У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Le sue parole hanno provocato una reazione. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
provocare :
pro|vo|cà|re
: (accento grave)
indicativo provocare. Выказны лад дзеяслова provocare
|
Tempo semplice
provocare presente |
||
| io | provoco |
🔊
|
| tu | provochi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | provoca |
🔊
|
| noi | provochiamo |
🔊
|
| voi | provocate |
🔊
|
| loro | provocano |
🔊
|
|
Tempo semplice
provocare imperfetto |
||
| io | provocavo |
🔊
|
| tu | provocavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | provocava |
🔊
|
| noi | provocavamo |
🔊
|
| voi | provocavate |
🔊
|
| loro | provocavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
provocare futuro semplice |
||
| io | provocherò |
🔊
|
| tu | provocherai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | provocherà |
🔊
|
| noi | provocheremo |
🔊
|
| voi | provocherete |
🔊
|
| loro | provocheranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
provocare passato remoto |
||
| io | provocai |
🔊
|
| tu | provocasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | provocò |
🔊
|
| noi | provocammo |
🔊
|
| voi | provocaste |
🔊
|
| loro | provocarono |
🔊
|
|
Tempo composto
provocare futuro anteriore |
||
| io | avrò provocato |
🔊
|
| tu | avrai provocato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà provocato |
🔊
|
| noi | avremo provocato |
🔊
|
| voi | avrete provocato |
🔊
|
| loro | avranno provocato |
🔊
|
|
Tempo composto
provocare passato prossimo |
||
| io | ho provocato |
🔊
|
| tu | hai provocato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha provocato |
🔊
|
| noi | abbiamo provocato |
🔊
|
| voi | avete provocato |
🔊
|
| loro | hanno provocato |
🔊
|
|
Tempo composto
provocare trapassato prossimo |
||
| io | avevo provocato |
🔊
|
| tu | avevi provocato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva provocato |
🔊
|
| noi | avevamo provocato |
🔊
|
| voi | avevate provocato |
🔊
|
| loro | avevano provocato |
🔊
|
|
Tempo composto
provocare trapassato remoto |
||
| io | ebbi provocato |
🔊
|
| tu | avesti provocato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe provocato |
🔊
|
| noi | avemmo provocato |
🔊
|
| voi | aveste provocato |
🔊
|
| loro | ebbero provocato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo provocare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова provocare
|
Tempo semplice
provocare congiuntivo presente |
||
| io | provochi |
🔊
|
| tu | provochi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | provochi |
🔊
|
| noi | provochiamo |
🔊
|
| voi | provochiate |
🔊
|
| loro | provochino |
🔊
|
|
Tempo semplice
provocare congiuntivo imperfetto |
||
| io | provocassi |
🔊
|
| tu | provocassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | provocasse |
🔊
|
| noi | provocassimo |
🔊
|
| voi | provocaste |
🔊
|
| loro | provocassero |
🔊
|
|
Tempo composto
provocare congiuntivo passato |
||
| io | abbia provocato |
🔊
|
| tu | abbia provocato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia provocato |
🔊
|
| noi | abbiamo provocato |
🔊
|
| voi | abbiate provocato |
🔊
|
| loro | abbiano provocato |
🔊
|
|
Tempo composto
provocare congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi provocato |
🔊
|
| tu | avessi provocato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse provocato |
🔊
|
| noi | avessimo provocato |
🔊
|
| voi | aveste provocato |
🔊
|
| loro | avessero provocato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale provocare. Умоўны лад дзеяслова provocare
|
Tempo semplice
provocare condizionale presente |
||
| io | provocherei |
🔊
|
| tu | provocheresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | provocherebbe |
🔊
|
| noi | provocheremmo |
🔊
|
| voi | provochereste |
🔊
|
| loro | provocherebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
provocare condizionale passato |
||
| io | avrei provocato |
🔊
|
| tu | avresti provocato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe provocato |
🔊
|
| noi | avremmo provocato |
🔊
|
| voi | avreste provocato |
🔊
|
| loro | avrebbero provocato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo provocare. Загадны лад дзеяслова provocare
provocare imperativo |
||
| tu | provoca |
🔊
|
| noi | provochiamo |
🔊
|
| voi | provocate |
🔊
|
provocare congiuntivo esortativo |
||
| Lei | provochi |
🔊
|
| Che lui/lei | provochi |
🔊
|
| Che loro | provochino |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!