U italijanskom jeziku postoje četiri glavna načina glagola: indikativ, konjunktiv, kondicional i imperativ. Svaki od ovih načina služi za izražavanje različitih namera, radnji ili stanja.
Indikativ govori o činjenicama, konjunktiv o sumnjama i željama, kondicional o hipotetičkim situacijama, a imperativ za naredbe i zahteve.
Pravilno savladavanje svih ovih načina omogućava vam da lako izrazite razne misli i osećanja u svakodnevnom razgovoru.
Ha appuntito la matita. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
appuntire :
ap|pun|tì|re
: (accento grave)
indicativo appuntire. Izjavni način glagola appuntire
|
Tempo semplice
appuntire presente |
||
| io | appuntisco |
🔊
|
| tu | appuntisci |
🔊
|
| lui/lei/Lei | appuntisce |
🔊
|
| noi | appuntiamo |
🔊
|
| voi | appuntite |
🔊
|
| loro | appuntiscono |
🔊
|
|
Tempo semplice
appuntire imperfetto |
||
| io | appuntivo |
🔊
|
| tu | appuntivi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | appuntiva |
🔊
|
| noi | appuntivamo |
🔊
|
| voi | appuntivate |
🔊
|
| loro | appuntivano |
🔊
|
|
Tempo semplice
appuntire futuro semplice |
||
| io | appuntirò |
🔊
|
| tu | appuntirai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | appuntirà |
🔊
|
| noi | appuntiremo |
🔊
|
| voi | appuntirete |
🔊
|
| loro | appuntiranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
appuntire passato remoto |
||
| io | appuntii |
🔊
|
| tu | appuntisti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | appuntì |
🔊
|
| noi | appuntimmo |
🔊
|
| voi | appuntiste |
🔊
|
| loro | appuntirono |
🔊
|
|
Tempo composto
appuntire futuro anteriore |
||
| io | avrò appuntito |
🔊
|
| tu | avrai appuntito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà appuntito |
🔊
|
| noi | avremo appuntito |
🔊
|
| voi | avrete appuntito |
🔊
|
| loro | avranno appuntito |
🔊
|
|
Tempo composto
appuntire passato prossimo |
||
| io | ho appuntito |
🔊
|
| tu | hai appuntito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha appuntito |
🔊
|
| noi | abbiamo appuntito |
🔊
|
| voi | avete appuntito |
🔊
|
| loro | hanno appuntito |
🔊
|
|
Tempo composto
appuntire trapassato prossimo |
||
| io | avevo appuntito |
🔊
|
| tu | avevi appuntito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva appuntito |
🔊
|
| noi | avevamo appuntito |
🔊
|
| voi | avevate appuntito |
🔊
|
| loro | avevano appuntito |
🔊
|
|
Tempo composto
appuntire trapassato remoto |
||
| io | ebbi appuntito |
🔊
|
| tu | avesti appuntito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe appuntito |
🔊
|
| noi | avemmo appuntito |
🔊
|
| voi | aveste appuntito |
🔊
|
| loro | ebbero appuntito |
🔊
|
Opšte informacije o indikativu (Indicativo) italijanskih glagola
Izjavni način (Indicativo) je jedan od osnovnih načina glagola u italijanskom jeziku, korišćen za izražavanje radnji, stanja ili događaja koji se smatraju stvarnim ili sigurnim. Koristi se za opisivanje činjenica, svakodnevnih rutina i objektivnih situacija.
Na primer, rečenice kao „Io vado al mercato“ ili „Loro studiano per l'esame“ ilustruju upotrebu izjavnoga načina za prenošenje konkretnih informacija.
Ovaj način može se konjugovati u različitim vremenima, kao što su sadašnje, prošlo i buduće, što omogućava precizno određivanje vremena radnji. Razumevanje izjavnoga načina je ključno za efikasnu komunikaciju i razumevanje nijansi italijanskog jezika.
congiuntivo appuntire. Konjunktiv glagola appuntire
|
Tempo semplice
appuntire congiuntivo presente |
||
| io | appuntisca |
🔊
|
| tu | appuntisca |
🔊
|
| lui/lei/Lei | appuntisca |
🔊
|
| noi | appuntiamo |
🔊
|
| voi | appuntiate |
🔊
|
| loro | appuntiscano |
🔊
|
|
Tempo semplice
appuntire congiuntivo imperfetto |
||
| io | appuntissi |
🔊
|
| tu | appuntissi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | appuntisse |
🔊
|
| noi | appuntissimo |
🔊
|
| voi | appuntiste |
🔊
|
| loro | appuntissero |
🔊
|
|
Tempo composto
appuntire congiuntivo passato |
||
| io | abbia appuntito |
🔊
|
| tu | abbia appuntito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia appuntito |
🔊
|
| noi | abbiamo appuntito |
🔊
|
| voi | abbiate appuntito |
🔊
|
| loro | abbiano appuntito |
🔊
|
|
Tempo composto
appuntire congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi appuntito |
🔊
|
| tu | avessi appuntito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse appuntito |
🔊
|
| noi | avessimo appuntito |
🔊
|
| voi | aveste appuntito |
🔊
|
| loro | avessero appuntito |
🔊
|
Opšte informacije o konjunktivu (Congiuntivo) italijanskih glagola
Konjunktiv (Congiuntivo) je osnovni način glagola u italijanskom jeziku, korišćen za izražavanje nesigurnosti, želja, emocija i hipotetičkih situacija. Upotrebljava se kada se govori o radnjama koje nisu sigurne ili stvarne, kao što su slučajevi sumnje ili mogućnosti.
Na primer, rečenice kao „Spero che tu venga“ ili „Se avessi tempo, partirei“ ilustruju upotrebu konjunktiva za izražavanje stanja uma ili događaja koji zavise od uslova.
Ovaj način može se pojaviti u različitim vremenima, kao što su sadašnje i prošlo, i ključan je za nijansiranu komunikaciju i izražavanje složenih misli u italijanskom jeziku.
condizionale appuntire. Kondicional glagola appuntire
|
Tempo semplice
appuntire condizionale presente |
||
| io | appuntirei |
🔊
|
| tu | appuntiresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | appuntirebbe |
🔊
|
| noi | appuntiremmo |
🔊
|
| voi | appuntireste |
🔊
|
| loro | appunterebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
appuntire condizionale passato |
||
| io | avrei appuntito |
🔊
|
| tu | avresti appuntito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe appuntito |
🔊
|
| noi | avremmo appuntito |
🔊
|
| voi | avreste appuntito |
🔊
|
| loro | avrebbero appuntito |
🔊
|
Opšte informacije o kondicionalu (Condizionale) italijanskih glagola
Kondicional (Condizionale) je osnovno glagolsko stanje u italijanskom jeziku, koje se koristi za izražavanje radnji ili stanja koja zavise od određenih uslova. Često se koristi za izražavanje želja, molbi ili hipotetičkih situacija koje nisu izvesne.
Na primer, rečenice kao što su "Vorrei un caffè" ili "Se avessi più tempo, viaggerei di più" pokazuju kako se kondicional koristi za izražavanje situacija koje zavise od određenih okolnosti.
Ovo glagolsko stanje može se konjugovati u sadašnjem i prošlom vremenu i ključno je za jasno izražavanje i prenošenje složenih misli na italijanskom jeziku.
imperativo appuntire. Imperativ glagola appuntire
appuntire imperativo |
||
| tu | appunti |
🔊
|
| noi | appuntiamo |
🔊
|
| voi | appuntite |
🔊
|
appuntire congiuntivo esortativo |
||
| Lei | appuntisca |
🔊
|
| Che lui/lei | appuntisca |
🔊
|
| Che loro | appuntiscano |
🔊
|
Opšte informacije o imperativu (Imperativo) italijanskih glagola
Imperativ (Imperativo) je važan način glagola u italijanskom jeziku, korišćen za davanje naredbi, uputstava ili saveta. Oblikuje se za drugo lice jednine, drugo lice množine i prvo lice množine.
Na primer, rečenice kao „Fai attenzione!“ ili „Parlate lentamente!“ pokazuju kako se imperativ može koristiti za direktnu i jasnu komunikaciju. Izraz „Andiamo!“ koji označava poziv da se nešto zajedno uradi, takođe je primer imperativa.
Međutim, važno je napomenuti da imperativ nema oblike za treće lice jednine i množine. U tim slučajevima se koristi konjunktiv za izražavanje želja ili preporuka na nežniji način. Ova osobina čini italijanski jezik jedinstvenim, jer konjunktiv donosi notu ljubaznosti i delikatnosti u razgovore.
Poznavanje imperativa i njegova pravilna upotreba su ključni za efikasnu komunikaciju i održavanje prijateljskog tona u svakodnevnim interakcijama.
Evo zašto je važno koristiti naš trener za konjugaciju pri učenju italijanskog!
Konjugacija glagola je jedan od najzahtevnijih delova italijanskog jezika, a njeno savladavanje zahteva redovno vežbanje.
Uz naš interaktivni alat možete vežbati na zabavan i personalizovan način, savladavajući i najčešće korišćene glagole, kao i one složenije. Naš trener vam pomaže da poboljšate tačnost i brzinu, čineći vaše izražavanje tečnijim.
Bilo da ste početnik ili napredni korisnik, naš trener konjugacije pomoći će vam da podignete svoje jezičke veštine na viši nivo!