У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
La furia ha infierito sulla povera vittima. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
infierire :
in|fie|rì|re
: (accento grave)
indicativo infierire. Выказны лад дзеяслова infierire
Tempo semplice
infierire presente |
||
io | infierisco |
🔊
|
tu | infierisci |
🔊
|
lui/lei/Lei | infierisce |
🔊
|
noi | infieriamo |
🔊
|
voi | infierite |
🔊
|
loro | infieriscono |
🔊
|
Tempo semplice
infierire imperfetto |
||
io | infierivo |
🔊
|
tu | infierivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | infieriva |
🔊
|
noi | infierivamo |
🔊
|
voi | infierivate |
🔊
|
loro | infierivano |
🔊
|
Tempo semplice
infierire futuro semplice |
||
io | infierirò |
🔊
|
tu | infierirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | infierirà |
🔊
|
noi | infieriremo |
🔊
|
voi | infierirete |
🔊
|
loro | infieriranno |
🔊
|
Tempo semplice
infierire passato remoto |
||
io | infierii |
🔊
|
tu | infieristi |
🔊
|
lui/lei/Lei | infierì |
🔊
|
noi | infierimmo |
🔊
|
voi | infieriste |
🔊
|
loro | infierirono |
🔊
|
Tempo composto
infierire futuro anteriore |
||
io | avrò infierito |
🔊
|
tu | avrai infierito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà infierito |
🔊
|
noi | avremo infierito |
🔊
|
voi | avrete infierito |
🔊
|
loro | avranno infierito |
🔊
|
Tempo composto
infierire passato prossimo |
||
io | ho infierito |
🔊
|
tu | hai infierito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha infierito |
🔊
|
noi | abbiamo infierito |
🔊
|
voi | avete infierito |
🔊
|
loro | hanno infierito |
🔊
|
Tempo composto
infierire trapassato prossimo |
||
io | avevo infierito |
🔊
|
tu | avevi infierito |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva infierito |
🔊
|
noi | avevamo infierito |
🔊
|
voi | avevate infierito |
🔊
|
loro | avevano infierito |
🔊
|
Tempo composto
infierire trapassato remoto |
||
io | ebbi infierito |
🔊
|
tu | avesti infierito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe infierito |
🔊
|
noi | avemmo infierito |
🔊
|
voi | aveste infierito |
🔊
|
loro | ebbero infierito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo infierire. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова infierire
Tempo semplice
infierire congiuntivo presente |
||
io | infierisca |
🔊
|
tu | infierisca |
🔊
|
lui/lei/Lei | infierisca |
🔊
|
noi | infieriamo |
🔊
|
voi | infieriate |
🔊
|
loro | infieriscano |
🔊
|
Tempo semplice
infierire congiuntivo imperfetto |
||
io | infierissi |
🔊
|
tu | infierissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | infierisse |
🔊
|
noi | infierissimo |
🔊
|
voi | infieriste |
🔊
|
loro | infierissero |
🔊
|
Tempo composto
infierire congiuntivo passato |
||
io | abbia infierito |
🔊
|
tu | abbia infierito |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia infierito |
🔊
|
noi | abbiamo infierito |
🔊
|
voi | abbiate infierito |
🔊
|
loro | abbiano infierito |
🔊
|
Tempo composto
infierire congiuntivo trapassato |
||
io | avessi infierito |
🔊
|
tu | avessi infierito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse infierito |
🔊
|
noi | avessimo infierito |
🔊
|
voi | aveste infierito |
🔊
|
loro | avessero infierito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale infierire. Умоўны лад дзеяслова infierire
Tempo semplice
infierire condizionale presente |
||
io | infierirei |
🔊
|
tu | infieriresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | infierirebbe |
🔊
|
noi | infieriremmo |
🔊
|
voi | infierireste |
🔊
|
loro | infiererebbero |
🔊
|
Tempo composto
infierire condizionale passato |
||
io | avrei infierito |
🔊
|
tu | avresti infierito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe infierito |
🔊
|
noi | avremmo infierito |
🔊
|
voi | avreste infierito |
🔊
|
loro | avrebbero infierito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo infierire. Загадны лад дзеяслова infierire
infierire imperativo |
||
tu | infieri |
🔊
|
noi | infieriamo |
🔊
|
voi | infierite |
🔊
|
infierire congiuntivo esortativo |
||
Lei | infierisca |
🔊
|
Che lui/lei | infierisca |
🔊
|
Che loro | infieriscano |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!