У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Ho supplicato per avere aiuto. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
supplicare :
sup|pli|cà|re
: (accento grave)
indicativo supplicare. Выказны лад дзеяслова supplicare
|
Tempo semplice
supplicare presente |
||
| io | supplico |
🔊
|
| tu | supplichi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | supplica |
🔊
|
| noi | supplichiamo |
🔊
|
| voi | supplicate |
🔊
|
| loro | supplicano |
🔊
|
|
Tempo semplice
supplicare imperfetto |
||
| io | supplicavo |
🔊
|
| tu | supplicavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | supplicava |
🔊
|
| noi | supplicavamo |
🔊
|
| voi | supplicavate |
🔊
|
| loro | supplicavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
supplicare futuro semplice |
||
| io | supplicherò |
🔊
|
| tu | supplicherai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | supplicherà |
🔊
|
| noi | supplicheremo |
🔊
|
| voi | supplicherete |
🔊
|
| loro | supplicheranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
supplicare passato remoto |
||
| io | supplicai |
🔊
|
| tu | supplicasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | supplicò |
🔊
|
| noi | supplicammo |
🔊
|
| voi | supplicaste |
🔊
|
| loro | supplicarono |
🔊
|
|
Tempo composto
supplicare futuro anteriore |
||
| io | avrò supplicato |
🔊
|
| tu | avrai supplicato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà supplicato |
🔊
|
| noi | avremo supplicato |
🔊
|
| voi | avrete supplicato |
🔊
|
| loro | avranno supplicato |
🔊
|
|
Tempo composto
supplicare passato prossimo |
||
| io | ho supplicato |
🔊
|
| tu | hai supplicato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha supplicato |
🔊
|
| noi | abbiamo supplicato |
🔊
|
| voi | avete supplicato |
🔊
|
| loro | hanno supplicato |
🔊
|
|
Tempo composto
supplicare trapassato prossimo |
||
| io | avevo supplicato |
🔊
|
| tu | avevi supplicato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva supplicato |
🔊
|
| noi | avevamo supplicato |
🔊
|
| voi | avevate supplicato |
🔊
|
| loro | avevano supplicato |
🔊
|
|
Tempo composto
supplicare trapassato remoto |
||
| io | ebbi supplicato |
🔊
|
| tu | avesti supplicato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe supplicato |
🔊
|
| noi | avemmo supplicato |
🔊
|
| voi | aveste supplicato |
🔊
|
| loro | ebbero supplicato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo supplicare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова supplicare
|
Tempo semplice
supplicare congiuntivo presente |
||
| io | supplichi |
🔊
|
| tu | supplichi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | supplichi |
🔊
|
| noi | supplichiamo |
🔊
|
| voi | supplichiate |
🔊
|
| loro | supplichino |
🔊
|
|
Tempo semplice
supplicare congiuntivo imperfetto |
||
| io | supplicassi |
🔊
|
| tu | supplicassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | supplicasse |
🔊
|
| noi | supplicassimo |
🔊
|
| voi | supplicaste |
🔊
|
| loro | supplicassero |
🔊
|
|
Tempo composto
supplicare congiuntivo passato |
||
| io | abbia supplicato |
🔊
|
| tu | abbia supplicato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia supplicato |
🔊
|
| noi | abbiamo supplicato |
🔊
|
| voi | abbiate supplicato |
🔊
|
| loro | abbiano supplicato |
🔊
|
|
Tempo composto
supplicare congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi supplicato |
🔊
|
| tu | avessi supplicato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse supplicato |
🔊
|
| noi | avessimo supplicato |
🔊
|
| voi | aveste supplicato |
🔊
|
| loro | avessero supplicato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale supplicare. Умоўны лад дзеяслова supplicare
|
Tempo semplice
supplicare condizionale presente |
||
| io | supplicherei |
🔊
|
| tu | supplicheresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | supplicherebbe |
🔊
|
| noi | supplicheremmo |
🔊
|
| voi | supplichereste |
🔊
|
| loro | supplicherebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
supplicare condizionale passato |
||
| io | avrei supplicato |
🔊
|
| tu | avresti supplicato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe supplicato |
🔊
|
| noi | avremmo supplicato |
🔊
|
| voi | avreste supplicato |
🔊
|
| loro | avrebbero supplicato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo supplicare. Загадны лад дзеяслова supplicare
supplicare imperativo |
||
| tu | supplica |
🔊
|
| noi | supplichiamo |
🔊
|
| voi | supplicate |
🔊
|
supplicare congiuntivo esortativo |
||
| Lei | supplichi |
🔊
|
| Che lui/lei | supplichi |
🔊
|
| Che loro | supplichino |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!