W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Ha inamarito il suo tono. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
inamarire : zżółknąć, wkurzyć się
i|na|ma|rì|re
: (accento grave)
indicativo inamarire. Tryb oznajmujący czasownika inamarire
Tempo semplice
Presente inamarire |
||
io | inamarisco |
🔊
|
tu | inamarisci |
🔊
|
lui/lei/Lei | inamarisce |
🔊
|
noi | inamariamo |
🔊
|
voi | inamarite |
🔊
|
loro | inamariscono |
🔊
|
Tempo semplice
Imperfetto inamarire |
||
io | inamarivo |
🔊
|
tu | inamarivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | inamariva |
🔊
|
noi | inamarivamo |
🔊
|
voi | inamarivate |
🔊
|
loro | inamarivano |
🔊
|
Tempo semplice
Futuro semplice inamarire |
||
io | inamarirò |
🔊
|
tu | inamarirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | inamarirà |
🔊
|
noi | inamariremo |
🔊
|
voi | inamarirete |
🔊
|
loro | inamariranno |
🔊
|
Tempo semplice
Passato remoto inamarire |
||
io | inamarii |
🔊
|
tu | inamaristi |
🔊
|
lui/lei/Lei | inamarì |
🔊
|
noi | inamarimmo |
🔊
|
voi | inamariste |
🔊
|
loro | inamarirono |
🔊
|
Tempo composto
Futuro anteriore inamarire |
||
io | avrò inamarito |
🔊
|
tu | avrai inamarito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà inamarito |
🔊
|
noi | avremo inamarito |
🔊
|
voi | avrete inamarito |
🔊
|
loro | avranno inamarito |
🔊
|
Tempo composto
Passato prossimo inamarire |
||
io | ho inamarito |
🔊
|
tu | hai inamarito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha inamarito |
🔊
|
noi | abbiamo inamarito |
🔊
|
voi | avete inamarito |
🔊
|
loro | hanno inamarito |
🔊
|
Tempo composto
Trapassato prossimo inamarire |
||
io | avevo inamarito |
🔊
|
tu | avevi inamarito |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva inamarito |
🔊
|
noi | avevamo inamarito |
🔊
|
voi | avevate inamarito |
🔊
|
loro | avevano inamarito |
🔊
|
Tempo composto
Trapassato remoto inamarire |
||
io | ebbi inamarito |
🔊
|
tu | avesti inamarito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe inamarito |
🔊
|
noi | avemmo inamarito |
🔊
|
voi | aveste inamarito |
🔊
|
loro | ebbero inamarito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo inamarire. Tryb łączący czasownika inamarire
Tempo semplice
Congiuntivo presente inamarire |
||
io | inamarisca |
🔊
|
tu | inamarisca |
🔊
|
lui/lei/Lei | inamarisca |
🔊
|
noi | inamariamo |
🔊
|
voi | inamariate |
🔊
|
loro | inamariscano |
🔊
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto inamarire |
||
io | inamarissi |
🔊
|
tu | inamarissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | inamarisse |
🔊
|
noi | inamarissimo |
🔊
|
voi | inamariste |
🔊
|
loro | inamarissero |
🔊
|
Tempo composto
Congiuntivo passato inamarire |
||
io | abbia inamarito |
🔊
|
tu | abbia inamarito |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia inamarito |
🔊
|
noi | abbiamo inamarito |
🔊
|
voi | abbiate inamarito |
🔊
|
loro | abbiano inamarito |
🔊
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato inamarire |
||
io | avessi inamarito |
🔊
|
tu | avessi inamarito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse inamarito |
🔊
|
noi | avessimo inamarito |
🔊
|
voi | aveste inamarito |
🔊
|
loro | avessero inamarito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale inamarire. Tryb warunkowy czasownika inamarire
Tempo semplice
Condizionale presente inamarire |
||
io | inamarirei |
🔊
|
tu | inamariresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | inamarirebbe |
🔊
|
noi | inamariremmo |
🔊
|
voi | inamarireste |
🔊
|
loro | inamarerebbero |
🔊
|
Tempo composto
Condizionale passato inamarire |
||
io | avrei inamarito |
🔊
|
tu | avresti inamarito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe inamarito |
🔊
|
noi | avremmo inamarito |
🔊
|
voi | avreste inamarito |
🔊
|
loro | avrebbero inamarito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo inamarire. Tryb rozkazujący czasownika inamarire
Imperativo inamarire |
||
tu | inamarisci |
🔊
|
noi | inamariamo |
🔊
|
voi | inamarite |
🔊
|
Congiuntivo inamarire |
||
Lei | inamarisca |
🔊
|
Che lui/lei | inamarisca |
🔊
|
Che loro | inamariscano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!