🔍
    sense 2v
    sense 1v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Devono vigilare su ciò che accade. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    vigilare :
    vi|gi||re : (accento grave)

    indicativo vigilare. Выказны лад дзеяслова vigilare


    Tempo semplice

    vigilare presente

    io vigilo
    🔊
    tu vigili
    🔊
    lui/lei/Lei vigila
    🔊
    noi vigiliamo
    🔊
    voi vigilate
    🔊
    loro vigilano
    🔊
    Tempo semplice

    vigilare imperfetto

    io vigilavo
    🔊
    tu vigilavi
    🔊
    lui/lei/Lei vigilava
    🔊
    noi vigilavamo
    🔊
    voi vigilavate
    🔊
    loro vigilavano
    🔊

    Tempo semplice

    vigilare futuro semplice

    io vigilerò
    🔊
    tu vigilerai
    🔊
    lui/lei/Lei vigilerà
    🔊
    noi vigileremo
    🔊
    voi vigilerete
    🔊
    loro vigileranno
    🔊
    Tempo semplice

    vigilare passato remoto

    io vigilai
    🔊
    tu vigilasti
    🔊
    lui/lei/Lei vigilò
    🔊
    noi vigilammo
    🔊
    voi vigilaste
    🔊
    loro vigilarono
    🔊

    Tempo composto

    vigilare futuro anteriore

    io avrò vigilato
    🔊
    tu avrai vigilato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà vigilato
    🔊
    noi avremo vigilato
    🔊
    voi avrete vigilato
    🔊
    loro avranno vigilato
    🔊
    Tempo composto

    vigilare passato prossimo

    io ho vigilato
    🔊
    tu hai vigilato
    🔊
    lui/lei/Lei ha vigilato
    🔊
    noi abbiamo vigilato
    🔊
    voi avete vigilato
    🔊
    loro hanno vigilato
    🔊

    Tempo composto

    vigilare trapassato prossimo

    io avevo vigilato
    🔊
    tu avevi vigilato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva vigilato
    🔊
    noi avevamo vigilato
    🔊
    voi avevate vigilato
    🔊
    loro avevano vigilato
    🔊
    Tempo composto

    vigilare trapassato remoto

    io ebbi vigilato
    🔊
    tu avesti vigilato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe vigilato
    🔊
    noi avemmo vigilato
    🔊
    voi aveste vigilato
    🔊
    loro ebbero vigilato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo vigilare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова vigilare


    Tempo semplice

    vigilare congiuntivo presente

    io vigili
    🔊
    tu vigili
    🔊
    lui/lei/Lei vigili
    🔊
    noi vigiliamo
    🔊
    voi vigiliate
    🔊
    loro vigilino
    🔊
    Tempo semplice

    vigilare congiuntivo imperfetto

    io vigilassi
    🔊
    tu vigilassi
    🔊
    lui/lei/Lei vigilasse
    🔊
    noi vigilassimo
    🔊
    voi vigilaste
    🔊
    loro vigilassero
    🔊

    Tempo composto

    vigilare congiuntivo passato

    io abbia vigilato
    🔊
    tu abbia vigilato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia vigilato
    🔊
    noi abbiamo vigilato
    🔊
    voi abbiate vigilato
    🔊
    loro abbiano vigilato
    🔊
    Tempo composto

    vigilare congiuntivo trapassato

    io avessi vigilato
    🔊
    tu avessi vigilato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse vigilato
    🔊
    noi avessimo vigilato
    🔊
    voi aveste vigilato
    🔊
    loro avessero vigilato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale vigilare. Умоўны лад дзеяслова vigilare


    Tempo semplice

    vigilare condizionale presente

    io vigilerei
    🔊
    tu vigileresti
    🔊
    lui/lei/Lei vigilerebbe
    🔊
    noi vigileremmo
    🔊
    voi vigilereste
    🔊
    loro vigilerebbero
    🔊
    Tempo composto

    vigilare condizionale passato

    io avrei vigilato
    🔊
    tu avresti vigilato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe vigilato
    🔊
    noi avremmo vigilato
    🔊
    voi avreste vigilato
    🔊
    loro avrebbero vigilato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo vigilare. Загадны лад дзеяслова vigilare


    vigilare imperativo

    tu vigila
    🔊
    noi vigiliamo
    🔊
    voi vigilate
    🔊

    vigilare congiuntivo esortativo

    Lei vigili
    🔊
    Che lui/lei vigili
    🔊
    Che loro vigilino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!