🔍
    sense 1v
    sense 2v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Hanno legato insieme i due pezzi di corda. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    legare :
    le||re : (accento grave)

    indicativo legare. Выказны лад дзеяслова legare


    Tempo semplice

    legare presente

    io lego
    🔊
    tu leghi
    🔊
    lui/lei/Lei lega
    🔊
    noi leghiamo
    🔊
    voi legate
    🔊
    loro legano
    🔊
    Tempo semplice

    legare imperfetto

    io legavo
    🔊
    tu legavi
    🔊
    lui/lei/Lei legava
    🔊
    noi legavamo
    🔊
    voi legavate
    🔊
    loro legavano
    🔊

    Tempo semplice

    legare futuro semplice

    io legherò
    🔊
    tu legherai
    🔊
    lui/lei/Lei legherà
    🔊
    noi legheremo
    🔊
    voi legherete
    🔊
    loro legheranno
    🔊
    Tempo semplice

    legare passato remoto

    io legai
    🔊
    tu legasti
    🔊
    lui/lei/Lei legò
    🔊
    noi legammo
    🔊
    voi legaste
    🔊
    loro legarono
    🔊

    Tempo composto

    legare futuro anteriore

    io avrò legato
    🔊
    tu avrai legato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà legato
    🔊
    noi avremo legato
    🔊
    voi avrete legato
    🔊
    loro avranno legato
    🔊
    Tempo composto

    legare passato prossimo

    io ho legato
    🔊
    tu hai legato
    🔊
    lui/lei/Lei ha legato
    🔊
    noi abbiamo legato
    🔊
    voi avete legato
    🔊
    loro hanno legato
    🔊

    Tempo composto

    legare trapassato prossimo

    io avevo legato
    🔊
    tu avevi legato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva legato
    🔊
    noi avevamo legato
    🔊
    voi avevate legato
    🔊
    loro avevano legato
    🔊
    Tempo composto

    legare trapassato remoto

    io ebbi legato
    🔊
    tu avesti legato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe legato
    🔊
    noi avemmo legato
    🔊
    voi aveste legato
    🔊
    loro ebbero legato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo legare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова legare


    Tempo semplice

    legare congiuntivo presente

    io leghi
    🔊
    tu leghi
    🔊
    lui/lei/Lei leghi
    🔊
    noi leghiamo
    🔊
    voi leghiate
    🔊
    loro leghino
    🔊
    Tempo semplice

    legare congiuntivo imperfetto

    io legassi
    🔊
    tu legassi
    🔊
    lui/lei/Lei legasse
    🔊
    noi legassimo
    🔊
    voi legaste
    🔊
    loro legassero
    🔊

    Tempo composto

    legare congiuntivo passato

    io abbia legato
    🔊
    tu abbia legato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia legato
    🔊
    noi abbiamo legato
    🔊
    voi abbiate legato
    🔊
    loro abbiano legato
    🔊
    Tempo composto

    legare congiuntivo trapassato

    io avessi legato
    🔊
    tu avessi legato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse legato
    🔊
    noi avessimo legato
    🔊
    voi aveste legato
    🔊
    loro avessero legato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale legare. Умоўны лад дзеяслова legare


    Tempo semplice

    legare condizionale presente

    io legherei
    🔊
    tu legheresti
    🔊
    lui/lei/Lei legherebbe
    🔊
    noi legheremmo
    🔊
    voi leghereste
    🔊
    loro legherebbero
    🔊
    Tempo composto

    legare condizionale passato

    io avrei legato
    🔊
    tu avresti legato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe legato
    🔊
    noi avremmo legato
    🔊
    voi avreste legato
    🔊
    loro avrebbero legato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo legare. Загадны лад дзеяслова legare


    legare imperativo

    tu lega
    🔊
    noi leghiamo
    🔊
    voi legate
    🔊

    legare congiuntivo esortativo

    Lei leghi
    🔊
    Che lui/lei leghi
    🔊
    Che loro leghino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!