U italijanskom jeziku postoje četiri glavna načina glagola: indikativ, konjunktiv, kondicional i imperativ. Svaki od ovih načina služi za izražavanje različitih namera, radnji ili stanja.
Indikativ govori o činjenicama, konjunktiv o sumnjama i željama, kondicional o hipotetičkim situacijama, a imperativ za naredbe i zahteve.
Pravilno savladavanje svih ovih načina omogućava vam da lako izrazite razne misli i osećanja u svakodnevnom razgovoru.
Hanno arbitro in una competizione di calcio. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
arbitrare :
ar|bi|trà|re
: (accento grave)
indicativo arbitrare. Izjavni način glagola arbitrare
|
Tempo semplice
arbitrare presente |
||
| io | arbitro |
🔊
|
| tu | arbitri |
🔊
|
| lui/lei/Lei | arbitra |
🔊
|
| noi | arbitriamo |
🔊
|
| voi | arbitrate |
🔊
|
| loro | arbitrano |
🔊
|
|
Tempo semplice
arbitrare imperfetto |
||
| io | arbitravo |
🔊
|
| tu | arbitravi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | arbitrava |
🔊
|
| noi | arbitravamo |
🔊
|
| voi | arbitravate |
🔊
|
| loro | arbitravano |
🔊
|
|
Tempo semplice
arbitrare futuro semplice |
||
| io | arbitrerò |
🔊
|
| tu | arbitrerai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | arbitrerà |
🔊
|
| noi | arbitreremo |
🔊
|
| voi | arbitrerete |
🔊
|
| loro | arbitreranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
arbitrare passato remoto |
||
| io | arbitrai |
🔊
|
| tu | arbitrasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | arbitrò |
🔊
|
| noi | arbitrammo |
🔊
|
| voi | arbitraste |
🔊
|
| loro | arbitrarono |
🔊
|
|
Tempo composto
arbitrare futuro anteriore |
||
| io | avrò arbitrato |
🔊
|
| tu | avrai arbitrato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà arbitrato |
🔊
|
| noi | avremo arbitrato |
🔊
|
| voi | avrete arbitrato |
🔊
|
| loro | avranno arbitrato |
🔊
|
|
Tempo composto
arbitrare passato prossimo |
||
| io | ho arbitrato |
🔊
|
| tu | hai arbitrato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha arbitrato |
🔊
|
| noi | abbiamo arbitrato |
🔊
|
| voi | avete arbitrato |
🔊
|
| loro | hanno arbitrato |
🔊
|
|
Tempo composto
arbitrare trapassato prossimo |
||
| io | avevo arbitrato |
🔊
|
| tu | avevi arbitrato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva arbitrato |
🔊
|
| noi | avevamo arbitrato |
🔊
|
| voi | avevate arbitrato |
🔊
|
| loro | avevano arbitrato |
🔊
|
|
Tempo composto
arbitrare trapassato remoto |
||
| io | ebbi arbitrato |
🔊
|
| tu | avesti arbitrato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe arbitrato |
🔊
|
| noi | avemmo arbitrato |
🔊
|
| voi | aveste arbitrato |
🔊
|
| loro | ebbero arbitrato |
🔊
|
Opšte informacije o indikativu (Indicativo) italijanskih glagola
Izjavni način (Indicativo) je jedan od osnovnih načina glagola u italijanskom jeziku, korišćen za izražavanje radnji, stanja ili događaja koji se smatraju stvarnim ili sigurnim. Koristi se za opisivanje činjenica, svakodnevnih rutina i objektivnih situacija.
Na primer, rečenice kao „Io vado al mercato“ ili „Loro studiano per l'esame“ ilustruju upotrebu izjavnoga načina za prenošenje konkretnih informacija.
Ovaj način može se konjugovati u različitim vremenima, kao što su sadašnje, prošlo i buduće, što omogućava precizno određivanje vremena radnji. Razumevanje izjavnoga načina je ključno za efikasnu komunikaciju i razumevanje nijansi italijanskog jezika.
congiuntivo arbitrare. Konjunktiv glagola arbitrare
|
Tempo semplice
arbitrare congiuntivo presente |
||
| io | arbitri |
🔊
|
| tu | arbitri |
🔊
|
| lui/lei/Lei | arbitri |
🔊
|
| noi | arbitriamo |
🔊
|
| voi | arbitriate |
🔊
|
| loro | arbitrino |
🔊
|
|
Tempo semplice
arbitrare congiuntivo imperfetto |
||
| io | arbitrassi |
🔊
|
| tu | arbitrassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | arbitrasse |
🔊
|
| noi | arbitrassimo |
🔊
|
| voi | arbitraste |
🔊
|
| loro | arbitrassero |
🔊
|
|
Tempo composto
arbitrare congiuntivo passato |
||
| io | abbia arbitrato |
🔊
|
| tu | abbia arbitrato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia arbitrato |
🔊
|
| noi | abbiamo arbitrato |
🔊
|
| voi | abbiate arbitrato |
🔊
|
| loro | abbiano arbitrato |
🔊
|
|
Tempo composto
arbitrare congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi arbitrato |
🔊
|
| tu | avessi arbitrato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse arbitrato |
🔊
|
| noi | avessimo arbitrato |
🔊
|
| voi | aveste arbitrato |
🔊
|
| loro | avessero arbitrato |
🔊
|
Opšte informacije o konjunktivu (Congiuntivo) italijanskih glagola
Konjunktiv (Congiuntivo) je osnovni način glagola u italijanskom jeziku, korišćen za izražavanje nesigurnosti, želja, emocija i hipotetičkih situacija. Upotrebljava se kada se govori o radnjama koje nisu sigurne ili stvarne, kao što su slučajevi sumnje ili mogućnosti.
Na primer, rečenice kao „Spero che tu venga“ ili „Se avessi tempo, partirei“ ilustruju upotrebu konjunktiva za izražavanje stanja uma ili događaja koji zavise od uslova.
Ovaj način može se pojaviti u različitim vremenima, kao što su sadašnje i prošlo, i ključan je za nijansiranu komunikaciju i izražavanje složenih misli u italijanskom jeziku.
condizionale arbitrare. Kondicional glagola arbitrare
|
Tempo semplice
arbitrare condizionale presente |
||
| io | arbitrerei |
🔊
|
| tu | arbitreresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | arbitrerebbe |
🔊
|
| noi | arbitreremmo |
🔊
|
| voi | arbitrereste |
🔊
|
| loro | arbitrerebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
arbitrare condizionale passato |
||
| io | avrei arbitrato |
🔊
|
| tu | avresti arbitrato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe arbitrato |
🔊
|
| noi | avremmo arbitrato |
🔊
|
| voi | avreste arbitrato |
🔊
|
| loro | avrebbero arbitrato |
🔊
|
Opšte informacije o kondicionalu (Condizionale) italijanskih glagola
Kondicional (Condizionale) je osnovno glagolsko stanje u italijanskom jeziku, koje se koristi za izražavanje radnji ili stanja koja zavise od određenih uslova. Često se koristi za izražavanje želja, molbi ili hipotetičkih situacija koje nisu izvesne.
Na primer, rečenice kao što su "Vorrei un caffè" ili "Se avessi più tempo, viaggerei di più" pokazuju kako se kondicional koristi za izražavanje situacija koje zavise od određenih okolnosti.
Ovo glagolsko stanje može se konjugovati u sadašnjem i prošlom vremenu i ključno je za jasno izražavanje i prenošenje složenih misli na italijanskom jeziku.
imperativo arbitrare. Imperativ glagola arbitrare
arbitrare imperativo |
||
| tu | arbitra |
🔊
|
| noi | arbitriamo |
🔊
|
| voi | arbitrate |
🔊
|
arbitrare congiuntivo esortativo |
||
| Lei | arbitri |
🔊
|
| Che lui/lei | arbitri |
🔊
|
| Che loro | arbitrino |
🔊
|
Opšte informacije o imperativu (Imperativo) italijanskih glagola
Imperativ (Imperativo) je važan način glagola u italijanskom jeziku, korišćen za davanje naredbi, uputstava ili saveta. Oblikuje se za drugo lice jednine, drugo lice množine i prvo lice množine.
Na primer, rečenice kao „Fai attenzione!“ ili „Parlate lentamente!“ pokazuju kako se imperativ može koristiti za direktnu i jasnu komunikaciju. Izraz „Andiamo!“ koji označava poziv da se nešto zajedno uradi, takođe je primer imperativa.
Međutim, važno je napomenuti da imperativ nema oblike za treće lice jednine i množine. U tim slučajevima se koristi konjunktiv za izražavanje želja ili preporuka na nežniji način. Ova osobina čini italijanski jezik jedinstvenim, jer konjunktiv donosi notu ljubaznosti i delikatnosti u razgovore.
Poznavanje imperativa i njegova pravilna upotreba su ključni za efikasnu komunikaciju i održavanje prijateljskog tona u svakodnevnim interakcijama.
Evo zašto je važno koristiti naš trener za konjugaciju pri učenju italijanskog!
Konjugacija glagola je jedan od najzahtevnijih delova italijanskog jezika, a njeno savladavanje zahteva redovno vežbanje.
Uz naš interaktivni alat možete vežbati na zabavan i personalizovan način, savladavajući i najčešće korišćene glagole, kao i one složenije. Naš trener vam pomaže da poboljšate tačnost i brzinu, čineći vaše izražavanje tečnijim.
Bilo da ste početnik ili napredni korisnik, naš trener konjugacije pomoći će vam da podignete svoje jezičke veštine na viši nivo!