U italijanskom jeziku postoje četiri glavna načina glagola: indikativ, konjunktiv, kondicional i imperativ. Svaki od ovih načina služi za izražavanje različitih namera, radnji ili stanja.
Indikativ govori o činjenicama, konjunktiv o sumnjama i željama, kondicional o hipotetičkim situacijama, a imperativ za naredbe i zahteve.
Pravilno savladavanje svih ovih načina omogućava vam da lako izrazite razne misli i osećanja u svakodnevnom razgovoru.
Credo che tutto andrà bene.
credere :
cré|de|re
: (accento acuto)
indicativo credere. Izjavni način glagola credere
|
Tempo semplice
Presente credere |
||
| io | credo |
🔊
|
| tu | credi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | crede |
🔊
|
| noi | crediamo |
🔊
|
| voi | credete |
🔊
|
| loro | credono |
🔊
|
|
Tempo semplice
Imperfetto credere |
||
| io | credevo |
🔊
|
| tu | credevi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | credeva |
🔊
|
| noi | credevamo |
🔊
|
| voi | credevate |
🔊
|
| loro | credevano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Futuro semplice credere |
||
| io | crederò |
🔊
|
| tu | crederai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | crederà |
🔊
|
| noi | crederemo |
🔊
|
| voi | crederete |
🔊
|
| loro | crederanno |
🔊
|
|
Tempo semplice
Passato remoto credere |
||
| io | credei |
🔊
|
| tu | credesti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | credé |
🔊
|
| noi | credemmo |
🔊
|
| voi | credeste |
🔊
|
| loro | crederono |
🔊
|
|
Tempo composto
Futuro anteriore credere |
||
| io | avrò creduto |
🔊
|
| tu | avrai creduto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà creduto |
🔊
|
| noi | avremo creduto |
🔊
|
| voi | avrete creduto |
🔊
|
| loro | avranno creduto |
🔊
|
|
Tempo composto
Passato prossimo credere |
||
| io | ho creduto |
🔊
|
| tu | hai creduto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha creduto |
🔊
|
| noi | abbiamo creduto |
🔊
|
| voi | avete creduto |
🔊
|
| loro | hanno creduto |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato prossimo credere |
||
| io | avevo creduto |
🔊
|
| tu | avevi creduto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva creduto |
🔊
|
| noi | avevamo creduto |
🔊
|
| voi | avevate creduto |
🔊
|
| loro | avevano creduto |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato remoto credere |
||
| io | ebbi creduto |
🔊
|
| tu | avesti creduto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe creduto |
🔊
|
| noi | avemmo creduto |
🔊
|
| voi | aveste creduto |
🔊
|
| loro | ebbero creduto |
🔊
|
Opšte informacije o indikativu (Indicativo) italijanskih glagola
Izjavni način (Indicativo) je jedan od osnovnih načina glagola u italijanskom jeziku, korišćen za izražavanje radnji, stanja ili događaja koji se smatraju stvarnim ili sigurnim. Koristi se za opisivanje činjenica, svakodnevnih rutina i objektivnih situacija.
Na primer, rečenice kao „Io vado al mercato“ ili „Loro studiano per l'esame“ ilustruju upotrebu izjavnoga načina za prenošenje konkretnih informacija.
Ovaj način može se konjugovati u različitim vremenima, kao što su sadašnje, prošlo i buduće, što omogućava precizno određivanje vremena radnji. Razumevanje izjavnoga načina je ključno za efikasnu komunikaciju i razumevanje nijansi italijanskog jezika.
congiuntivo credere. Konjunktiv glagola credere
|
Tempo semplice
Congiuntivo presente credere |
||
| io | creda |
🔊
|
| tu | creda |
🔊
|
| lui/lei/Lei | creda |
🔊
|
| noi | crediamo |
🔊
|
| voi | crediate |
🔊
|
| loro | credano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto credere |
||
| io | credessi |
🔊
|
| tu | credessi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | credesse |
🔊
|
| noi | credessimo |
🔊
|
| voi | credeste |
🔊
|
| loro | credessero |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo passato credere |
||
| io | abbia creduto |
🔊
|
| tu | abbia creduto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia creduto |
🔊
|
| noi | abbiamo creduto |
🔊
|
| voi | abbiate creduto |
🔊
|
| loro | abbiano creduto |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato credere |
||
| io | avessi creduto |
🔊
|
| tu | avessi creduto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse creduto |
🔊
|
| noi | avessimo creduto |
🔊
|
| voi | aveste creduto |
🔊
|
| loro | avessero creduto |
🔊
|
Opšte informacije o konjunktivu (Congiuntivo) italijanskih glagola
Konjunktiv (Congiuntivo) je osnovni način glagola u italijanskom jeziku, korišćen za izražavanje nesigurnosti, želja, emocija i hipotetičkih situacija. Upotrebljava se kada se govori o radnjama koje nisu sigurne ili stvarne, kao što su slučajevi sumnje ili mogućnosti.
Na primer, rečenice kao „Spero che tu venga“ ili „Se avessi tempo, partirei“ ilustruju upotrebu konjunktiva za izražavanje stanja uma ili događaja koji zavise od uslova.
Ovaj način može se pojaviti u različitim vremenima, kao što su sadašnje i prošlo, i ključan je za nijansiranu komunikaciju i izražavanje složenih misli u italijanskom jeziku.
condizionale credere. Kondicional glagola credere
|
Tempo semplice
Condizionale presente credere |
||
| io | crederei |
🔊
|
| tu | crederesti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | crederebbe |
🔊
|
| noi | crederemmo |
🔊
|
| voi | credereste |
🔊
|
| loro | crederebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
Condizionale passato credere |
||
| io | avrei creduto |
🔊
|
| tu | avresti creduto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe creduto |
🔊
|
| noi | avremmo creduto |
🔊
|
| voi | avreste creduto |
🔊
|
| loro | avrebbero creduto |
🔊
|
Opšte informacije o kondicionalu (Condizionale) italijanskih glagola
Kondicional (Condizionale) je osnovno glagolsko stanje u italijanskom jeziku, koje se koristi za izražavanje radnji ili stanja koja zavise od određenih uslova. Često se koristi za izražavanje želja, molbi ili hipotetičkih situacija koje nisu izvesne.
Na primer, rečenice kao što su "Vorrei un caffè" ili "Se avessi più tempo, viaggerei di più" pokazuju kako se kondicional koristi za izražavanje situacija koje zavise od određenih okolnosti.
Ovo glagolsko stanje može se konjugovati u sadašnjem i prošlom vremenu i ključno je za jasno izražavanje i prenošenje složenih misli na italijanskom jeziku.
imperativo credere. Imperativ glagola credere
Imperativo credere |
||
| tu | credi |
🔊
|
| noi | crediamo |
🔊
|
| voi | credete |
🔊
|
Congiuntivo credere |
||
| Lei | creda |
🔊
|
| Che lui/lei | creda |
🔊
|
| Che loro | credano |
🔊
|
Opšte informacije o imperativu (Imperativo) italijanskih glagola
Imperativ (Imperativo) je važan način glagola u italijanskom jeziku, korišćen za davanje naredbi, uputstava ili saveta. Oblikuje se za drugo lice jednine, drugo lice množine i prvo lice množine.
Na primer, rečenice kao „Fai attenzione!“ ili „Parlate lentamente!“ pokazuju kako se imperativ može koristiti za direktnu i jasnu komunikaciju. Izraz „Andiamo!“ koji označava poziv da se nešto zajedno uradi, takođe je primer imperativa.
Međutim, važno je napomenuti da imperativ nema oblike za treće lice jednine i množine. U tim slučajevima se koristi konjunktiv za izražavanje želja ili preporuka na nežniji način. Ova osobina čini italijanski jezik jedinstvenim, jer konjunktiv donosi notu ljubaznosti i delikatnosti u razgovore.
Poznavanje imperativa i njegova pravilna upotreba su ključni za efikasnu komunikaciju i održavanje prijateljskog tona u svakodnevnim interakcijama.
Evo zašto je važno koristiti naš trener za konjugaciju pri učenju italijanskog!
Konjugacija glagola je jedan od najzahtevnijih delova italijanskog jezika, a njeno savladavanje zahteva redovno vežbanje.
Uz naš interaktivni alat možete vežbati na zabavan i personalizovan način, savladavajući i najčešće korišćene glagole, kao i one složenije. Naš trener vam pomaže da poboljšate tačnost i brzinu, čineći vaše izražavanje tečnijim.
Bilo da ste početnik ili napredni korisnik, naš trener konjugacije pomoći će vam da podignete svoje jezičke veštine na viši nivo!