🔍
    sense 1v
    sense 2v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Hanno notato un cambiamento. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    notare :
    no||re : (accento grave)

    indicativo notare. Выказны лад дзеяслова notare


    Tempo semplice

    notare presente

    io noto
    🔊
    tu noti
    🔊
    lui/lei/Lei nota
    🔊
    noi notiamo
    🔊
    voi notate
    🔊
    loro notano
    🔊
    Tempo semplice

    notare imperfetto

    io notavo
    🔊
    tu notavi
    🔊
    lui/lei/Lei notava
    🔊
    noi notavamo
    🔊
    voi notavate
    🔊
    loro notavano
    🔊

    Tempo semplice

    notare futuro semplice

    io noterò
    🔊
    tu noterai
    🔊
    lui/lei/Lei noterà
    🔊
    noi noteremo
    🔊
    voi noterete
    🔊
    loro noteranno
    🔊
    Tempo semplice

    notare passato remoto

    io notai
    🔊
    tu notasti
    🔊
    lui/lei/Lei notò
    🔊
    noi notammo
    🔊
    voi notaste
    🔊
    loro notarono
    🔊

    Tempo composto

    notare futuro anteriore

    io avrò notato
    🔊
    tu avrai notato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà notato
    🔊
    noi avremo notato
    🔊
    voi avrete notato
    🔊
    loro avranno notato
    🔊
    Tempo composto

    notare passato prossimo

    io ho notato
    🔊
    tu hai notato
    🔊
    lui/lei/Lei ha notato
    🔊
    noi abbiamo notato
    🔊
    voi avete notato
    🔊
    loro hanno notato
    🔊

    Tempo composto

    notare trapassato prossimo

    io avevo notato
    🔊
    tu avevi notato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva notato
    🔊
    noi avevamo notato
    🔊
    voi avevate notato
    🔊
    loro avevano notato
    🔊
    Tempo composto

    notare trapassato remoto

    io ebbi notato
    🔊
    tu avesti notato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe notato
    🔊
    noi avemmo notato
    🔊
    voi aveste notato
    🔊
    loro ebbero notato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo notare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова notare


    Tempo semplice

    notare congiuntivo presente

    io noti
    🔊
    tu noti
    🔊
    lui/lei/Lei noti
    🔊
    noi notiamo
    🔊
    voi notiate
    🔊
    loro notino
    🔊
    Tempo semplice

    notare congiuntivo imperfetto

    io notassi
    🔊
    tu notassi
    🔊
    lui/lei/Lei notasse
    🔊
    noi notassimo
    🔊
    voi notaste
    🔊
    loro notassero
    🔊

    Tempo composto

    notare congiuntivo passato

    io abbia notato
    🔊
    tu abbia notato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia notato
    🔊
    noi abbiamo notato
    🔊
    voi abbiate notato
    🔊
    loro abbiano notato
    🔊
    Tempo composto

    notare congiuntivo trapassato

    io avessi notato
    🔊
    tu avessi notato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse notato
    🔊
    noi avessimo notato
    🔊
    voi aveste notato
    🔊
    loro avessero notato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale notare. Умоўны лад дзеяслова notare


    Tempo semplice

    notare condizionale presente

    io noterei
    🔊
    tu noteresti
    🔊
    lui/lei/Lei noterebbe
    🔊
    noi noteremmo
    🔊
    voi notereste
    🔊
    loro noterebbero
    🔊
    Tempo composto

    notare condizionale passato

    io avrei notato
    🔊
    tu avresti notato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe notato
    🔊
    noi avremmo notato
    🔊
    voi avreste notato
    🔊
    loro avrebbero notato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo notare. Загадны лад дзеяслова notare


    notare imperativo

    tu nota
    🔊
    noi notiamo
    🔊
    voi notate
    🔊

    notare congiuntivo esortativo

    Lei noti
    🔊
    Che lui/lei noti
    🔊
    Che loro notino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!