🔍
    sense 1v
    sense 2v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Ha preteso il rispetto. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    verbo irregolare
    pretendere :
    pre|tèn|de|re : (accento grave)

    indicativo pretendere. Выказны лад дзеяслова pretendere


    Tempo semplice

    pretendere presente

    io pretendo
    🔊
    tu pretendi
    🔊
    lui/lei/Lei pretende
    🔊
    noi pretendiamo
    🔊
    voi pretendete
    🔊
    loro pretendono
    🔊
    Tempo semplice

    pretendere imperfetto

    io pretendevo
    🔊
    tu pretendevi
    🔊
    lui/lei/Lei pretendeva
    🔊
    noi pretendevamo
    🔊
    voi pretendevate
    🔊
    loro pretendevano
    🔊

    Tempo semplice

    pretendere futuro semplice

    io pretenderò
    🔊
    tu pretenderai
    🔊
    lui/lei/Lei pretenderà
    🔊
    noi pretenderemo
    🔊
    voi pretenderete
    🔊
    loro pretenderanno
    🔊
    Tempo semplice

    pretendere passato remoto

    io pretesi
    🔊
    tu pretendesti
    🔊
    lui/lei/Lei pretese
    🔊
    noi pretendemmo
    🔊
    voi pretendeste
    🔊
    loro pretesero
    🔊

    Tempo composto

    pretendere futuro anteriore

    io avrò preteso
    🔊
    tu avrai preteso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà preteso
    🔊
    noi avremo preteso
    🔊
    voi avrete preteso
    🔊
    loro avranno preteso
    🔊
    Tempo composto

    pretendere passato prossimo

    io ho preteso
    🔊
    tu hai preteso
    🔊
    lui/lei/Lei ha preteso
    🔊
    noi abbiamo preteso
    🔊
    voi avete preteso
    🔊
    loro hanno preteso
    🔊

    Tempo composto

    pretendere trapassato prossimo

    io avevo preteso
    🔊
    tu avevi preteso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva preteso
    🔊
    noi avevamo preteso
    🔊
    voi avevate preteso
    🔊
    loro avevano preteso
    🔊
    Tempo composto

    pretendere trapassato remoto

    io ebbi preteso
    🔊
    tu avesti preteso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe preteso
    🔊
    noi avemmo preteso
    🔊
    voi aveste preteso
    🔊
    loro ebbero preteso
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo pretendere. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова pretendere


    Tempo semplice

    pretendere congiuntivo presente

    io pretenda
    🔊
    tu pretenda
    🔊
    lui/lei/Lei pretenda
    🔊
    noi pretendiamo
    🔊
    voi pretendiate
    🔊
    loro pretendano
    🔊
    Tempo semplice

    pretendere congiuntivo imperfetto

    io pretendessi
    🔊
    tu pretendessi
    🔊
    lui/lei/Lei pretendesse
    🔊
    noi pretendessimo
    🔊
    voi pretendeste
    🔊
    loro pretendessero
    🔊

    Tempo composto

    pretendere congiuntivo passato

    io abbia preteso
    🔊
    tu abbia preteso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia preteso
    🔊
    noi abbiamo preteso
    🔊
    voi abbiate preteso
    🔊
    loro abbiano preteso
    🔊
    Tempo composto

    pretendere congiuntivo trapassato

    io avessi preteso
    🔊
    tu avessi preteso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse preteso
    🔊
    noi avessimo preteso
    🔊
    voi aveste preteso
    🔊
    loro avessero preteso
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale pretendere. Умоўны лад дзеяслова pretendere


    Tempo semplice

    pretendere condizionale presente

    io pretenderei
    🔊
    tu pretenderesti
    🔊
    lui/lei/Lei pretenderebbe
    🔊
    noi pretenderemmo
    🔊
    voi pretendereste
    🔊
    loro pretenderebbero
    🔊
    Tempo composto

    pretendere condizionale passato

    io avrei preteso
    🔊
    tu avresti preteso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe preteso
    🔊
    noi avremmo preteso
    🔊
    voi avreste preteso
    🔊
    loro avrebbero preteso
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo pretendere. Загадны лад дзеяслова pretendere


    pretendere imperativo

    tu pretendi
    🔊
    noi pretendiamo
    🔊
    voi pretendete
    🔊

    pretendere congiuntivo esortativo

    Lei pretenda
    🔊
    Che lui/lei pretenda
    🔊
    Che loro pretendano
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!