🔍
    sense 1v
    sense 2v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Ha statuato una nuova legge. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    statuire :
    sta|tu|ì|re : (accento grave)

    indicativo statuire. Выказны лад дзеяслова statuire


    Tempo semplice

    statuire presente

    io statuisco
    🔊
    tu statuisci
    🔊
    lui/lei/Lei statuisce
    🔊
    noi statuiamo
    🔊
    voi statuite
    🔊
    loro statuiscono
    🔊
    Tempo semplice

    statuire imperfetto

    io statuivo
    🔊
    tu statuivi
    🔊
    lui/lei/Lei statuiva
    🔊
    noi statuivamo
    🔊
    voi statuivate
    🔊
    loro statuivano
    🔊

    Tempo semplice

    statuire futuro semplice

    io statuirò
    🔊
    tu statuirai
    🔊
    lui/lei/Lei statuirà
    🔊
    noi statuiremo
    🔊
    voi statuirete
    🔊
    loro statuiranno
    🔊
    Tempo semplice

    statuire passato remoto

    io statuii
    🔊
    tu statuisti
    🔊
    lui/lei/Lei statuì
    🔊
    noi statuimmo
    🔊
    voi statuiste
    🔊
    loro statuirono
    🔊

    Tempo composto

    statuire futuro anteriore

    io avrò statuito
    🔊
    tu avrai statuito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà statuito
    🔊
    noi avremo statuito
    🔊
    voi avrete statuito
    🔊
    loro avranno statuito
    🔊
    Tempo composto

    statuire passato prossimo

    io ho statuito
    🔊
    tu hai statuito
    🔊
    lui/lei/Lei ha statuito
    🔊
    noi abbiamo statuito
    🔊
    voi avete statuito
    🔊
    loro hanno statuito
    🔊

    Tempo composto

    statuire trapassato prossimo

    io avevo statuito
    🔊
    tu avevi statuito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva statuito
    🔊
    noi avevamo statuito
    🔊
    voi avevate statuito
    🔊
    loro avevano statuito
    🔊
    Tempo composto

    statuire trapassato remoto

    io ebbi statuito
    🔊
    tu avesti statuito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe statuito
    🔊
    noi avemmo statuito
    🔊
    voi aveste statuito
    🔊
    loro ebbero statuito
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo statuire. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова statuire


    Tempo semplice

    statuire congiuntivo presente

    io statuisca
    🔊
    tu statuisca
    🔊
    lui/lei/Lei statuisca
    🔊
    noi statuiamo
    🔊
    voi statuiate
    🔊
    loro statuiscano
    🔊
    Tempo semplice

    statuire congiuntivo imperfetto

    io statuissi
    🔊
    tu statuissi
    🔊
    lui/lei/Lei statuisse
    🔊
    noi statuissimo
    🔊
    voi statuiste
    🔊
    loro statuissero
    🔊

    Tempo composto

    statuire congiuntivo passato

    io abbia statuito
    🔊
    tu abbia statuito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia statuito
    🔊
    noi abbiamo statuito
    🔊
    voi abbiate statuito
    🔊
    loro abbiano statuito
    🔊
    Tempo composto

    statuire congiuntivo trapassato

    io avessi statuito
    🔊
    tu avessi statuito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse statuito
    🔊
    noi avessimo statuito
    🔊
    voi aveste statuito
    🔊
    loro avessero statuito
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale statuire. Умоўны лад дзеяслова statuire


    Tempo semplice

    statuire condizionale presente

    io statuirei
    🔊
    tu statuiresti
    🔊
    lui/lei/Lei statuirebbe
    🔊
    noi statuiremmo
    🔊
    voi statuireste
    🔊
    loro statuerebbero
    🔊
    Tempo composto

    statuire condizionale passato

    io avrei statuito
    🔊
    tu avresti statuito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe statuito
    🔊
    noi avremmo statuito
    🔊
    voi avreste statuito
    🔊
    loro avrebbero statuito
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo statuire. Загадны лад дзеяслова statuire


    statuire imperativo

    tu statui
    🔊
    noi statuiamo
    🔊
    voi statuite
    🔊

    statuire congiuntivo esortativo

    Lei statuisca
    🔊
    Che lui/lei statuisca
    🔊
    Che loro statuiscano
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!