🔍
    sense 2v
    sense 1v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Ha strillato dalla gioia. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    strillare :
    stril||re : (accento grave)

    indicativo strillare. Выказны лад дзеяслова strillare


    Tempo semplice

    strillare presente

    io strillo
    🔊
    tu strilli
    🔊
    lui/lei/Lei strilla
    🔊
    noi strilliamo
    🔊
    voi strillate
    🔊
    loro strillano
    🔊
    Tempo semplice

    strillare imperfetto

    io strillavo
    🔊
    tu strillavi
    🔊
    lui/lei/Lei strillava
    🔊
    noi strillavamo
    🔊
    voi strillavate
    🔊
    loro strillavano
    🔊

    Tempo semplice

    strillare futuro semplice

    io strillerò
    🔊
    tu strillerai
    🔊
    lui/lei/Lei strillerà
    🔊
    noi strilleremo
    🔊
    voi strillerete
    🔊
    loro strilleranno
    🔊
    Tempo semplice

    strillare passato remoto

    io strillai
    🔊
    tu strillasti
    🔊
    lui/lei/Lei strillò
    🔊
    noi strillammo
    🔊
    voi strillaste
    🔊
    loro strillarono
    🔊

    Tempo composto

    strillare futuro anteriore

    io avrò strillato
    🔊
    tu avrai strillato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà strillato
    🔊
    noi avremo strillato
    🔊
    voi avrete strillato
    🔊
    loro avranno strillato
    🔊
    Tempo composto

    strillare passato prossimo

    io ho strillato
    🔊
    tu hai strillato
    🔊
    lui/lei/Lei ha strillato
    🔊
    noi abbiamo strillato
    🔊
    voi avete strillato
    🔊
    loro hanno strillato
    🔊

    Tempo composto

    strillare trapassato prossimo

    io avevo strillato
    🔊
    tu avevi strillato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva strillato
    🔊
    noi avevamo strillato
    🔊
    voi avevate strillato
    🔊
    loro avevano strillato
    🔊
    Tempo composto

    strillare trapassato remoto

    io ebbi strillato
    🔊
    tu avesti strillato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe strillato
    🔊
    noi avemmo strillato
    🔊
    voi aveste strillato
    🔊
    loro ebbero strillato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo strillare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова strillare


    Tempo semplice

    strillare congiuntivo presente

    io strilli
    🔊
    tu strilli
    🔊
    lui/lei/Lei strilli
    🔊
    noi strilliamo
    🔊
    voi strilliate
    🔊
    loro strillino
    🔊
    Tempo semplice

    strillare congiuntivo imperfetto

    io strillassi
    🔊
    tu strillassi
    🔊
    lui/lei/Lei strillasse
    🔊
    noi strillassimo
    🔊
    voi strillaste
    🔊
    loro strillassero
    🔊

    Tempo composto

    strillare congiuntivo passato

    io abbia strillato
    🔊
    tu abbia strillato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia strillato
    🔊
    noi abbiamo strillato
    🔊
    voi abbiate strillato
    🔊
    loro abbiano strillato
    🔊
    Tempo composto

    strillare congiuntivo trapassato

    io avessi strillato
    🔊
    tu avessi strillato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse strillato
    🔊
    noi avessimo strillato
    🔊
    voi aveste strillato
    🔊
    loro avessero strillato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale strillare. Умоўны лад дзеяслова strillare


    Tempo semplice

    strillare condizionale presente

    io strillerei
    🔊
    tu strilleresti
    🔊
    lui/lei/Lei strillerebbe
    🔊
    noi strilleremmo
    🔊
    voi strillereste
    🔊
    loro strillerebbero
    🔊
    Tempo composto

    strillare condizionale passato

    io avrei strillato
    🔊
    tu avresti strillato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe strillato
    🔊
    noi avremmo strillato
    🔊
    voi avreste strillato
    🔊
    loro avrebbero strillato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo strillare. Загадны лад дзеяслова strillare


    strillare imperativo

    tu strilla
    🔊
    noi strilliamo
    🔊
    voi strillate
    🔊

    strillare congiuntivo esortativo

    Lei strilli
    🔊
    Che lui/lei strilli
    🔊
    Che loro strillino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!