🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Temo che non arriverà in tempo.
    temere : bać się / obawiać się
    te||re : (accento grave)

    indicativo temere. Tryb oznajmujący czasownika temere


    Tempo semplice

    Presente temere

    io temo
    🔊
    tu temi
    🔊
    lui/lei/Lei teme
    🔊
    noi temiamo
    🔊
    voi temete
    🔊
    loro temono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto temere

    io temevo
    🔊
    tu temevi
    🔊
    lui/lei/Lei temeva
    🔊
    noi temevamo
    🔊
    voi temevate
    🔊
    loro temevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice temere

    io temerò
    🔊
    tu temerai
    🔊
    lui/lei/Lei temerà
    🔊
    noi temeremo
    🔊
    voi temerete
    🔊
    loro temeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto temere

    io temei
    🔊
    tu temesti
    🔊
    lui/lei/Lei temé
    🔊
    noi tememmo
    🔊
    voi temeste
    🔊
    loro temerono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore temere

    io avrò temuto
    🔊
    tu avrai temuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà temuto
    🔊
    noi avremo temuto
    🔊
    voi avrete temuto
    🔊
    loro avranno temuto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo temere

    io ho temuto
    🔊
    tu hai temuto
    🔊
    lui/lei/Lei ha temuto
    🔊
    noi abbiamo temuto
    🔊
    voi avete temuto
    🔊
    loro hanno temuto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo temere

    io avevo temuto
    🔊
    tu avevi temuto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva temuto
    🔊
    noi avevamo temuto
    🔊
    voi avevate temuto
    🔊
    loro avevano temuto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto temere

    io ebbi temuto
    🔊
    tu avesti temuto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe temuto
    🔊
    noi avemmo temuto
    🔊
    voi aveste temuto
    🔊
    loro ebbero temuto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo temere. Tryb łączący czasownika temere


    Tempo semplice

    Congiuntivo presente temere

    io tema
    🔊
    tu tema
    🔊
    lui/lei/Lei tema
    🔊
    noi temiamo
    🔊
    voi temiate
    🔊
    loro temano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto temere

    io temessi
    🔊
    tu temessi
    🔊
    lui/lei/Lei temesse
    🔊
    noi temessimo
    🔊
    voi temeste
    🔊
    loro temessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato temere

    io abbia temuto
    🔊
    tu abbia temuto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia temuto
    🔊
    noi abbiamo temuto
    🔊
    voi abbiate temuto
    🔊
    loro abbiano temuto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato temere

    io avessi temuto
    🔊
    tu avessi temuto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse temuto
    🔊
    noi avessimo temuto
    🔊
    voi aveste temuto
    🔊
    loro avessero temuto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale temere. Tryb warunkowy czasownika temere


    Tempo semplice

    Condizionale presente temere

    io temerei
    🔊
    tu temeresti
    🔊
    lui/lei/Lei temerebbe
    🔊
    noi temeremmo
    🔊
    voi temereste
    🔊
    loro temerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato temere

    io avrei temuto
    🔊
    tu avresti temuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe temuto
    🔊
    noi avremmo temuto
    🔊
    voi avreste temuto
    🔊
    loro avrebbero temuto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo temere. Tryb rozkazujący czasownika temere


    Imperativo temere

    tu temi
    🔊
    noi temiamo
    🔊
    voi temete
    🔊

    Congiuntivo temere

    Lei tema
    🔊
    Che lui/lei tema
    🔊
    Che loro temano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!