У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Ha mentito sul suo passato. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
mentire :
men|tì|re
: (accento grave)
indicativo mentire. Выказны лад дзеяслова mentire
|
Tempo semplice
mentire presente |
||
| io | mentisco |
🔊
|
| tu | mentisci |
🔊
|
| lui/lei/Lei | mentisce |
🔊
|
| noi | mentiamo |
🔊
|
| voi | mentite |
🔊
|
| loro | mentiscono |
🔊
|
|
Tempo semplice
mentire imperfetto |
||
| io | mentivo |
🔊
|
| tu | mentivi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | mentiva |
🔊
|
| noi | mentivamo |
🔊
|
| voi | mentivate |
🔊
|
| loro | mentivano |
🔊
|
|
Tempo semplice
mentire futuro semplice |
||
| io | mentirò |
🔊
|
| tu | mentirai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | mentirà |
🔊
|
| noi | mentiremo |
🔊
|
| voi | mentirete |
🔊
|
| loro | mentiranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
mentire passato remoto |
||
| io | mentii |
🔊
|
| tu | mentisti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | mentì |
🔊
|
| noi | mentimmo |
🔊
|
| voi | mentiste |
🔊
|
| loro | mentirono |
🔊
|
|
Tempo composto
mentire futuro anteriore |
||
| io | avrò mentito |
🔊
|
| tu | avrai mentito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà mentito |
🔊
|
| noi | avremo mentito |
🔊
|
| voi | avrete mentito |
🔊
|
| loro | avranno mentito |
🔊
|
|
Tempo composto
mentire passato prossimo |
||
| io | ho mentito |
🔊
|
| tu | hai mentito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha mentito |
🔊
|
| noi | abbiamo mentito |
🔊
|
| voi | avete mentito |
🔊
|
| loro | hanno mentito |
🔊
|
|
Tempo composto
mentire trapassato prossimo |
||
| io | avevo mentito |
🔊
|
| tu | avevi mentito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva mentito |
🔊
|
| noi | avevamo mentito |
🔊
|
| voi | avevate mentito |
🔊
|
| loro | avevano mentito |
🔊
|
|
Tempo composto
mentire trapassato remoto |
||
| io | ebbi mentito |
🔊
|
| tu | avesti mentito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe mentito |
🔊
|
| noi | avemmo mentito |
🔊
|
| voi | aveste mentito |
🔊
|
| loro | ebbero mentito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo mentire. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова mentire
|
Tempo semplice
mentire congiuntivo presente |
||
| io | mentisca |
🔊
|
| tu | mentisca |
🔊
|
| lui/lei/Lei | mentisca |
🔊
|
| noi | mentiamo |
🔊
|
| voi | mentiate |
🔊
|
| loro | mentiscano |
🔊
|
|
Tempo semplice
mentire congiuntivo imperfetto |
||
| io | mentissi |
🔊
|
| tu | mentissi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | mentisse |
🔊
|
| noi | mentissimo |
🔊
|
| voi | mentiste |
🔊
|
| loro | mentissero |
🔊
|
|
Tempo composto
mentire congiuntivo passato |
||
| io | abbia mentito |
🔊
|
| tu | abbia mentito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia mentito |
🔊
|
| noi | abbiamo mentito |
🔊
|
| voi | abbiate mentito |
🔊
|
| loro | abbiano mentito |
🔊
|
|
Tempo composto
mentire congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi mentito |
🔊
|
| tu | avessi mentito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse mentito |
🔊
|
| noi | avessimo mentito |
🔊
|
| voi | aveste mentito |
🔊
|
| loro | avessero mentito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale mentire. Умоўны лад дзеяслова mentire
|
Tempo semplice
mentire condizionale presente |
||
| io | mentirei |
🔊
|
| tu | mentiresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | mentirebbe |
🔊
|
| noi | mentiremmo |
🔊
|
| voi | mentireste |
🔊
|
| loro | menterebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
mentire condizionale passato |
||
| io | avrei mentito |
🔊
|
| tu | avresti mentito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe mentito |
🔊
|
| noi | avremmo mentito |
🔊
|
| voi | avreste mentito |
🔊
|
| loro | avrebbero mentito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo mentire. Загадны лад дзеяслова mentire
mentire imperativo |
||
| tu | menti |
🔊
|
| noi | mentiamo |
🔊
|
| voi | mentite |
🔊
|
mentire congiuntivo esortativo |
||
| Lei | mentisca |
🔊
|
| Che lui/lei | mentisca |
🔊
|
| Che loro | mentiscano |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!