V italijanščini obstajajo štirje glavni načini glagolov: indicativ, konjunktiv, pogojnik in imperativ. Vsak od teh načinov se uporablja za izražanje različnih namenov, dejanj ali stanj.
Indicativ govori o dejstvih, konjunktiv o dvomih in željah, pogojnik o hipotetičnih situacijah, imperativ pa za ukaze in prošnje.
Pravilno sklanjanje glagolov v teh načinih vam omogoča enostavno izražanje različnih misli in čustev v vsakdanjem pogovoru.
Ha disputato il primo posto con grande passione. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
disputare :
di|spu|tà|re
: (accento grave)
indicativo disputare. Povedni naklon glagola disputare
|
Tempo semplice
disputare presente |
||
| io | disputo |
🔊
|
| tu | disputi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disputa |
🔊
|
| noi | disputiamo |
🔊
|
| voi | disputate |
🔊
|
| loro | disputano |
🔊
|
|
Tempo semplice
disputare imperfetto |
||
| io | disputavo |
🔊
|
| tu | disputavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disputava |
🔊
|
| noi | disputavamo |
🔊
|
| voi | disputavate |
🔊
|
| loro | disputavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
disputare futuro semplice |
||
| io | disputerò |
🔊
|
| tu | disputerai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disputerà |
🔊
|
| noi | disputeremo |
🔊
|
| voi | disputerete |
🔊
|
| loro | disputeranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
disputare passato remoto |
||
| io | disputai |
🔊
|
| tu | disputasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disputò |
🔊
|
| noi | disputammo |
🔊
|
| voi | disputaste |
🔊
|
| loro | disputarono |
🔊
|
|
Tempo composto
disputare futuro anteriore |
||
| io | avrò disputato |
🔊
|
| tu | avrai disputato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà disputato |
🔊
|
| noi | avremo disputato |
🔊
|
| voi | avrete disputato |
🔊
|
| loro | avranno disputato |
🔊
|
|
Tempo composto
disputare passato prossimo |
||
| io | ho disputato |
🔊
|
| tu | hai disputato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha disputato |
🔊
|
| noi | abbiamo disputato |
🔊
|
| voi | avete disputato |
🔊
|
| loro | hanno disputato |
🔊
|
|
Tempo composto
disputare trapassato prossimo |
||
| io | avevo disputato |
🔊
|
| tu | avevi disputato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva disputato |
🔊
|
| noi | avevamo disputato |
🔊
|
| voi | avevate disputato |
🔊
|
| loro | avevano disputato |
🔊
|
|
Tempo composto
disputare trapassato remoto |
||
| io | ebbi disputato |
🔊
|
| tu | avesti disputato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe disputato |
🔊
|
| noi | avemmo disputato |
🔊
|
| voi | aveste disputato |
🔊
|
| loro | ebbero disputato |
🔊
|
Splošne informacije o indicativu (Indicativo) italijanskih glagolov
Povedni naklon (italijansko: Indicativo) je eden temeljnih glagolskih naklonov v italijanskem jeziku. Uporablja se za izražanje dejanj, stanj ali dogodkov, ki so resnični ali gotovi. Namenjen je opisovanju dejstev, vsakdanjih rutin in objektivnih situacij.
Na primer, stavki kot so "Io vado al mercato" (Grem na trg) ali "Loro studiano per l'esame" (Učijo se za izpit) prikazujejo uporabo povednega naklona za posredovanje konkretnih informacij.
Ta naklon se lahko spregate v različnih časih, kot so sedanjik, preteklik in prihodnjik, kar omogoča natančno umeščanje dejanj v čas. Razumevanje povednega naklona je ključno za učinkovito sporazumevanje in razumevanje podrobnosti italijanskega jezika.
congiuntivo disputare. Pogojni naklon glagola disputare
|
Tempo semplice
disputare congiuntivo presente |
||
| io | disputi |
🔊
|
| tu | disputi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disputi |
🔊
|
| noi | disputiamo |
🔊
|
| voi | disputiate |
🔊
|
| loro | disputino |
🔊
|
|
Tempo semplice
disputare congiuntivo imperfetto |
||
| io | disputassi |
🔊
|
| tu | disputassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disputasse |
🔊
|
| noi | disputassimo |
🔊
|
| voi | disputaste |
🔊
|
| loro | disputassero |
🔊
|
|
Tempo composto
disputare congiuntivo passato |
||
| io | abbia disputato |
🔊
|
| tu | abbia disputato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia disputato |
🔊
|
| noi | abbiamo disputato |
🔊
|
| voi | abbiate disputato |
🔊
|
| loro | abbiano disputato |
🔊
|
|
Tempo composto
disputare congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi disputato |
🔊
|
| tu | avessi disputato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse disputato |
🔊
|
| noi | avessimo disputato |
🔊
|
| voi | aveste disputato |
🔊
|
| loro | avessero disputato |
🔊
|
Splošne informacije o konjunktivu (Congiuntivo) italijanskih glagolov
Konjunktiv (Congiuntivo) je temeljni način glagola v italijanščini, ki se uporablja za izražanje negotovosti, želja, čustev in hipotetičnih situacij. Uporablja se pri opisovanju dejanj, ki niso gotova ali resnična, na primer v primerih dvoma ali možnosti.
Na primer, stavki kot "Spero che tu venga" ali "Se avessi tempo, partirei" prikazujejo uporabo konjunktiva za odražanje stanj duha ali dogodkov, ki so pogojeni.
Ta način se pojavlja v različnih časih, kot sta sedanjik in preteklik, ter je ključen za natančno komunikacijo in izražanje zapletenih misli v italijanskem jeziku.
condizionale disputare. Pogojni naklon glagola disputare
|
Tempo semplice
disputare condizionale presente |
||
| io | disputerei |
🔊
|
| tu | disputeresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disputerebbe |
🔊
|
| noi | disputeremmo |
🔊
|
| voi | disputereste |
🔊
|
| loro | disputerebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
disputare condizionale passato |
||
| io | avrei disputato |
🔊
|
| tu | avresti disputato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe disputato |
🔊
|
| noi | avremmo disputato |
🔊
|
| voi | avreste disputato |
🔊
|
| loro | avrebbero disputato |
🔊
|
Splošne informacije o pogojniku (Condizionale) italijanskih glagolov
Pogojnik (Condizionale) je temeljni glagolski naklon v italijanskem jeziku, ki se uporablja za izražanje dejanj ali stanj, ki so odvisna od določenih pogojev. Pogosto se uporablja za oblikovanje želja, prošenj ali hipotetičnih situacij, ki niso gotove.
Na primer, stavki kot "Vorrei un caffè" ali "Se avessi più tempo, viaggerei di più" prikazujejo, kako se pogojnik uporablja za izražanje situacij, ki so odvisne od določenih okoliščin.
Ta naklon se lahko spregate v sedanjiku in pretekliku ter je bistven za jasno sporazumevanje in izražanje zapletenih misli v italijanskem jeziku.
imperativo disputare. Velelni način glagola disputare
disputare imperativo |
||
| tu | disputa |
🔊
|
| noi | disputiamo |
🔊
|
| voi | disputate |
🔊
|
disputare congiuntivo esortativo |
||
| Lei | disputi |
🔊
|
| Che lui/lei | disputi |
🔊
|
| Che loro | disputino |
🔊
|
Splošne informacije o velevalniku (Imperativo) italijanskih glagolov
Imperativ (Imperativo) je osnovni glagolski način v italijanščini, ki se uporablja za dajanje ukazov, navodil ali nasvetov. Oblikuje se za drugo osebo ednine, drugo osebo množine in prvo osebo množine.
Na primer, stavki, kot so „Fai attenzione!“ ali „Parlate lentamente!“, kažejo, kako se imperativ uporablja za neposredno in jasno sporazumevanje. Tudi izraz „Andiamo!“, s katerim povabimo k skupnemu dejanju, je primer imperativa.
Pomembno je vedeti, da imperativ nima oblik za tretjo osebo ednine in množine. V teh primerih se uporablja konjunktiv (Congiuntivo), ki želje ali priporočila izraža bolj nežno. Ta posebnost naredi italijanščino edinstveno, saj konjunktiv pogovoru doda kanček vljudnosti in nežnosti.
Poznavanje imperativa in njegove pravilne uporabe je ključno za učinkovito komunikacijo in ohranjanje prijaznega tona v vsakodnevnih pogovorih.
Tukaj je razlog, zakaj je bistveno uporabljati našega trenerja sklanjanja za učenje italijanščine!
Sklanjanje glagolov je eden najzahtevnejših delov italijanščine, njegovo obvladovanje pa zahteva redno vajo.
Z našim interaktivnim orodjem lahko vadite na zabaven in prilagojen način – tako pogosto uporabljene glagole kot tudi tiste bolj zahtevne. Naš trener vam pomaga izboljšati natančnost in hitrost ter poskrbi za bolj tekočo komunikacijo.
Ne glede na to, ali ste začetnik ali že napredni uporabnik jezika, vam bo naš trener glagolskih oblik pomagal dvigniti jezikovno znanje na višjo raven!