Passato Prossimo to jeden z najczęściej używanych czasów we włoskim. Używa się go do opisywania czynności zakończonych w przeszłości, ale powiązanych z teraźniejszością. Tworzy się go za pomocą avere lub essere w Indicativo Presente oraz participio passato głównego czasownika. Na przykład: ho mangiato („zjadłem”), sono andato („poszedłem”). Ważne jest, że przy essere forma zgadza się z rodzajem i liczbą podmiotu.