🔍
    sense 1v
    sense 2v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Ha invitato tutti i suoi amici alla festa. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    invitare :
    in|vi||re : (accento grave)

    indicativo invitare. Выказны лад дзеяслова invitare


    Tempo semplice

    invitare presente

    io invito
    🔊
    tu inviti
    🔊
    lui/lei/Lei invita
    🔊
    noi invitiamo
    🔊
    voi invitate
    🔊
    loro invitano
    🔊
    Tempo semplice

    invitare imperfetto

    io invitavo
    🔊
    tu invitavi
    🔊
    lui/lei/Lei invitava
    🔊
    noi invitavamo
    🔊
    voi invitavate
    🔊
    loro invitavano
    🔊

    Tempo semplice

    invitare futuro semplice

    io inviterò
    🔊
    tu inviterai
    🔊
    lui/lei/Lei inviterà
    🔊
    noi inviteremo
    🔊
    voi inviterete
    🔊
    loro inviteranno
    🔊
    Tempo semplice

    invitare passato remoto

    io invitai
    🔊
    tu invitasti
    🔊
    lui/lei/Lei invitò
    🔊
    noi invitammo
    🔊
    voi invitaste
    🔊
    loro invitarono
    🔊

    Tempo composto

    invitare futuro anteriore

    io avrò invitato
    🔊
    tu avrai invitato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà invitato
    🔊
    noi avremo invitato
    🔊
    voi avrete invitato
    🔊
    loro avranno invitato
    🔊
    Tempo composto

    invitare passato prossimo

    io ho invitato
    🔊
    tu hai invitato
    🔊
    lui/lei/Lei ha invitato
    🔊
    noi abbiamo invitato
    🔊
    voi avete invitato
    🔊
    loro hanno invitato
    🔊

    Tempo composto

    invitare trapassato prossimo

    io avevo invitato
    🔊
    tu avevi invitato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva invitato
    🔊
    noi avevamo invitato
    🔊
    voi avevate invitato
    🔊
    loro avevano invitato
    🔊
    Tempo composto

    invitare trapassato remoto

    io ebbi invitato
    🔊
    tu avesti invitato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe invitato
    🔊
    noi avemmo invitato
    🔊
    voi aveste invitato
    🔊
    loro ebbero invitato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo invitare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова invitare


    Tempo semplice

    invitare congiuntivo presente

    io inviti
    🔊
    tu inviti
    🔊
    lui/lei/Lei inviti
    🔊
    noi invitiamo
    🔊
    voi invitiate
    🔊
    loro invitino
    🔊
    Tempo semplice

    invitare congiuntivo imperfetto

    io invitassi
    🔊
    tu invitassi
    🔊
    lui/lei/Lei invitasse
    🔊
    noi invitassimo
    🔊
    voi invitaste
    🔊
    loro invitassero
    🔊

    Tempo composto

    invitare congiuntivo passato

    io abbia invitato
    🔊
    tu abbia invitato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia invitato
    🔊
    noi abbiamo invitato
    🔊
    voi abbiate invitato
    🔊
    loro abbiano invitato
    🔊
    Tempo composto

    invitare congiuntivo trapassato

    io avessi invitato
    🔊
    tu avessi invitato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse invitato
    🔊
    noi avessimo invitato
    🔊
    voi aveste invitato
    🔊
    loro avessero invitato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale invitare. Умоўны лад дзеяслова invitare


    Tempo semplice

    invitare condizionale presente

    io inviterei
    🔊
    tu inviteresti
    🔊
    lui/lei/Lei inviterebbe
    🔊
    noi inviteremmo
    🔊
    voi invitereste
    🔊
    loro inviterebbero
    🔊
    Tempo composto

    invitare condizionale passato

    io avrei invitato
    🔊
    tu avresti invitato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe invitato
    🔊
    noi avremmo invitato
    🔊
    voi avreste invitato
    🔊
    loro avrebbero invitato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo invitare. Загадны лад дзеяслова invitare


    invitare imperativo

    tu invita
    🔊
    noi invitiamo
    🔊
    voi invitate
    🔊

    invitare congiuntivo esortativo

    Lei inviti
    🔊
    Che lui/lei inviti
    🔊
    Che loro invitino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!