W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Molte persone temono morire da sole.
verbo irregolare
morire : umierać, ginąć
mo|rì|re
: (accento grave)
indicativo morire. Tryb oznajmujący czasownika morire
|
Tempo semplice
morire presente |
||
| io | muoio |
🔊
|
| tu | muori |
🔊
|
| lui/lei/Lei | muore |
🔊
|
| noi | moriamo |
🔊
|
| voi | morite |
🔊
|
| loro | muoiono |
🔊
|
|
Tempo semplice
morire imperfetto |
||
| io | morivo |
🔊
|
| tu | morivi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | moriva |
🔊
|
| noi | morivamo |
🔊
|
| voi | morivate |
🔊
|
| loro | morivano |
🔊
|
|
Tempo semplice
morire futuro semplice |
||
| io | morirò, morrò |
🔊
|
| tu | morirai, morrai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | morirà, morrà |
🔊
|
| noi | moriremo, morremo |
🔊
|
| voi | morirete, morrete |
🔊
|
| loro | moriranno, morranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
morire passato remoto |
||
| io | morii |
🔊
|
| tu | moristi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | morì |
🔊
|
| noi | morimmo |
🔊
|
| voi | moriste |
🔊
|
| loro | morirono |
🔊
|
|
Tempo composto
morire futuro anteriore |
||
| io | sarò morto(a) |
🔊
|
| tu | sarai morto(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sarà morto(a) |
🔊
|
| noi | saremo morti(e) |
🔊
|
| voi | sarete morti(e) |
🔊
|
| loro | saranno morti(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
morire passato prossimo |
||
| io | sono morto(a) |
🔊
|
| tu | sei morto(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | è morto(a) |
🔊
|
| noi | siamo morti(e) |
🔊
|
| voi | siete morti(e) |
🔊
|
| loro | sono morti(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
morire trapassato prossimo |
||
| io | ero morto(a) |
🔊
|
| tu | eri morto(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | era morto(a) |
🔊
|
| noi | eravamo morti(e) |
🔊
|
| voi | eravate morti(e) |
🔊
|
| loro | erano morti(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
morire trapassato remoto |
||
| io | fui morto(a) |
🔊
|
| tu | fosti morto(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fu morto(a) |
🔊
|
| noi | fummo morti(e) |
🔊
|
| voi | foste morti(e) |
🔊
|
| loro | furono morti(e) |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo morire. Tryb łączący czasownika morire
|
Tempo semplice
morire congiuntivo presente |
||
| io | muoia |
🔊
|
| tu | muoia |
🔊
|
| lui/lei/Lei | muoia |
🔊
|
| noi | moriamo |
🔊
|
| voi | moriate |
🔊
|
| loro | muoiano |
🔊
|
|
Tempo semplice
morire congiuntivo imperfetto |
||
| io | morissi |
🔊
|
| tu | morissi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | morisse |
🔊
|
| noi | morissimo |
🔊
|
| voi | moriste |
🔊
|
| loro | morissero |
🔊
|
|
Tempo composto
morire congiuntivo passato |
||
| io | sia morto(a) |
🔊
|
| tu | sia morto(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sia morto(a) |
🔊
|
| noi | siamo morti(e) |
🔊
|
| voi | siate morti(e) |
🔊
|
| loro | siano morti(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
morire congiuntivo trapassato |
||
| io | fossi morto(a) |
🔊
|
| tu | fossi morto(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fosse morto(a) |
🔊
|
| noi | fossimo morti(e) |
🔊
|
| voi | foste morti(e) |
🔊
|
| loro | fossero morti(e) |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale morire. Tryb warunkowy czasownika morire
|
Tempo semplice
morire condizionale presente |
||
| io | morirei, morrei |
🔊
|
| tu | moriresti, morresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | morirebbe, morrebbe |
🔊
|
| noi | moriremmo, morremmo |
🔊
|
| voi | morireste, morreste |
🔊
|
| loro | morirebbero, morrebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
morire condizionale passato |
||
| io | sarei morto(a) |
🔊
|
| tu | saresti morto(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sarebbe morto(a) |
🔊
|
| noi | saremmo morti(e) |
🔊
|
| voi | sareste morti(e) |
🔊
|
| loro | sarebbero morti(e) |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo morire. Tryb rozkazujący czasownika morire
morire imperativo |
||
| tu | muori |
🔊
|
| noi | moriamo |
🔊
|
| voi | morite |
🔊
|
morire congiuntivo esortativo |
||
| Lei | muoia |
🔊
|
| Che lui/lei | muoia |
🔊
|
| Che loro | muoiano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!