У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Ha obliquato la strada. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
obliquare :
o|bli|quà|re
: (accento grave)
indicativo obliquare. Выказны лад дзеяслова obliquare
Tempo semplice
obliquare presente |
||
io | obliquo |
🔊
|
tu | obliqui |
🔊
|
lui/lei/Lei | obliqua |
🔊
|
noi | obliquiamo |
🔊
|
voi | obliquate |
🔊
|
loro | obliquano |
🔊
|
Tempo semplice
obliquare imperfetto |
||
io | obliquavo |
🔊
|
tu | obliquavi |
🔊
|
lui/lei/Lei | obliquava |
🔊
|
noi | obliquavamo |
🔊
|
voi | obliquavate |
🔊
|
loro | obliquavano |
🔊
|
Tempo semplice
obliquare futuro semplice |
||
io | obliquerò |
🔊
|
tu | obliquerai |
🔊
|
lui/lei/Lei | obliquerà |
🔊
|
noi | obliqueremo |
🔊
|
voi | obliquerete |
🔊
|
loro | obliqueranno |
🔊
|
Tempo semplice
obliquare passato remoto |
||
io | obliquai |
🔊
|
tu | obliquasti |
🔊
|
lui/lei/Lei | obliquò |
🔊
|
noi | obliquammo |
🔊
|
voi | obliquaste |
🔊
|
loro | obliquarono |
🔊
|
Tempo composto
obliquare futuro anteriore |
||
io | avrò obliquato |
🔊
|
tu | avrai obliquato |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà obliquato |
🔊
|
noi | avremo obliquato |
🔊
|
voi | avrete obliquato |
🔊
|
loro | avranno obliquato |
🔊
|
Tempo composto
obliquare passato prossimo |
||
io | ho obliquato |
🔊
|
tu | hai obliquato |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha obliquato |
🔊
|
noi | abbiamo obliquato |
🔊
|
voi | avete obliquato |
🔊
|
loro | hanno obliquato |
🔊
|
Tempo composto
obliquare trapassato prossimo |
||
io | avevo obliquato |
🔊
|
tu | avevi obliquato |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva obliquato |
🔊
|
noi | avevamo obliquato |
🔊
|
voi | avevate obliquato |
🔊
|
loro | avevano obliquato |
🔊
|
Tempo composto
obliquare trapassato remoto |
||
io | ebbi obliquato |
🔊
|
tu | avesti obliquato |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe obliquato |
🔊
|
noi | avemmo obliquato |
🔊
|
voi | aveste obliquato |
🔊
|
loro | ebbero obliquato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo obliquare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова obliquare
Tempo semplice
obliquare congiuntivo presente |
||
io | obliqui |
🔊
|
tu | obliqui |
🔊
|
lui/lei/Lei | obliqui |
🔊
|
noi | obliquiamo |
🔊
|
voi | obliquiate |
🔊
|
loro | obliquino |
🔊
|
Tempo semplice
obliquare congiuntivo imperfetto |
||
io | obliquassi |
🔊
|
tu | obliquassi |
🔊
|
lui/lei/Lei | obliquasse |
🔊
|
noi | obliquassimo |
🔊
|
voi | obliquaste |
🔊
|
loro | obliquassero |
🔊
|
Tempo composto
obliquare congiuntivo passato |
||
io | abbia obliquato |
🔊
|
tu | abbia obliquato |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia obliquato |
🔊
|
noi | abbiamo obliquato |
🔊
|
voi | abbiate obliquato |
🔊
|
loro | abbiano obliquato |
🔊
|
Tempo composto
obliquare congiuntivo trapassato |
||
io | avessi obliquato |
🔊
|
tu | avessi obliquato |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse obliquato |
🔊
|
noi | avessimo obliquato |
🔊
|
voi | aveste obliquato |
🔊
|
loro | avessero obliquato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale obliquare. Умоўны лад дзеяслова obliquare
Tempo semplice
obliquare condizionale presente |
||
io | obliquerei |
🔊
|
tu | obliqueresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | obliquerebbe |
🔊
|
noi | obliqueremmo |
🔊
|
voi | obliquereste |
🔊
|
loro | obliquerebbero |
🔊
|
Tempo composto
obliquare condizionale passato |
||
io | avrei obliquato |
🔊
|
tu | avresti obliquato |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe obliquato |
🔊
|
noi | avremmo obliquato |
🔊
|
voi | avreste obliquato |
🔊
|
loro | avrebbero obliquato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo obliquare. Загадны лад дзеяслова obliquare
obliquare imperativo |
||
tu | obliqua |
🔊
|
noi | obliquiamo |
🔊
|
voi | obliquate |
🔊
|
obliquare congiuntivo esortativo |
||
Lei | obliqui |
🔊
|
Che lui/lei | obliqui |
🔊
|
Che loro | obliquino |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!