W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Ha compiuto un gesto eroico. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
compire : ukończyć, dokończyć
com|pì|re
: (accento grave)
indicativo compire. Tryb oznajmujący czasownika compire
|
Tempo semplice
Presente compire |
||
| io | compisco |
🔊
|
| tu | compisci |
🔊
|
| lui/lei/Lei | compisce |
🔊
|
| noi | compiamo |
🔊
|
| voi | compite |
🔊
|
| loro | compiscono |
🔊
|
|
Tempo semplice
Imperfetto compire |
||
| io | compivo |
🔊
|
| tu | compivi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | compiva |
🔊
|
| noi | compivamo |
🔊
|
| voi | compivate |
🔊
|
| loro | compivano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Futuro semplice compire |
||
| io | compirò |
🔊
|
| tu | compirai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | compirà |
🔊
|
| noi | compiremo |
🔊
|
| voi | compirete |
🔊
|
| loro | compiranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
Passato remoto compire |
||
| io | compii |
🔊
|
| tu | compisti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | compì |
🔊
|
| noi | compimmo |
🔊
|
| voi | compiste |
🔊
|
| loro | compirono |
🔊
|
|
Tempo composto
Futuro anteriore compire |
||
| io | avrò compito |
🔊
|
| tu | avrai compito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà compito |
🔊
|
| noi | avremo compito |
🔊
|
| voi | avrete compito |
🔊
|
| loro | avranno compito |
🔊
|
|
Tempo composto
Passato prossimo compire |
||
| io | ho compito |
🔊
|
| tu | hai compito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha compito |
🔊
|
| noi | abbiamo compito |
🔊
|
| voi | avete compito |
🔊
|
| loro | hanno compito |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato prossimo compire |
||
| io | avevo compito |
🔊
|
| tu | avevi compito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva compito |
🔊
|
| noi | avevamo compito |
🔊
|
| voi | avevate compito |
🔊
|
| loro | avevano compito |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato remoto compire |
||
| io | ebbi compito |
🔊
|
| tu | avesti compito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe compito |
🔊
|
| noi | avemmo compito |
🔊
|
| voi | aveste compito |
🔊
|
| loro | ebbero compito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo compire. Tryb łączący czasownika compire
|
Tempo semplice
Congiuntivo presente compire |
||
| io | compisca |
🔊
|
| tu | compisca |
🔊
|
| lui/lei/Lei | compisca |
🔊
|
| noi | compiamo |
🔊
|
| voi | compiate |
🔊
|
| loro | compiscano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto compire |
||
| io | compissi |
🔊
|
| tu | compissi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | compisse |
🔊
|
| noi | compissimo |
🔊
|
| voi | compiste |
🔊
|
| loro | compissero |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo passato compire |
||
| io | abbia compito |
🔊
|
| tu | abbia compito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia compito |
🔊
|
| noi | abbiamo compito |
🔊
|
| voi | abbiate compito |
🔊
|
| loro | abbiano compito |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato compire |
||
| io | avessi compito |
🔊
|
| tu | avessi compito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse compito |
🔊
|
| noi | avessimo compito |
🔊
|
| voi | aveste compito |
🔊
|
| loro | avessero compito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale compire. Tryb warunkowy czasownika compire
|
Tempo semplice
Condizionale presente compire |
||
| io | compirei |
🔊
|
| tu | compiresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | compirebbe |
🔊
|
| noi | compiremmo |
🔊
|
| voi | compireste |
🔊
|
| loro | comperebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
Condizionale passato compire |
||
| io | avrei compito |
🔊
|
| tu | avresti compito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe compito |
🔊
|
| noi | avremmo compito |
🔊
|
| voi | avreste compito |
🔊
|
| loro | avrebbero compito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo compire. Tryb rozkazujący czasownika compire
Imperativo compire |
||
| tu | compisci |
🔊
|
| noi | compiamo |
🔊
|
| voi | compite |
🔊
|
Congiuntivo compire |
||
| Lei | compisca |
🔊
|
| Che lui/lei | compisca |
🔊
|
| Che loro | compiscano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!