent situar amb precisió les accions en el temps. Entendre l’indicatiu és essencial per a una comunicació efectiva i per captar els matisos de la llengua italiana.

    congiuntivo infiorentinire. Mode subjuntiu del verb infiorentinire


    Tempo semplice

    infiorentinire congiuntivo presente

    io infiorentinisca
    🔊
    tu infiorentinisca
    🔊
    lui/lei/Lei infiorentinisca
    🔊
    noi infiorentiniamo
    🔊
    voi infiorentiniate
    🔊
    loro infiorentiniscano
    🔊
    Tempo semplice

    infiorentinire congiuntivo imperfetto

    io infiorentinissi
    🔊
    tu infiorentinissi
    🔊
    lui/lei/Lei infiorentinisse
    🔊
    noi infiorentinissimo
    🔊
    voi infiorentiniste
    🔊
    loro infiorentinissero
    🔊

    Tempo composto

    infiorentinire congiuntivo passato

    io abbia infiorentinito
    🔊
    tu abbia infiorentinito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia infiorentinito
    🔊
    noi abbiamo infiorentinito
    🔊
    voi abbiate infiorentinito
    🔊
    loro abbiano infiorentinito
    🔊
    Tempo composto

    infiorentinire congiuntivo trapassato

    io avessi infiorentinito
    🔊
    tu avessi infiorentinito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse infiorentinito
    🔊
    noi avessimo infiorentinito
    🔊
    voi aveste infiorentinito
    🔊
    loro avessero infiorentinito
    🔊

    Informació general sobre el mode subjuntiu (Congiuntivo) dels verbs italians

    El mode subjuntiu (Congiuntivo) és un mode verbal fonamental en la llengua italiana, que s’utilitza per expressar incertesa, desitjos, emocions i situacions hipotètiques. S’empra quan es parla d’accions que no són segures o reals, com en casos de dubte o possibilitat.
    Per exemple, frases com "Spero che tu venga" o "Se avessi tempo, partirei" il·lustren l’ús del subjuntiu per reflectir estats d’ànim o esdeveniments que depenen de condicions.
    Aquest mode pot aparèixer en diversos temps, com el present i el passat, i és essencial per a una comunicació matisada i per expressar pensaments complexos en la llengua italiana.

    condizionale infiorentinire. Mode condicional del verb infiorentinire


    Tempo semplice

    infiorentinire condizionale presente

    io infiorentinirei
    🔊
    tu infiorentiniresti
    🔊
    lui/lei/Lei infiorentinirebbe
    🔊
    noi infiorentiniremmo
    🔊
    voi infiorentinireste
    🔊
    loro infiorentinerebbero
    🔊
    Tempo composto

    infiorentinire condizionale passato

    io avrei infiorentinito
    🔊
    tu avresti infiorentinito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe infiorentinito
    🔊
    noi avremmo infiorentinito
    🔊
    voi avreste infiorentinito
    🔊
    loro avrebbero infiorentinito
    🔊

    Informació general sobre el mode condicional (Condizionale) dels verbs italians

    El mode condicional (Condizionale) és un mode verbal fonamental en la llengua italiana, que s’utilitza per expressar accions o estats que depenen de condicions específiques. Sovint s’empra per formular desitjos, peticions o situacions hipotètiques que no són segures.
    Per exemple, frases com «Vorrei un caffè» o «Se avessi più tempo, viaggerei di più» il·lustren com el condicional s’utilitza per expressar situacions que depenen de certes circumstàncies.
    Aquest mode es pot conjugar en temps com el present i el passat, i és essencial per a una comunicació clara i per expressar pensaments complexos en la llengua italiana.

    imperativo infiorentinire. Mode imperatiu del verb infiorentinire


    infiorentinire imperativo

    tu infiorentini
    🔊
    noi infiorentiniamo
    🔊
    voi infiorentinite
    🔊

    infiorentinire congiuntivo esortativo

    Lei infiorentinisca
    🔊
    Che lui/lei infiorentinisca
    🔊
    Che loro infiorentiniscano
    🔊

    Informació general sobre el mode imperatiu (Imperativo) dels verbs italians

    El mode imperatiu (Imperativo) és un mode verbal essencial en la llengua italiana, utilitzat per donar ordres, instruccions o consells. Es forma per a la segona persona del singular, la segona persona del plural i la primera persona del plural.
    Per exemple, frases com "Fai attenzione!" o "Parlate lentamente!" mostren com l’imperatiu s’utilitza per comunicar-se de manera directa i clara. La frase "Andiamo!", que expressa una invitació a fer alguna cosa junts, també és un exemple d’imperatiu.
    Tanmateix, cal destacar que l’imperatiu no té formes per a la tercera persona del singular ni del plural. En aquests casos, s’utilitza el mode subjuntiu (Congiuntivo) per expressar desitjos o recomanacions d’una manera més suau. Aquesta característica fa que l’italià sigui únic, ja que el subjuntiu aporta un toc de cortesia i delicadesa a les converses.
    Conèixer l’imperatiu i la seva correcta utilització és fonamental per a una comunicació efectiva i per mantenir un to amable en les interaccions quotidianes.

    Aquí tens per què és essencial utilitzar el nostre entrenador de conjugacions per aprendre italià!

    La conjugació verbal és una de les parts més difícils de l’idioma italià, i dominar-la requereix pràctica constant.
    Amb la nostra eina interactiva, pots practicar d’una manera divertida i personalitzada, treballant tant els verbs més utilitzats com els més difícils. El nostre entrenador t’ajuda a millorar la precisió i la rapidesa, fent que la teva comunicació sigui més fluida.
    Siguis principiant o més avançat, el nostre entrenador de conjugació t’ajudarà a portar les teves habilitats lingüístiques al següent nivell!