U italijanskom jeziku postoje četiri glavna načina glagola: indikativ, konjunktiv, kondicional i imperativ. Svaki od ovih načina služi za izražavanje različitih namera, radnji ili stanja.
Indikativ govori o činjenicama, konjunktiv o sumnjama i željama, kondicional o hipotetičkim situacijama, a imperativ za naredbe i zahteve.
Pravilno savladavanje svih ovih načina omogućava vam da lako izrazite razne misli i osećanja u svakodnevnom razgovoru.
Ha sorriso davanti alla telecamera. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
verbo irregolare
sorridere :
sor|rì|de|re
: (accento grave)
indicativo sorridere. Izjavni način glagola sorridere
|
Tempo semplice
sorridere presente |
||
| io | sorrido |
🔊
|
| tu | sorridi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sorride |
🔊
|
| noi | sorridiamo |
🔊
|
| voi | sorridete |
🔊
|
| loro | sorridono |
🔊
|
|
Tempo semplice
sorridere imperfetto |
||
| io | sorridevo |
🔊
|
| tu | sorridevi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sorrideva |
🔊
|
| noi | sorridevamo |
🔊
|
| voi | sorridevate |
🔊
|
| loro | sorridevano |
🔊
|
|
Tempo semplice
sorridere futuro semplice |
||
| io | sorriderò |
🔊
|
| tu | sorriderai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sorriderà |
🔊
|
| noi | sorrideremo |
🔊
|
| voi | sorriderete |
🔊
|
| loro | sorrideranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
sorridere passato remoto |
||
| io | sorrisi |
🔊
|
| tu | sorridesti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sorrise |
🔊
|
| noi | sorridemmo |
🔊
|
| voi | sorrideste |
🔊
|
| loro | sorrisero |
🔊
|
|
Tempo composto
sorridere futuro anteriore |
||
| io | avrò sorriso |
🔊
|
| tu | avrai sorriso |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà sorriso |
🔊
|
| noi | avremo sorriso |
🔊
|
| voi | avrete sorriso |
🔊
|
| loro | avranno sorriso |
🔊
|
|
Tempo composto
sorridere passato prossimo |
||
| io | ho sorriso |
🔊
|
| tu | hai sorriso |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha sorriso |
🔊
|
| noi | abbiamo sorriso |
🔊
|
| voi | avete sorriso |
🔊
|
| loro | hanno sorriso |
🔊
|
|
Tempo composto
sorridere trapassato prossimo |
||
| io | avevo sorriso |
🔊
|
| tu | avevi sorriso |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva sorriso |
🔊
|
| noi | avevamo sorriso |
🔊
|
| voi | avevate sorriso |
🔊
|
| loro | avevano sorriso |
🔊
|
|
Tempo composto
sorridere trapassato remoto |
||
| io | ebbi sorriso |
🔊
|
| tu | avesti sorriso |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe sorriso |
🔊
|
| noi | avemmo sorriso |
🔊
|
| voi | aveste sorriso |
🔊
|
| loro | ebbero sorriso |
🔊
|
Opšte informacije o indikativu (Indicativo) italijanskih glagola
Izjavni način (Indicativo) je jedan od osnovnih načina glagola u italijanskom jeziku, korišćen za izražavanje radnji, stanja ili događaja koji se smatraju stvarnim ili sigurnim. Koristi se za opisivanje činjenica, svakodnevnih rutina i objektivnih situacija.
Na primer, rečenice kao „Io vado al mercato“ ili „Loro studiano per l'esame“ ilustruju upotrebu izjavnoga načina za prenošenje konkretnih informacija.
Ovaj način može se konjugovati u različitim vremenima, kao što su sadašnje, prošlo i buduće, što omogućava precizno određivanje vremena radnji. Razumevanje izjavnoga načina je ključno za efikasnu komunikaciju i razumevanje nijansi italijanskog jezika.
congiuntivo sorridere. Konjunktiv glagola sorridere
|
Tempo semplice
sorridere congiuntivo presente |
||
| io | sorrida |
🔊
|
| tu | sorrida |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sorrida |
🔊
|
| noi | sorridiamo |
🔊
|
| voi | sorridiate |
🔊
|
| loro | sorridano |
🔊
|
|
Tempo semplice
sorridere congiuntivo imperfetto |
||
| io | sorridessi |
🔊
|
| tu | sorridessi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sorridesse |
🔊
|
| noi | sorridessimo |
🔊
|
| voi | sorrideste |
🔊
|
| loro | sorridessero |
🔊
|
|
Tempo composto
sorridere congiuntivo passato |
||
| io | abbia sorriso |
🔊
|
| tu | abbia sorriso |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia sorriso |
🔊
|
| noi | abbiamo sorriso |
🔊
|
| voi | abbiate sorriso |
🔊
|
| loro | abbiano sorriso |
🔊
|
|
Tempo composto
sorridere congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi sorriso |
🔊
|
| tu | avessi sorriso |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse sorriso |
🔊
|
| noi | avessimo sorriso |
🔊
|
| voi | aveste sorriso |
🔊
|
| loro | avessero sorriso |
🔊
|
Opšte informacije o konjunktivu (Congiuntivo) italijanskih glagola
Konjunktiv (Congiuntivo) je osnovni način glagola u italijanskom jeziku, korišćen za izražavanje nesigurnosti, želja, emocija i hipotetičkih situacija. Upotrebljava se kada se govori o radnjama koje nisu sigurne ili stvarne, kao što su slučajevi sumnje ili mogućnosti.
Na primer, rečenice kao „Spero che tu venga“ ili „Se avessi tempo, partirei“ ilustruju upotrebu konjunktiva za izražavanje stanja uma ili događaja koji zavise od uslova.
Ovaj način može se pojaviti u različitim vremenima, kao što su sadašnje i prošlo, i ključan je za nijansiranu komunikaciju i izražavanje složenih misli u italijanskom jeziku.
condizionale sorridere. Kondicional glagola sorridere
|
Tempo semplice
sorridere condizionale presente |
||
| io | sorriderei |
🔊
|
| tu | sorrideresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sorriderebbe |
🔊
|
| noi | sorrideremmo |
🔊
|
| voi | sorridereste |
🔊
|
| loro | sorriderebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
sorridere condizionale passato |
||
| io | avrei sorriso |
🔊
|
| tu | avresti sorriso |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe sorriso |
🔊
|
| noi | avremmo sorriso |
🔊
|
| voi | avreste sorriso |
🔊
|
| loro | avrebbero sorriso |
🔊
|
Opšte informacije o kondicionalu (Condizionale) italijanskih glagola
Kondicional (Condizionale) je osnovno glagolsko stanje u italijanskom jeziku, koje se koristi za izražavanje radnji ili stanja koja zavise od određenih uslova. Često se koristi za izražavanje želja, molbi ili hipotetičkih situacija koje nisu izvesne.
Na primer, rečenice kao što su "Vorrei un caffè" ili "Se avessi più tempo, viaggerei di più" pokazuju kako se kondicional koristi za izražavanje situacija koje zavise od određenih okolnosti.
Ovo glagolsko stanje može se konjugovati u sadašnjem i prošlom vremenu i ključno je za jasno izražavanje i prenošenje složenih misli na italijanskom jeziku.
imperativo sorridere. Imperativ glagola sorridere
sorridere imperativo |
||
| tu | sorridi |
🔊
|
| noi | sorridiamo |
🔊
|
| voi | sorridete |
🔊
|
sorridere congiuntivo esortativo |
||
| Lei | sorrida |
🔊
|
| Che lui/lei | sorrida |
🔊
|
| Che loro | sorridano |
🔊
|
Opšte informacije o imperativu (Imperativo) italijanskih glagola
Imperativ (Imperativo) je važan način glagola u italijanskom jeziku, korišćen za davanje naredbi, uputstava ili saveta. Oblikuje se za drugo lice jednine, drugo lice množine i prvo lice množine.
Na primer, rečenice kao „Fai attenzione!“ ili „Parlate lentamente!“ pokazuju kako se imperativ može koristiti za direktnu i jasnu komunikaciju. Izraz „Andiamo!“ koji označava poziv da se nešto zajedno uradi, takođe je primer imperativa.
Međutim, važno je napomenuti da imperativ nema oblike za treće lice jednine i množine. U tim slučajevima se koristi konjunktiv za izražavanje želja ili preporuka na nežniji način. Ova osobina čini italijanski jezik jedinstvenim, jer konjunktiv donosi notu ljubaznosti i delikatnosti u razgovore.
Poznavanje imperativa i njegova pravilna upotreba su ključni za efikasnu komunikaciju i održavanje prijateljskog tona u svakodnevnim interakcijama.
Evo zašto je važno koristiti naš trener za konjugaciju pri učenju italijanskog!
Konjugacija glagola je jedan od najzahtevnijih delova italijanskog jezika, a njeno savladavanje zahteva redovno vežbanje.
Uz naš interaktivni alat možete vežbati na zabavan i personalizovan način, savladavajući i najčešće korišćene glagole, kao i one složenije. Naš trener vam pomaže da poboljšate tačnost i brzinu, čineći vaše izražavanje tečnijim.
Bilo da ste početnik ili napredni korisnik, naš trener konjugacije pomoći će vam da podignete svoje jezičke veštine na viši nivo!