🔍
    sense 1v
    sense 2v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Ha sincopato il tempo musicale. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    sincopare :
    sin|co||re : (accento grave)

    indicativo sincopare. Выказны лад дзеяслова sincopare


    Tempo semplice

    sincopare presente

    io sincopo
    🔊
    tu sincopi
    🔊
    lui/lei/Lei sincopa
    🔊
    noi sincopiamo
    🔊
    voi sincopate
    🔊
    loro sincopano
    🔊
    Tempo semplice

    sincopare imperfetto

    io sincopavo
    🔊
    tu sincopavi
    🔊
    lui/lei/Lei sincopava
    🔊
    noi sincopavamo
    🔊
    voi sincopavate
    🔊
    loro sincopavano
    🔊

    Tempo semplice

    sincopare futuro semplice

    io sincoperò
    🔊
    tu sincoperai
    🔊
    lui/lei/Lei sincoperà
    🔊
    noi sincoperemo
    🔊
    voi sincoperete
    🔊
    loro sincoperanno
    🔊
    Tempo semplice

    sincopare passato remoto

    io sincopai
    🔊
    tu sincopasti
    🔊
    lui/lei/Lei sincopò
    🔊
    noi sincopammo
    🔊
    voi sincopaste
    🔊
    loro sincoparono
    🔊

    Tempo composto

    sincopare futuro anteriore

    io avrò sincopato
    🔊
    tu avrai sincopato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà sincopato
    🔊
    noi avremo sincopato
    🔊
    voi avrete sincopato
    🔊
    loro avranno sincopato
    🔊
    Tempo composto

    sincopare passato prossimo

    io ho sincopato
    🔊
    tu hai sincopato
    🔊
    lui/lei/Lei ha sincopato
    🔊
    noi abbiamo sincopato
    🔊
    voi avete sincopato
    🔊
    loro hanno sincopato
    🔊

    Tempo composto

    sincopare trapassato prossimo

    io avevo sincopato
    🔊
    tu avevi sincopato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva sincopato
    🔊
    noi avevamo sincopato
    🔊
    voi avevate sincopato
    🔊
    loro avevano sincopato
    🔊
    Tempo composto

    sincopare trapassato remoto

    io ebbi sincopato
    🔊
    tu avesti sincopato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe sincopato
    🔊
    noi avemmo sincopato
    🔊
    voi aveste sincopato
    🔊
    loro ebbero sincopato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo sincopare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова sincopare


    Tempo semplice

    sincopare congiuntivo presente

    io sincopi
    🔊
    tu sincopi
    🔊
    lui/lei/Lei sincopi
    🔊
    noi sincopiamo
    🔊
    voi sincopiate
    🔊
    loro sincopino
    🔊
    Tempo semplice

    sincopare congiuntivo imperfetto

    io sincopassi
    🔊
    tu sincopassi
    🔊
    lui/lei/Lei sincopasse
    🔊
    noi sincopassimo
    🔊
    voi sincopaste
    🔊
    loro sincopassero
    🔊

    Tempo composto

    sincopare congiuntivo passato

    io abbia sincopato
    🔊
    tu abbia sincopato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia sincopato
    🔊
    noi abbiamo sincopato
    🔊
    voi abbiate sincopato
    🔊
    loro abbiano sincopato
    🔊
    Tempo composto

    sincopare congiuntivo trapassato

    io avessi sincopato
    🔊
    tu avessi sincopato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse sincopato
    🔊
    noi avessimo sincopato
    🔊
    voi aveste sincopato
    🔊
    loro avessero sincopato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale sincopare. Умоўны лад дзеяслова sincopare


    Tempo semplice

    sincopare condizionale presente

    io sincoperei
    🔊
    tu sincoperesti
    🔊
    lui/lei/Lei sincoperebbe
    🔊
    noi sincoperemmo
    🔊
    voi sincopereste
    🔊
    loro sincoperebbero
    🔊
    Tempo composto

    sincopare condizionale passato

    io avrei sincopato
    🔊
    tu avresti sincopato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe sincopato
    🔊
    noi avremmo sincopato
    🔊
    voi avreste sincopato
    🔊
    loro avrebbero sincopato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo sincopare. Загадны лад дзеяслова sincopare


    sincopare imperativo

    tu sincopa
    🔊
    noi sincopiamo
    🔊
    voi sincopate
    🔊

    sincopare congiuntivo esortativo

    Lei sincopi
    🔊
    Che lui/lei sincopi
    🔊
    Che loro sincopino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!