🔍
    sense 1v
    sense 2v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Il bambino ha poppato al seno. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    poppare :
    pop||re : (accento grave)

    indicativo poppare. Выказны лад дзеяслова poppare


    Tempo semplice

    poppare presente

    io poppo
    🔊
    tu poppi
    🔊
    lui/lei/Lei poppa
    🔊
    noi poppiamo
    🔊
    voi poppate
    🔊
    loro poppano
    🔊
    Tempo semplice

    poppare imperfetto

    io poppavo
    🔊
    tu poppavi
    🔊
    lui/lei/Lei poppava
    🔊
    noi poppavamo
    🔊
    voi poppavate
    🔊
    loro poppavano
    🔊

    Tempo semplice

    poppare futuro semplice

    io popperò
    🔊
    tu popperai
    🔊
    lui/lei/Lei popperà
    🔊
    noi popperemo
    🔊
    voi popperete
    🔊
    loro popperanno
    🔊
    Tempo semplice

    poppare passato remoto

    io poppai
    🔊
    tu poppasti
    🔊
    lui/lei/Lei poppò
    🔊
    noi poppammo
    🔊
    voi poppaste
    🔊
    loro popparono
    🔊

    Tempo composto

    poppare futuro anteriore

    io avrò poppato
    🔊
    tu avrai poppato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà poppato
    🔊
    noi avremo poppato
    🔊
    voi avrete poppato
    🔊
    loro avranno poppato
    🔊
    Tempo composto

    poppare passato prossimo

    io ho poppato
    🔊
    tu hai poppato
    🔊
    lui/lei/Lei ha poppato
    🔊
    noi abbiamo poppato
    🔊
    voi avete poppato
    🔊
    loro hanno poppato
    🔊

    Tempo composto

    poppare trapassato prossimo

    io avevo poppato
    🔊
    tu avevi poppato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva poppato
    🔊
    noi avevamo poppato
    🔊
    voi avevate poppato
    🔊
    loro avevano poppato
    🔊
    Tempo composto

    poppare trapassato remoto

    io ebbi poppato
    🔊
    tu avesti poppato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe poppato
    🔊
    noi avemmo poppato
    🔊
    voi aveste poppato
    🔊
    loro ebbero poppato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo poppare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова poppare


    Tempo semplice

    poppare congiuntivo presente

    io poppi
    🔊
    tu poppi
    🔊
    lui/lei/Lei poppi
    🔊
    noi poppiamo
    🔊
    voi poppiate
    🔊
    loro poppino
    🔊
    Tempo semplice

    poppare congiuntivo imperfetto

    io poppassi
    🔊
    tu poppassi
    🔊
    lui/lei/Lei poppasse
    🔊
    noi poppassimo
    🔊
    voi poppaste
    🔊
    loro poppassero
    🔊

    Tempo composto

    poppare congiuntivo passato

    io abbia poppato
    🔊
    tu abbia poppato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia poppato
    🔊
    noi abbiamo poppato
    🔊
    voi abbiate poppato
    🔊
    loro abbiano poppato
    🔊
    Tempo composto

    poppare congiuntivo trapassato

    io avessi poppato
    🔊
    tu avessi poppato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse poppato
    🔊
    noi avessimo poppato
    🔊
    voi aveste poppato
    🔊
    loro avessero poppato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale poppare. Умоўны лад дзеяслова poppare


    Tempo semplice

    poppare condizionale presente

    io popperei
    🔊
    tu popperesti
    🔊
    lui/lei/Lei popperebbe
    🔊
    noi popperemmo
    🔊
    voi poppereste
    🔊
    loro popperebbero
    🔊
    Tempo composto

    poppare condizionale passato

    io avrei poppato
    🔊
    tu avresti poppato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe poppato
    🔊
    noi avremmo poppato
    🔊
    voi avreste poppato
    🔊
    loro avrebbero poppato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo poppare. Загадны лад дзеяслова poppare


    poppare imperativo

    tu poppa
    🔊
    noi poppiamo
    🔊
    voi poppate
    🔊

    poppare congiuntivo esortativo

    Lei poppi
    🔊
    Che lui/lei poppi
    🔊
    Che loro poppino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!