У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Hanno postulato nuove teorie sulla materia. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
postulare :
po|stu|là|re
: (accento grave)
indicativo postulare. Выказны лад дзеяслова postulare
Tempo semplice
postulare presente |
||
io | postulo |
🔊
|
tu | postuli |
🔊
|
lui/lei/Lei | postula |
🔊
|
noi | postuliamo |
🔊
|
voi | postulate |
🔊
|
loro | postulano |
🔊
|
Tempo semplice
postulare imperfetto |
||
io | postulavo |
🔊
|
tu | postulavi |
🔊
|
lui/lei/Lei | postulava |
🔊
|
noi | postulavamo |
🔊
|
voi | postulavate |
🔊
|
loro | postulavano |
🔊
|
Tempo semplice
postulare futuro semplice |
||
io | postulerò |
🔊
|
tu | postulerai |
🔊
|
lui/lei/Lei | postulerà |
🔊
|
noi | postuleremo |
🔊
|
voi | postulerete |
🔊
|
loro | postuleranno |
🔊
|
Tempo semplice
postulare passato remoto |
||
io | postulai |
🔊
|
tu | postulasti |
🔊
|
lui/lei/Lei | postulò |
🔊
|
noi | postulammo |
🔊
|
voi | postulaste |
🔊
|
loro | postularono |
🔊
|
Tempo composto
postulare futuro anteriore |
||
io | avrò postulato |
🔊
|
tu | avrai postulato |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà postulato |
🔊
|
noi | avremo postulato |
🔊
|
voi | avrete postulato |
🔊
|
loro | avranno postulato |
🔊
|
Tempo composto
postulare passato prossimo |
||
io | ho postulato |
🔊
|
tu | hai postulato |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha postulato |
🔊
|
noi | abbiamo postulato |
🔊
|
voi | avete postulato |
🔊
|
loro | hanno postulato |
🔊
|
Tempo composto
postulare trapassato prossimo |
||
io | avevo postulato |
🔊
|
tu | avevi postulato |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva postulato |
🔊
|
noi | avevamo postulato |
🔊
|
voi | avevate postulato |
🔊
|
loro | avevano postulato |
🔊
|
Tempo composto
postulare trapassato remoto |
||
io | ebbi postulato |
🔊
|
tu | avesti postulato |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe postulato |
🔊
|
noi | avemmo postulato |
🔊
|
voi | aveste postulato |
🔊
|
loro | ebbero postulato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo postulare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова postulare
Tempo semplice
postulare congiuntivo presente |
||
io | postuli |
🔊
|
tu | postuli |
🔊
|
lui/lei/Lei | postuli |
🔊
|
noi | postuliamo |
🔊
|
voi | postuliate |
🔊
|
loro | postulino |
🔊
|
Tempo semplice
postulare congiuntivo imperfetto |
||
io | postulassi |
🔊
|
tu | postulassi |
🔊
|
lui/lei/Lei | postulasse |
🔊
|
noi | postulassimo |
🔊
|
voi | postulaste |
🔊
|
loro | postulassero |
🔊
|
Tempo composto
postulare congiuntivo passato |
||
io | abbia postulato |
🔊
|
tu | abbia postulato |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia postulato |
🔊
|
noi | abbiamo postulato |
🔊
|
voi | abbiate postulato |
🔊
|
loro | abbiano postulato |
🔊
|
Tempo composto
postulare congiuntivo trapassato |
||
io | avessi postulato |
🔊
|
tu | avessi postulato |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse postulato |
🔊
|
noi | avessimo postulato |
🔊
|
voi | aveste postulato |
🔊
|
loro | avessero postulato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale postulare. Умоўны лад дзеяслова postulare
Tempo semplice
postulare condizionale presente |
||
io | postulerei |
🔊
|
tu | postuleresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | postulerebbe |
🔊
|
noi | postuleremmo |
🔊
|
voi | postulereste |
🔊
|
loro | postulerebbero |
🔊
|
Tempo composto
postulare condizionale passato |
||
io | avrei postulato |
🔊
|
tu | avresti postulato |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe postulato |
🔊
|
noi | avremmo postulato |
🔊
|
voi | avreste postulato |
🔊
|
loro | avrebbero postulato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo postulare. Загадны лад дзеяслова postulare
postulare imperativo |
||
tu | postula |
🔊
|
noi | postuliamo |
🔊
|
voi | postulate |
🔊
|
postulare congiuntivo esortativo |
||
Lei | postuli |
🔊
|
Che lui/lei | postuli |
🔊
|
Che loro | postulino |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!