U italijanskom jeziku postoje četiri glavna načina glagola: indikativ, konjunktiv, kondicional i imperativ. Svaki od ovih načina služi za izražavanje različitih namera, radnji ili stanja.
Indikativ govori o činjenicama, konjunktiv o sumnjama i željama, kondicional o hipotetičkim situacijama, a imperativ za naredbe i zahteve.
Pravilno savladavanje svih ovih načina omogućava vam da lako izrazite razne misli i osećanja u svakodnevnom razgovoru.
Ho appuntato le mie idee. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
appuntare :
ap|pun|tà|re
: (accento grave)
indicativo appuntare. Izjavni način glagola appuntare
|
Tempo semplice
appuntare presente |
||
| io | appunto |
🔊
|
| tu | appunti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | appunta |
🔊
|
| noi | appuntiamo |
🔊
|
| voi | appuntate |
🔊
|
| loro | appuntano |
🔊
|
|
Tempo semplice
appuntare imperfetto |
||
| io | appuntavo |
🔊
|
| tu | appuntavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | appuntava |
🔊
|
| noi | appuntavamo |
🔊
|
| voi | appuntavate |
🔊
|
| loro | appuntavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
appuntare futuro semplice |
||
| io | appunterò |
🔊
|
| tu | appunterai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | appunterà |
🔊
|
| noi | appunteremo |
🔊
|
| voi | appunterete |
🔊
|
| loro | appunteranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
appuntare passato remoto |
||
| io | appuntai |
🔊
|
| tu | appuntasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | appuntò |
🔊
|
| noi | appuntammo |
🔊
|
| voi | appuntaste |
🔊
|
| loro | appuntarono |
🔊
|
|
Tempo composto
appuntare futuro anteriore |
||
| io | avrò appuntato |
🔊
|
| tu | avrai appuntato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà appuntato |
🔊
|
| noi | avremo appuntato |
🔊
|
| voi | avrete appuntato |
🔊
|
| loro | avranno appuntato |
🔊
|
|
Tempo composto
appuntare passato prossimo |
||
| io | ho appuntato |
🔊
|
| tu | hai appuntato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha appuntato |
🔊
|
| noi | abbiamo appuntato |
🔊
|
| voi | avete appuntato |
🔊
|
| loro | hanno appuntato |
🔊
|
|
Tempo composto
appuntare trapassato prossimo |
||
| io | avevo appuntato |
🔊
|
| tu | avevi appuntato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva appuntato |
🔊
|
| noi | avevamo appuntato |
🔊
|
| voi | avevate appuntato |
🔊
|
| loro | avevano appuntato |
🔊
|
|
Tempo composto
appuntare trapassato remoto |
||
| io | ebbi appuntato |
🔊
|
| tu | avesti appuntato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe appuntato |
🔊
|
| noi | avemmo appuntato |
🔊
|
| voi | aveste appuntato |
🔊
|
| loro | ebbero appuntato |
🔊
|
Opšte informacije o indikativu (Indicativo) italijanskih glagola
Izjavni način (Indicativo) je jedan od osnovnih načina glagola u italijanskom jeziku, korišćen za izražavanje radnji, stanja ili događaja koji se smatraju stvarnim ili sigurnim. Koristi se za opisivanje činjenica, svakodnevnih rutina i objektivnih situacija.
Na primer, rečenice kao „Io vado al mercato“ ili „Loro studiano per l'esame“ ilustruju upotrebu izjavnoga načina za prenošenje konkretnih informacija.
Ovaj način može se konjugovati u različitim vremenima, kao što su sadašnje, prošlo i buduće, što omogućava precizno određivanje vremena radnji. Razumevanje izjavnoga načina je ključno za efikasnu komunikaciju i razumevanje nijansi italijanskog jezika.
congiuntivo appuntare. Konjunktiv glagola appuntare
|
Tempo semplice
appuntare congiuntivo presente |
||
| io | appunti |
🔊
|
| tu | appunti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | appunti |
🔊
|
| noi | appuntiamo |
🔊
|
| voi | appuntiate |
🔊
|
| loro | appuntino |
🔊
|
|
Tempo semplice
appuntare congiuntivo imperfetto |
||
| io | appuntassi |
🔊
|
| tu | appuntassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | appuntasse |
🔊
|
| noi | appuntassimo |
🔊
|
| voi | appuntaste |
🔊
|
| loro | appuntassero |
🔊
|
|
Tempo composto
appuntare congiuntivo passato |
||
| io | abbia appuntato |
🔊
|
| tu | abbia appuntato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia appuntato |
🔊
|
| noi | abbiamo appuntato |
🔊
|
| voi | abbiate appuntato |
🔊
|
| loro | abbiano appuntato |
🔊
|
|
Tempo composto
appuntare congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi appuntato |
🔊
|
| tu | avessi appuntato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse appuntato |
🔊
|
| noi | avessimo appuntato |
🔊
|
| voi | aveste appuntato |
🔊
|
| loro | avessero appuntato |
🔊
|
Opšte informacije o konjunktivu (Congiuntivo) italijanskih glagola
Konjunktiv (Congiuntivo) je osnovni način glagola u italijanskom jeziku, korišćen za izražavanje nesigurnosti, želja, emocija i hipotetičkih situacija. Upotrebljava se kada se govori o radnjama koje nisu sigurne ili stvarne, kao što su slučajevi sumnje ili mogućnosti.
Na primer, rečenice kao „Spero che tu venga“ ili „Se avessi tempo, partirei“ ilustruju upotrebu konjunktiva za izražavanje stanja uma ili događaja koji zavise od uslova.
Ovaj način može se pojaviti u različitim vremenima, kao što su sadašnje i prošlo, i ključan je za nijansiranu komunikaciju i izražavanje složenih misli u italijanskom jeziku.
condizionale appuntare. Kondicional glagola appuntare
|
Tempo semplice
appuntare condizionale presente |
||
| io | appunterei |
🔊
|
| tu | appunteresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | appunterebbe |
🔊
|
| noi | appunteremmo |
🔊
|
| voi | appuntereste |
🔊
|
| loro | appunterebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
appuntare condizionale passato |
||
| io | avrei appuntato |
🔊
|
| tu | avresti appuntato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe appuntato |
🔊
|
| noi | avremmo appuntato |
🔊
|
| voi | avreste appuntato |
🔊
|
| loro | avrebbero appuntato |
🔊
|
Opšte informacije o kondicionalu (Condizionale) italijanskih glagola
Kondicional (Condizionale) je osnovno glagolsko stanje u italijanskom jeziku, koje se koristi za izražavanje radnji ili stanja koja zavise od određenih uslova. Često se koristi za izražavanje želja, molbi ili hipotetičkih situacija koje nisu izvesne.
Na primer, rečenice kao što su "Vorrei un caffè" ili "Se avessi più tempo, viaggerei di più" pokazuju kako se kondicional koristi za izražavanje situacija koje zavise od određenih okolnosti.
Ovo glagolsko stanje može se konjugovati u sadašnjem i prošlom vremenu i ključno je za jasno izražavanje i prenošenje složenih misli na italijanskom jeziku.
imperativo appuntare. Imperativ glagola appuntare
appuntare imperativo |
||
| tu | appunta |
🔊
|
| noi | appuntiamo |
🔊
|
| voi | appuntate |
🔊
|
appuntare congiuntivo esortativo |
||
| Lei | appunti |
🔊
|
| Che lui/lei | appunti |
🔊
|
| Che loro | appuntino |
🔊
|
Opšte informacije o imperativu (Imperativo) italijanskih glagola
Imperativ (Imperativo) je važan način glagola u italijanskom jeziku, korišćen za davanje naredbi, uputstava ili saveta. Oblikuje se za drugo lice jednine, drugo lice množine i prvo lice množine.
Na primer, rečenice kao „Fai attenzione!“ ili „Parlate lentamente!“ pokazuju kako se imperativ može koristiti za direktnu i jasnu komunikaciju. Izraz „Andiamo!“ koji označava poziv da se nešto zajedno uradi, takođe je primer imperativa.
Međutim, važno je napomenuti da imperativ nema oblike za treće lice jednine i množine. U tim slučajevima se koristi konjunktiv za izražavanje želja ili preporuka na nežniji način. Ova osobina čini italijanski jezik jedinstvenim, jer konjunktiv donosi notu ljubaznosti i delikatnosti u razgovore.
Poznavanje imperativa i njegova pravilna upotreba su ključni za efikasnu komunikaciju i održavanje prijateljskog tona u svakodnevnim interakcijama.
Evo zašto je važno koristiti naš trener za konjugaciju pri učenju italijanskog!
Konjugacija glagola je jedan od najzahtevnijih delova italijanskog jezika, a njeno savladavanje zahteva redovno vežbanje.
Uz naš interaktivni alat možete vežbati na zabavan i personalizovan način, savladavajući i najčešće korišćene glagole, kao i one složenije. Naš trener vam pomaže da poboljšate tačnost i brzinu, čineći vaše izražavanje tečnijim.
Bilo da ste početnik ili napredni korisnik, naš trener konjugacije pomoći će vam da podignete svoje jezičke veštine na viši nivo!