🔍
    sense 1v
    sense 2v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    È stato vincolato da un contratto rigido. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    vincolare :
    vin|co||re : (accento grave)

    indicativo vincolare. Выказны лад дзеяслова vincolare


    Tempo semplice

    vincolare presente

    io vincolo
    🔊
    tu vincoli
    🔊
    lui/lei/Lei vincola
    🔊
    noi vincoliamo
    🔊
    voi vincolate
    🔊
    loro vincolano
    🔊
    Tempo semplice

    vincolare imperfetto

    io vincolavo
    🔊
    tu vincolavi
    🔊
    lui/lei/Lei vincolava
    🔊
    noi vincolavamo
    🔊
    voi vincolavate
    🔊
    loro vincolavano
    🔊

    Tempo semplice

    vincolare futuro semplice

    io vincolerò
    🔊
    tu vincolerai
    🔊
    lui/lei/Lei vincolerà
    🔊
    noi vincoleremo
    🔊
    voi vincolerete
    🔊
    loro vincoleranno
    🔊
    Tempo semplice

    vincolare passato remoto

    io vincolai
    🔊
    tu vincolasti
    🔊
    lui/lei/Lei vincolò
    🔊
    noi vincolammo
    🔊
    voi vincolaste
    🔊
    loro vincolarono
    🔊

    Tempo composto

    vincolare futuro anteriore

    io avrò vincolato
    🔊
    tu avrai vincolato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà vincolato
    🔊
    noi avremo vincolato
    🔊
    voi avrete vincolato
    🔊
    loro avranno vincolato
    🔊
    Tempo composto

    vincolare passato prossimo

    io ho vincolato
    🔊
    tu hai vincolato
    🔊
    lui/lei/Lei ha vincolato
    🔊
    noi abbiamo vincolato
    🔊
    voi avete vincolato
    🔊
    loro hanno vincolato
    🔊

    Tempo composto

    vincolare trapassato prossimo

    io avevo vincolato
    🔊
    tu avevi vincolato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva vincolato
    🔊
    noi avevamo vincolato
    🔊
    voi avevate vincolato
    🔊
    loro avevano vincolato
    🔊
    Tempo composto

    vincolare trapassato remoto

    io ebbi vincolato
    🔊
    tu avesti vincolato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe vincolato
    🔊
    noi avemmo vincolato
    🔊
    voi aveste vincolato
    🔊
    loro ebbero vincolato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo vincolare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова vincolare


    Tempo semplice

    vincolare congiuntivo presente

    io vincoli
    🔊
    tu vincoli
    🔊
    lui/lei/Lei vincoli
    🔊
    noi vincoliamo
    🔊
    voi vincoliate
    🔊
    loro vincolino
    🔊
    Tempo semplice

    vincolare congiuntivo imperfetto

    io vincolassi
    🔊
    tu vincolassi
    🔊
    lui/lei/Lei vincolasse
    🔊
    noi vincolassimo
    🔊
    voi vincolaste
    🔊
    loro vincolassero
    🔊

    Tempo composto

    vincolare congiuntivo passato

    io abbia vincolato
    🔊
    tu abbia vincolato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia vincolato
    🔊
    noi abbiamo vincolato
    🔊
    voi abbiate vincolato
    🔊
    loro abbiano vincolato
    🔊
    Tempo composto

    vincolare congiuntivo trapassato

    io avessi vincolato
    🔊
    tu avessi vincolato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse vincolato
    🔊
    noi avessimo vincolato
    🔊
    voi aveste vincolato
    🔊
    loro avessero vincolato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale vincolare. Умоўны лад дзеяслова vincolare


    Tempo semplice

    vincolare condizionale presente

    io vincolerei
    🔊
    tu vincoleresti
    🔊
    lui/lei/Lei vincolerebbe
    🔊
    noi vincoleremmo
    🔊
    voi vincolereste
    🔊
    loro vincolerebbero
    🔊
    Tempo composto

    vincolare condizionale passato

    io avrei vincolato
    🔊
    tu avresti vincolato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe vincolato
    🔊
    noi avremmo vincolato
    🔊
    voi avreste vincolato
    🔊
    loro avrebbero vincolato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo vincolare. Загадны лад дзеяслова vincolare


    vincolare imperativo

    tu vincola
    🔊
    noi vincoliamo
    🔊
    voi vincolate
    🔊

    vincolare congiuntivo esortativo

    Lei vincoli
    🔊
    Che lui/lei vincoli
    🔊
    Che loro vincolino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!