🔍
    sense 1v
    sense 2v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Ha presumuto di conoscere la verità. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    verbo irregolare
    presumere :
    pre||me|re : (accento grave)

    indicativo presumere. Выказны лад дзеяслова presumere


    Tempo semplice

    presumere presente

    io presumo
    🔊
    tu presumi
    🔊
    lui/lei/Lei presume
    🔊
    noi presumiamo
    🔊
    voi presumete
    🔊
    loro presumono
    🔊
    Tempo semplice

    presumere imperfetto

    io presumevo
    🔊
    tu presumevi
    🔊
    lui/lei/Lei presumeva
    🔊
    noi presumevamo
    🔊
    voi presumevate
    🔊
    loro presumevano
    🔊

    Tempo semplice

    presumere futuro semplice

    io presumerò
    🔊
    tu presumerai
    🔊
    lui/lei/Lei presumerà
    🔊
    noi presumeremo
    🔊
    voi presumerete
    🔊
    loro presumeranno
    🔊
    Tempo semplice

    presumere passato remoto

    io presunsi
    🔊
    tu presumesti
    🔊
    lui/lei/Lei presunse
    🔊
    noi presumemmo
    🔊
    voi presumeste
    🔊
    loro presunsero
    🔊

    Tempo composto

    presumere futuro anteriore

    io avrò presunto
    🔊
    tu avrai presunto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà presunto
    🔊
    noi avremo presunto
    🔊
    voi avrete presunto
    🔊
    loro avranno presunto
    🔊
    Tempo composto

    presumere passato prossimo

    io ho presunto
    🔊
    tu hai presunto
    🔊
    lui/lei/Lei ha presunto
    🔊
    noi abbiamo presunto
    🔊
    voi avete presunto
    🔊
    loro hanno presunto
    🔊

    Tempo composto

    presumere trapassato prossimo

    io avevo presunto
    🔊
    tu avevi presunto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva presunto
    🔊
    noi avevamo presunto
    🔊
    voi avevate presunto
    🔊
    loro avevano presunto
    🔊
    Tempo composto

    presumere trapassato remoto

    io ebbi presunto
    🔊
    tu avesti presunto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe presunto
    🔊
    noi avemmo presunto
    🔊
    voi aveste presunto
    🔊
    loro ebbero presunto
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo presumere. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова presumere


    Tempo semplice

    presumere congiuntivo presente

    io presuma
    🔊
    tu presuma
    🔊
    lui/lei/Lei presuma
    🔊
    noi presumiamo
    🔊
    voi presumiate
    🔊
    loro presumano
    🔊
    Tempo semplice

    presumere congiuntivo imperfetto

    io presumessi
    🔊
    tu presumessi
    🔊
    lui/lei/Lei presumesse
    🔊
    noi presumessimo
    🔊
    voi presumeste
    🔊
    loro presumessero
    🔊

    Tempo composto

    presumere congiuntivo passato

    io abbia presunto
    🔊
    tu abbia presunto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia presunto
    🔊
    noi abbiamo presunto
    🔊
    voi abbiate presunto
    🔊
    loro abbiano presunto
    🔊
    Tempo composto

    presumere congiuntivo trapassato

    io avessi presunto
    🔊
    tu avessi presunto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse presunto
    🔊
    noi avessimo presunto
    🔊
    voi aveste presunto
    🔊
    loro avessero presunto
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale presumere. Умоўны лад дзеяслова presumere


    Tempo semplice

    presumere condizionale presente

    io presumerei
    🔊
    tu presumeresti
    🔊
    lui/lei/Lei presumerebbe
    🔊
    noi presumeremmo
    🔊
    voi presumereste
    🔊
    loro presumerebbero
    🔊
    Tempo composto

    presumere condizionale passato

    io avrei presunto
    🔊
    tu avresti presunto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe presunto
    🔊
    noi avremmo presunto
    🔊
    voi avreste presunto
    🔊
    loro avrebbero presunto
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo presumere. Загадны лад дзеяслова presumere


    presumere imperativo

    tu presumi
    🔊
    noi presumiamo
    🔊
    voi presumete
    🔊

    presumere congiuntivo esortativo

    Lei presuma
    🔊
    Che lui/lei presuma
    🔊
    Che loro presumano
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!