У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Ha infoltito la sua chioma. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
infoltire :
in|fol|tì|re
: (accento grave)
indicativo infoltire. Выказны лад дзеяслова infoltire
Tempo semplice
infoltire presente |
||
io | infoltisco |
🔊
|
tu | infoltisci |
🔊
|
lui/lei/Lei | infoltisce |
🔊
|
noi | infoltiamo |
🔊
|
voi | infoltite |
🔊
|
loro | infoltiscono |
🔊
|
Tempo semplice
infoltire imperfetto |
||
io | infoltivo |
🔊
|
tu | infoltivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | infoltiva |
🔊
|
noi | infoltivamo |
🔊
|
voi | infoltivate |
🔊
|
loro | infoltivano |
🔊
|
Tempo semplice
infoltire futuro semplice |
||
io | infoltirò |
🔊
|
tu | infoltirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | infoltirà |
🔊
|
noi | infoltiremo |
🔊
|
voi | infoltirete |
🔊
|
loro | infoltiranno |
🔊
|
Tempo semplice
infoltire passato remoto |
||
io | infoltii |
🔊
|
tu | infoltisti |
🔊
|
lui/lei/Lei | infoltì |
🔊
|
noi | infoltimmo |
🔊
|
voi | infoltiste |
🔊
|
loro | infoltirono |
🔊
|
Tempo composto
infoltire futuro anteriore |
||
io | avrò infoltito |
🔊
|
tu | avrai infoltito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà infoltito |
🔊
|
noi | avremo infoltito |
🔊
|
voi | avrete infoltito |
🔊
|
loro | avranno infoltito |
🔊
|
Tempo composto
infoltire passato prossimo |
||
io | ho infoltito |
🔊
|
tu | hai infoltito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha infoltito |
🔊
|
noi | abbiamo infoltito |
🔊
|
voi | avete infoltito |
🔊
|
loro | hanno infoltito |
🔊
|
Tempo composto
infoltire trapassato prossimo |
||
io | avevo infoltito |
🔊
|
tu | avevi infoltito |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva infoltito |
🔊
|
noi | avevamo infoltito |
🔊
|
voi | avevate infoltito |
🔊
|
loro | avevano infoltito |
🔊
|
Tempo composto
infoltire trapassato remoto |
||
io | ebbi infoltito |
🔊
|
tu | avesti infoltito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe infoltito |
🔊
|
noi | avemmo infoltito |
🔊
|
voi | aveste infoltito |
🔊
|
loro | ebbero infoltito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo infoltire. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова infoltire
Tempo semplice
infoltire congiuntivo presente |
||
io | infoltisca |
🔊
|
tu | infoltisca |
🔊
|
lui/lei/Lei | infoltisca |
🔊
|
noi | infoltiamo |
🔊
|
voi | infoltiate |
🔊
|
loro | infoltiscano |
🔊
|
Tempo semplice
infoltire congiuntivo imperfetto |
||
io | infoltissi |
🔊
|
tu | infoltissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | infoltisse |
🔊
|
noi | infoltissimo |
🔊
|
voi | infoltiste |
🔊
|
loro | infoltissero |
🔊
|
Tempo composto
infoltire congiuntivo passato |
||
io | abbia infoltito |
🔊
|
tu | abbia infoltito |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia infoltito |
🔊
|
noi | abbiamo infoltito |
🔊
|
voi | abbiate infoltito |
🔊
|
loro | abbiano infoltito |
🔊
|
Tempo composto
infoltire congiuntivo trapassato |
||
io | avessi infoltito |
🔊
|
tu | avessi infoltito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse infoltito |
🔊
|
noi | avessimo infoltito |
🔊
|
voi | aveste infoltito |
🔊
|
loro | avessero infoltito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale infoltire. Умоўны лад дзеяслова infoltire
Tempo semplice
infoltire condizionale presente |
||
io | infoltirei |
🔊
|
tu | infoltiresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | infoltirebbe |
🔊
|
noi | infoltiremmo |
🔊
|
voi | infoltireste |
🔊
|
loro | infolterebbero |
🔊
|
Tempo composto
infoltire condizionale passato |
||
io | avrei infoltito |
🔊
|
tu | avresti infoltito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe infoltito |
🔊
|
noi | avremmo infoltito |
🔊
|
voi | avreste infoltito |
🔊
|
loro | avrebbero infoltito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo infoltire. Загадны лад дзеяслова infoltire
infoltire imperativo |
||
tu | infolti |
🔊
|
noi | infoltiamo |
🔊
|
voi | infoltite |
🔊
|
infoltire congiuntivo esortativo |
||
Lei | infoltisca |
🔊
|
Che lui/lei | infoltisca |
🔊
|
Che loro | infoltiscano |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!