🔍
    sense 2v
    sense 1v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    È stato pugnalato alle spalle. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    pugnalare :
    pu|gna||re : (accento grave)

    indicativo pugnalare. Выказны лад дзеяслова pugnalare


    Tempo semplice

    pugnalare presente

    io pugnalo
    🔊
    tu pugnali
    🔊
    lui/lei/Lei pugnala
    🔊
    noi pugnaliamo
    🔊
    voi pugnalate
    🔊
    loro pugnalano
    🔊
    Tempo semplice

    pugnalare imperfetto

    io pugnalavo
    🔊
    tu pugnalavi
    🔊
    lui/lei/Lei pugnalava
    🔊
    noi pugnalavamo
    🔊
    voi pugnalavate
    🔊
    loro pugnalavano
    🔊

    Tempo semplice

    pugnalare futuro semplice

    io pugnalerò
    🔊
    tu pugnalerai
    🔊
    lui/lei/Lei pugnalerà
    🔊
    noi pugnaleremo
    🔊
    voi pugnalerete
    🔊
    loro pugnaleranno
    🔊
    Tempo semplice

    pugnalare passato remoto

    io pugnalai
    🔊
    tu pugnalasti
    🔊
    lui/lei/Lei pugnalò
    🔊
    noi pugnalammo
    🔊
    voi pugnalaste
    🔊
    loro pugnalarono
    🔊

    Tempo composto

    pugnalare futuro anteriore

    io avrò pugnalato
    🔊
    tu avrai pugnalato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà pugnalato
    🔊
    noi avremo pugnalato
    🔊
    voi avrete pugnalato
    🔊
    loro avranno pugnalato
    🔊
    Tempo composto

    pugnalare passato prossimo

    io ho pugnalato
    🔊
    tu hai pugnalato
    🔊
    lui/lei/Lei ha pugnalato
    🔊
    noi abbiamo pugnalato
    🔊
    voi avete pugnalato
    🔊
    loro hanno pugnalato
    🔊

    Tempo composto

    pugnalare trapassato prossimo

    io avevo pugnalato
    🔊
    tu avevi pugnalato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva pugnalato
    🔊
    noi avevamo pugnalato
    🔊
    voi avevate pugnalato
    🔊
    loro avevano pugnalato
    🔊
    Tempo composto

    pugnalare trapassato remoto

    io ebbi pugnalato
    🔊
    tu avesti pugnalato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe pugnalato
    🔊
    noi avemmo pugnalato
    🔊
    voi aveste pugnalato
    🔊
    loro ebbero pugnalato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo pugnalare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова pugnalare


    Tempo semplice

    pugnalare congiuntivo presente

    io pugnali
    🔊
    tu pugnali
    🔊
    lui/lei/Lei pugnali
    🔊
    noi pugnaliamo
    🔊
    voi pugnaliate
    🔊
    loro pugnalino
    🔊
    Tempo semplice

    pugnalare congiuntivo imperfetto

    io pugnalassi
    🔊
    tu pugnalassi
    🔊
    lui/lei/Lei pugnalasse
    🔊
    noi pugnalassimo
    🔊
    voi pugnalaste
    🔊
    loro pugnalassero
    🔊

    Tempo composto

    pugnalare congiuntivo passato

    io abbia pugnalato
    🔊
    tu abbia pugnalato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia pugnalato
    🔊
    noi abbiamo pugnalato
    🔊
    voi abbiate pugnalato
    🔊
    loro abbiano pugnalato
    🔊
    Tempo composto

    pugnalare congiuntivo trapassato

    io avessi pugnalato
    🔊
    tu avessi pugnalato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse pugnalato
    🔊
    noi avessimo pugnalato
    🔊
    voi aveste pugnalato
    🔊
    loro avessero pugnalato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale pugnalare. Умоўны лад дзеяслова pugnalare


    Tempo semplice

    pugnalare condizionale presente

    io pugnalerei
    🔊
    tu pugnaleresti
    🔊
    lui/lei/Lei pugnalerebbe
    🔊
    noi pugnaleremmo
    🔊
    voi pugnalereste
    🔊
    loro pugnalerebbero
    🔊
    Tempo composto

    pugnalare condizionale passato

    io avrei pugnalato
    🔊
    tu avresti pugnalato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe pugnalato
    🔊
    noi avremmo pugnalato
    🔊
    voi avreste pugnalato
    🔊
    loro avrebbero pugnalato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo pugnalare. Загадны лад дзеяслова pugnalare


    pugnalare imperativo

    tu pugnala
    🔊
    noi pugnaliamo
    🔊
    voi pugnalate
    🔊

    pugnalare congiuntivo esortativo

    Lei pugnali
    🔊
    Che lui/lei pugnali
    🔊
    Che loro pugnalino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!