V italijanščini obstajajo štirje glavni načini glagolov: indicativ, konjunktiv, pogojnik in imperativ. Vsak od teh načinov se uporablja za izražanje različnih namenov, dejanj ali stanj.
Indicativ govori o dejstvih, konjunktiv o dvomih in željah, pogojnik o hipotetičnih situacijah, imperativ pa za ukaze in prošnje.
Pravilno sklanjanje glagolov v teh načinih vam omogoča enostavno izražanje različnih misli in čustev v vsakdanjem pogovoru.
Hanno inferito le cause del problema. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
inferire :
in|fe|rì|re
: (accento grave)
indicativo inferire. Povedni naklon glagola inferire
|
Tempo semplice
inferire presente |
||
| io | inferisco |
🔊
|
| tu | inferisci |
🔊
|
| lui/lei/Lei | inferisce |
🔊
|
| noi | inferiamo |
🔊
|
| voi | inferite |
🔊
|
| loro | inferiscono |
🔊
|
|
Tempo semplice
inferire imperfetto |
||
| io | inferivo |
🔊
|
| tu | inferivi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | inferiva |
🔊
|
| noi | inferivamo |
🔊
|
| voi | inferivate |
🔊
|
| loro | inferivano |
🔊
|
|
Tempo semplice
inferire futuro semplice |
||
| io | inferirò |
🔊
|
| tu | inferirai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | inferirà |
🔊
|
| noi | inferiremo |
🔊
|
| voi | inferirete |
🔊
|
| loro | inferiranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
inferire passato remoto |
||
| io | inferii |
🔊
|
| tu | inferisti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | inferì |
🔊
|
| noi | inferimmo |
🔊
|
| voi | inferiste |
🔊
|
| loro | inferirono |
🔊
|
|
Tempo composto
inferire futuro anteriore |
||
| io | avrò inferito |
🔊
|
| tu | avrai inferito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà inferito |
🔊
|
| noi | avremo inferito |
🔊
|
| voi | avrete inferito |
🔊
|
| loro | avranno inferito |
🔊
|
|
Tempo composto
inferire passato prossimo |
||
| io | ho inferito |
🔊
|
| tu | hai inferito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha inferito |
🔊
|
| noi | abbiamo inferito |
🔊
|
| voi | avete inferito |
🔊
|
| loro | hanno inferito |
🔊
|
|
Tempo composto
inferire trapassato prossimo |
||
| io | avevo inferito |
🔊
|
| tu | avevi inferito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva inferito |
🔊
|
| noi | avevamo inferito |
🔊
|
| voi | avevate inferito |
🔊
|
| loro | avevano inferito |
🔊
|
|
Tempo composto
inferire trapassato remoto |
||
| io | ebbi inferito |
🔊
|
| tu | avesti inferito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe inferito |
🔊
|
| noi | avemmo inferito |
🔊
|
| voi | aveste inferito |
🔊
|
| loro | ebbero inferito |
🔊
|
Splošne informacije o indicativu (Indicativo) italijanskih glagolov
Povedni naklon (italijansko: Indicativo) je eden temeljnih glagolskih naklonov v italijanskem jeziku. Uporablja se za izražanje dejanj, stanj ali dogodkov, ki so resnični ali gotovi. Namenjen je opisovanju dejstev, vsakdanjih rutin in objektivnih situacij.
Na primer, stavki kot so "Io vado al mercato" (Grem na trg) ali "Loro studiano per l'esame" (Učijo se za izpit) prikazujejo uporabo povednega naklona za posredovanje konkretnih informacij.
Ta naklon se lahko spregate v različnih časih, kot so sedanjik, preteklik in prihodnjik, kar omogoča natančno umeščanje dejanj v čas. Razumevanje povednega naklona je ključno za učinkovito sporazumevanje in razumevanje podrobnosti italijanskega jezika.
congiuntivo inferire. Pogojni naklon glagola inferire
|
Tempo semplice
inferire congiuntivo presente |
||
| io | inferisca |
🔊
|
| tu | inferisca |
🔊
|
| lui/lei/Lei | inferisca |
🔊
|
| noi | inferiamo |
🔊
|
| voi | inferiate |
🔊
|
| loro | inferiscano |
🔊
|
|
Tempo semplice
inferire congiuntivo imperfetto |
||
| io | inferissi |
🔊
|
| tu | inferissi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | inferisse |
🔊
|
| noi | inferissimo |
🔊
|
| voi | inferiste |
🔊
|
| loro | inferissero |
🔊
|
|
Tempo composto
inferire congiuntivo passato |
||
| io | abbia inferito |
🔊
|
| tu | abbia inferito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia inferito |
🔊
|
| noi | abbiamo inferito |
🔊
|
| voi | abbiate inferito |
🔊
|
| loro | abbiano inferito |
🔊
|
|
Tempo composto
inferire congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi inferito |
🔊
|
| tu | avessi inferito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse inferito |
🔊
|
| noi | avessimo inferito |
🔊
|
| voi | aveste inferito |
🔊
|
| loro | avessero inferito |
🔊
|
Splošne informacije o konjunktivu (Congiuntivo) italijanskih glagolov
Konjunktiv (Congiuntivo) je temeljni način glagola v italijanščini, ki se uporablja za izražanje negotovosti, želja, čustev in hipotetičnih situacij. Uporablja se pri opisovanju dejanj, ki niso gotova ali resnična, na primer v primerih dvoma ali možnosti.
Na primer, stavki kot "Spero che tu venga" ali "Se avessi tempo, partirei" prikazujejo uporabo konjunktiva za odražanje stanj duha ali dogodkov, ki so pogojeni.
Ta način se pojavlja v različnih časih, kot sta sedanjik in preteklik, ter je ključen za natančno komunikacijo in izražanje zapletenih misli v italijanskem jeziku.
condizionale inferire. Pogojni naklon glagola inferire
|
Tempo semplice
inferire condizionale presente |
||
| io | inferirei |
🔊
|
| tu | inferiresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | inferirebbe |
🔊
|
| noi | inferiremmo |
🔊
|
| voi | inferireste |
🔊
|
| loro | infererebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
inferire condizionale passato |
||
| io | avrei inferito |
🔊
|
| tu | avresti inferito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe inferito |
🔊
|
| noi | avremmo inferito |
🔊
|
| voi | avreste inferito |
🔊
|
| loro | avrebbero inferito |
🔊
|
Splošne informacije o pogojniku (Condizionale) italijanskih glagolov
Pogojnik (Condizionale) je temeljni glagolski naklon v italijanskem jeziku, ki se uporablja za izražanje dejanj ali stanj, ki so odvisna od določenih pogojev. Pogosto se uporablja za oblikovanje želja, prošenj ali hipotetičnih situacij, ki niso gotove.
Na primer, stavki kot "Vorrei un caffè" ali "Se avessi più tempo, viaggerei di più" prikazujejo, kako se pogojnik uporablja za izražanje situacij, ki so odvisne od določenih okoliščin.
Ta naklon se lahko spregate v sedanjiku in pretekliku ter je bistven za jasno sporazumevanje in izražanje zapletenih misli v italijanskem jeziku.
imperativo inferire. Velelni način glagola inferire
inferire imperativo |
||
| tu | inferi |
🔊
|
| noi | inferiamo |
🔊
|
| voi | inferite |
🔊
|
inferire congiuntivo esortativo |
||
| Lei | inferisca |
🔊
|
| Che lui/lei | inferisca |
🔊
|
| Che loro | inferiscano |
🔊
|
Splošne informacije o velevalniku (Imperativo) italijanskih glagolov
Imperativ (Imperativo) je osnovni glagolski način v italijanščini, ki se uporablja za dajanje ukazov, navodil ali nasvetov. Oblikuje se za drugo osebo ednine, drugo osebo množine in prvo osebo množine.
Na primer, stavki, kot so „Fai attenzione!“ ali „Parlate lentamente!“, kažejo, kako se imperativ uporablja za neposredno in jasno sporazumevanje. Tudi izraz „Andiamo!“, s katerim povabimo k skupnemu dejanju, je primer imperativa.
Pomembno je vedeti, da imperativ nima oblik za tretjo osebo ednine in množine. V teh primerih se uporablja konjunktiv (Congiuntivo), ki želje ali priporočila izraža bolj nežno. Ta posebnost naredi italijanščino edinstveno, saj konjunktiv pogovoru doda kanček vljudnosti in nežnosti.
Poznavanje imperativa in njegove pravilne uporabe je ključno za učinkovito komunikacijo in ohranjanje prijaznega tona v vsakodnevnih pogovorih.
Tukaj je razlog, zakaj je bistveno uporabljati našega trenerja sklanjanja za učenje italijanščine!
Sklanjanje glagolov je eden najzahtevnejših delov italijanščine, njegovo obvladovanje pa zahteva redno vajo.
Z našim interaktivnim orodjem lahko vadite na zabaven in prilagojen način – tako pogosto uporabljene glagole kot tudi tiste bolj zahtevne. Naš trener vam pomaga izboljšati natančnost in hitrost ter poskrbi za bolj tekočo komunikacijo.
Ne glede na to, ali ste začetnik ali že napredni uporabnik jezika, vam bo naš trener glagolskih oblik pomagal dvigniti jezikovno znanje na višjo raven!