У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Ha statuato una nuova legge. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
statuire :
sta|tu|ì|re
: (accento grave)
indicativo statuire. Выказны лад дзеяслова statuire
Tempo semplice
Presente statuire |
||
io | statuisco |
🔊
|
tu | statuisci |
🔊
|
lui/lei/Lei | statuisce |
🔊
|
noi | statuiamo |
🔊
|
voi | statuite |
🔊
|
loro | statuiscono |
🔊
|
Tempo semplice
Imperfetto statuire |
||
io | statuivo |
🔊
|
tu | statuivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | statuiva |
🔊
|
noi | statuivamo |
🔊
|
voi | statuivate |
🔊
|
loro | statuivano |
🔊
|
Tempo semplice
Futuro semplice statuire |
||
io | statuirò |
🔊
|
tu | statuirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | statuirà |
🔊
|
noi | statuiremo |
🔊
|
voi | statuirete |
🔊
|
loro | statuiranno |
🔊
|
Tempo semplice
Passato remoto statuire |
||
io | statuii |
🔊
|
tu | statuisti |
🔊
|
lui/lei/Lei | statuì |
🔊
|
noi | statuimmo |
🔊
|
voi | statuiste |
🔊
|
loro | statuirono |
🔊
|
Tempo composto
Futuro anteriore statuire |
||
io | avrò statuito |
🔊
|
tu | avrai statuito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà statuito |
🔊
|
noi | avremo statuito |
🔊
|
voi | avrete statuito |
🔊
|
loro | avranno statuito |
🔊
|
Tempo composto
Passato prossimo statuire |
||
io | ho statuito |
🔊
|
tu | hai statuito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha statuito |
🔊
|
noi | abbiamo statuito |
🔊
|
voi | avete statuito |
🔊
|
loro | hanno statuito |
🔊
|
Tempo composto
Trapassato prossimo statuire |
||
io | avevo statuito |
🔊
|
tu | avevi statuito |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva statuito |
🔊
|
noi | avevamo statuito |
🔊
|
voi | avevate statuito |
🔊
|
loro | avevano statuito |
🔊
|
Tempo composto
Trapassato remoto statuire |
||
io | ebbi statuito |
🔊
|
tu | avesti statuito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe statuito |
🔊
|
noi | avemmo statuito |
🔊
|
voi | aveste statuito |
🔊
|
loro | ebbero statuito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo statuire. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова statuire
Tempo semplice
Congiuntivo presente statuire |
||
io | statuisca |
🔊
|
tu | statuisca |
🔊
|
lui/lei/Lei | statuisca |
🔊
|
noi | statuiamo |
🔊
|
voi | statuiate |
🔊
|
loro | statuiscano |
🔊
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto statuire |
||
io | statuissi |
🔊
|
tu | statuissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | statuisse |
🔊
|
noi | statuissimo |
🔊
|
voi | statuiste |
🔊
|
loro | statuissero |
🔊
|
Tempo composto
Congiuntivo passato statuire |
||
io | abbia statuito |
🔊
|
tu | abbia statuito |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia statuito |
🔊
|
noi | abbiamo statuito |
🔊
|
voi | abbiate statuito |
🔊
|
loro | abbiano statuito |
🔊
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato statuire |
||
io | avessi statuito |
🔊
|
tu | avessi statuito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse statuito |
🔊
|
noi | avessimo statuito |
🔊
|
voi | aveste statuito |
🔊
|
loro | avessero statuito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale statuire. Умоўны лад дзеяслова statuire
Tempo semplice
Condizionale presente statuire |
||
io | statuirei |
🔊
|
tu | statuiresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | statuirebbe |
🔊
|
noi | statuiremmo |
🔊
|
voi | statuireste |
🔊
|
loro | statuerebbero |
🔊
|
Tempo composto
Condizionale passato statuire |
||
io | avrei statuito |
🔊
|
tu | avresti statuito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe statuito |
🔊
|
noi | avremmo statuito |
🔊
|
voi | avreste statuito |
🔊
|
loro | avrebbero statuito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo statuire. Загадны лад дзеяслова statuire
Imperativo statuire |
||
tu | statuisci |
🔊
|
noi | statuiamo |
🔊
|
voi | statuite |
🔊
|
Congiuntivo statuire |
||
Lei | statuisca |
🔊
|
Che lui/lei | statuisca |
🔊
|
Che loro | statuiscano |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!