U italijanskom jeziku postoje četiri glavna načina glagola: indikativ, konjunktiv, kondicional i imperativ. Svaki od ovih načina služi za izražavanje različitih namera, radnji ili stanja.
Indikativ govori o činjenicama, konjunktiv o sumnjama i željama, kondicional o hipotetičkim situacijama, a imperativ za naredbe i zahteve.
Pravilno savladavanje svih ovih načina omogućava vam da lako izrazite razne misli i osećanja u svakodnevnom razgovoru.
Ha esordito con il suo primo romanzo. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
esordire :
e|sor|dì|re
: (accento grave)
indicativo esordire. Izjavni način glagola esordire
|
Tempo semplice
esordire presente |
||
| io | esordisco |
🔊
|
| tu | esordisci |
🔊
|
| lui/lei/Lei | esordisce |
🔊
|
| noi | esordiamo |
🔊
|
| voi | esordite |
🔊
|
| loro | esordiscono |
🔊
|
|
Tempo semplice
esordire imperfetto |
||
| io | esordivo |
🔊
|
| tu | esordivi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | esordiva |
🔊
|
| noi | esordivamo |
🔊
|
| voi | esordivate |
🔊
|
| loro | esordivano |
🔊
|
|
Tempo semplice
esordire futuro semplice |
||
| io | esordirò |
🔊
|
| tu | esordirai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | esordirà |
🔊
|
| noi | esordiremo |
🔊
|
| voi | esordirete |
🔊
|
| loro | esordiranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
esordire passato remoto |
||
| io | esordii |
🔊
|
| tu | esordisti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | esordì |
🔊
|
| noi | esordimmo |
🔊
|
| voi | esordiste |
🔊
|
| loro | esordirono |
🔊
|
|
Tempo composto
esordire futuro anteriore |
||
| io | avrò esordito |
🔊
|
| tu | avrai esordito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà esordito |
🔊
|
| noi | avremo esordito |
🔊
|
| voi | avrete esordito |
🔊
|
| loro | avranno esordito |
🔊
|
|
Tempo composto
esordire passato prossimo |
||
| io | ho esordito |
🔊
|
| tu | hai esordito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha esordito |
🔊
|
| noi | abbiamo esordito |
🔊
|
| voi | avete esordito |
🔊
|
| loro | hanno esordito |
🔊
|
|
Tempo composto
esordire trapassato prossimo |
||
| io | avevo esordito |
🔊
|
| tu | avevi esordito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva esordito |
🔊
|
| noi | avevamo esordito |
🔊
|
| voi | avevate esordito |
🔊
|
| loro | avevano esordito |
🔊
|
|
Tempo composto
esordire trapassato remoto |
||
| io | ebbi esordito |
🔊
|
| tu | avesti esordito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe esordito |
🔊
|
| noi | avemmo esordito |
🔊
|
| voi | aveste esordito |
🔊
|
| loro | ebbero esordito |
🔊
|
Opšte informacije o indikativu (Indicativo) italijanskih glagola
Izjavni način (Indicativo) je jedan od osnovnih načina glagola u italijanskom jeziku, korišćen za izražavanje radnji, stanja ili događaja koji se smatraju stvarnim ili sigurnim. Koristi se za opisivanje činjenica, svakodnevnih rutina i objektivnih situacija.
Na primer, rečenice kao „Io vado al mercato“ ili „Loro studiano per l'esame“ ilustruju upotrebu izjavnoga načina za prenošenje konkretnih informacija.
Ovaj način može se konjugovati u različitim vremenima, kao što su sadašnje, prošlo i buduće, što omogućava precizno određivanje vremena radnji. Razumevanje izjavnoga načina je ključno za efikasnu komunikaciju i razumevanje nijansi italijanskog jezika.
congiuntivo esordire. Konjunktiv glagola esordire
|
Tempo semplice
esordire congiuntivo presente |
||
| io | esordisca |
🔊
|
| tu | esordisca |
🔊
|
| lui/lei/Lei | esordisca |
🔊
|
| noi | esordiamo |
🔊
|
| voi | esordiate |
🔊
|
| loro | esordiscano |
🔊
|
|
Tempo semplice
esordire congiuntivo imperfetto |
||
| io | esordissi |
🔊
|
| tu | esordissi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | esordisse |
🔊
|
| noi | esordissimo |
🔊
|
| voi | esordiste |
🔊
|
| loro | esordissero |
🔊
|
|
Tempo composto
esordire congiuntivo passato |
||
| io | abbia esordito |
🔊
|
| tu | abbia esordito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia esordito |
🔊
|
| noi | abbiamo esordito |
🔊
|
| voi | abbiate esordito |
🔊
|
| loro | abbiano esordito |
🔊
|
|
Tempo composto
esordire congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi esordito |
🔊
|
| tu | avessi esordito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse esordito |
🔊
|
| noi | avessimo esordito |
🔊
|
| voi | aveste esordito |
🔊
|
| loro | avessero esordito |
🔊
|
Opšte informacije o konjunktivu (Congiuntivo) italijanskih glagola
Konjunktiv (Congiuntivo) je osnovni način glagola u italijanskom jeziku, korišćen za izražavanje nesigurnosti, želja, emocija i hipotetičkih situacija. Upotrebljava se kada se govori o radnjama koje nisu sigurne ili stvarne, kao što su slučajevi sumnje ili mogućnosti.
Na primer, rečenice kao „Spero che tu venga“ ili „Se avessi tempo, partirei“ ilustruju upotrebu konjunktiva za izražavanje stanja uma ili događaja koji zavise od uslova.
Ovaj način može se pojaviti u različitim vremenima, kao što su sadašnje i prošlo, i ključan je za nijansiranu komunikaciju i izražavanje složenih misli u italijanskom jeziku.
condizionale esordire. Kondicional glagola esordire
|
Tempo semplice
esordire condizionale presente |
||
| io | esordirei |
🔊
|
| tu | esordiresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | esordirebbe |
🔊
|
| noi | esordiremmo |
🔊
|
| voi | esordireste |
🔊
|
| loro | esorderebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
esordire condizionale passato |
||
| io | avrei esordito |
🔊
|
| tu | avresti esordito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe esordito |
🔊
|
| noi | avremmo esordito |
🔊
|
| voi | avreste esordito |
🔊
|
| loro | avrebbero esordito |
🔊
|
Opšte informacije o kondicionalu (Condizionale) italijanskih glagola
Kondicional (Condizionale) je osnovno glagolsko stanje u italijanskom jeziku, koje se koristi za izražavanje radnji ili stanja koja zavise od određenih uslova. Često se koristi za izražavanje želja, molbi ili hipotetičkih situacija koje nisu izvesne.
Na primer, rečenice kao što su "Vorrei un caffè" ili "Se avessi più tempo, viaggerei di più" pokazuju kako se kondicional koristi za izražavanje situacija koje zavise od određenih okolnosti.
Ovo glagolsko stanje može se konjugovati u sadašnjem i prošlom vremenu i ključno je za jasno izražavanje i prenošenje složenih misli na italijanskom jeziku.
imperativo esordire. Imperativ glagola esordire
esordire imperativo |
||
| tu | esordi |
🔊
|
| noi | esordiamo |
🔊
|
| voi | esordite |
🔊
|
esordire congiuntivo esortativo |
||
| Lei | esordisca |
🔊
|
| Che lui/lei | esordisca |
🔊
|
| Che loro | esordiscano |
🔊
|
Opšte informacije o imperativu (Imperativo) italijanskih glagola
Imperativ (Imperativo) je važan način glagola u italijanskom jeziku, korišćen za davanje naredbi, uputstava ili saveta. Oblikuje se za drugo lice jednine, drugo lice množine i prvo lice množine.
Na primer, rečenice kao „Fai attenzione!“ ili „Parlate lentamente!“ pokazuju kako se imperativ može koristiti za direktnu i jasnu komunikaciju. Izraz „Andiamo!“ koji označava poziv da se nešto zajedno uradi, takođe je primer imperativa.
Međutim, važno je napomenuti da imperativ nema oblike za treće lice jednine i množine. U tim slučajevima se koristi konjunktiv za izražavanje želja ili preporuka na nežniji način. Ova osobina čini italijanski jezik jedinstvenim, jer konjunktiv donosi notu ljubaznosti i delikatnosti u razgovore.
Poznavanje imperativa i njegova pravilna upotreba su ključni za efikasnu komunikaciju i održavanje prijateljskog tona u svakodnevnim interakcijama.
Evo zašto je važno koristiti naš trener za konjugaciju pri učenju italijanskog!
Konjugacija glagola je jedan od najzahtevnijih delova italijanskog jezika, a njeno savladavanje zahteva redovno vežbanje.
Uz naš interaktivni alat možete vežbati na zabavan i personalizovan način, savladavajući i najčešće korišćene glagole, kao i one složenije. Naš trener vam pomaže da poboljšate tačnost i brzinu, čineći vaše izražavanje tečnijim.
Bilo da ste početnik ili napredni korisnik, naš trener konjugacije pomoći će vam da podignete svoje jezičke veštine na viši nivo!