У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
La storia ha incantato il pubblico. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
incantare :
in|can|tà|re
: (accento grave)
indicativo incantare. Выказны лад дзеяслова incantare
Tempo semplice
incantare presente |
||
io | incanto |
🔊
|
tu | incanti |
🔊
|
lui/lei/Lei | incanta |
🔊
|
noi | incantiamo |
🔊
|
voi | incantate |
🔊
|
loro | incantano |
🔊
|
Tempo semplice
incantare imperfetto |
||
io | incantavo |
🔊
|
tu | incantavi |
🔊
|
lui/lei/Lei | incantava |
🔊
|
noi | incantavamo |
🔊
|
voi | incantavate |
🔊
|
loro | incantavano |
🔊
|
Tempo semplice
incantare futuro semplice |
||
io | incanterò |
🔊
|
tu | incanterai |
🔊
|
lui/lei/Lei | incanterà |
🔊
|
noi | incanteremo |
🔊
|
voi | incanterete |
🔊
|
loro | incanteranno |
🔊
|
Tempo semplice
incantare passato remoto |
||
io | incantai |
🔊
|
tu | incantasti |
🔊
|
lui/lei/Lei | incantò |
🔊
|
noi | incantammo |
🔊
|
voi | incantaste |
🔊
|
loro | incantarono |
🔊
|
Tempo composto
incantare futuro anteriore |
||
io | avrò incantato |
🔊
|
tu | avrai incantato |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà incantato |
🔊
|
noi | avremo incantato |
🔊
|
voi | avrete incantato |
🔊
|
loro | avranno incantato |
🔊
|
Tempo composto
incantare passato prossimo |
||
io | ho incantato |
🔊
|
tu | hai incantato |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha incantato |
🔊
|
noi | abbiamo incantato |
🔊
|
voi | avete incantato |
🔊
|
loro | hanno incantato |
🔊
|
Tempo composto
incantare trapassato prossimo |
||
io | avevo incantato |
🔊
|
tu | avevi incantato |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva incantato |
🔊
|
noi | avevamo incantato |
🔊
|
voi | avevate incantato |
🔊
|
loro | avevano incantato |
🔊
|
Tempo composto
incantare trapassato remoto |
||
io | ebbi incantato |
🔊
|
tu | avesti incantato |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe incantato |
🔊
|
noi | avemmo incantato |
🔊
|
voi | aveste incantato |
🔊
|
loro | ebbero incantato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo incantare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова incantare
Tempo semplice
incantare congiuntivo presente |
||
io | incanti |
🔊
|
tu | incanti |
🔊
|
lui/lei/Lei | incanti |
🔊
|
noi | incantiamo |
🔊
|
voi | incantiate |
🔊
|
loro | incantino |
🔊
|
Tempo semplice
incantare congiuntivo imperfetto |
||
io | incantassi |
🔊
|
tu | incantassi |
🔊
|
lui/lei/Lei | incantasse |
🔊
|
noi | incantassimo |
🔊
|
voi | incantaste |
🔊
|
loro | incantassero |
🔊
|
Tempo composto
incantare congiuntivo passato |
||
io | abbia incantato |
🔊
|
tu | abbia incantato |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia incantato |
🔊
|
noi | abbiamo incantato |
🔊
|
voi | abbiate incantato |
🔊
|
loro | abbiano incantato |
🔊
|
Tempo composto
incantare congiuntivo trapassato |
||
io | avessi incantato |
🔊
|
tu | avessi incantato |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse incantato |
🔊
|
noi | avessimo incantato |
🔊
|
voi | aveste incantato |
🔊
|
loro | avessero incantato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale incantare. Умоўны лад дзеяслова incantare
Tempo semplice
incantare condizionale presente |
||
io | incanterei |
🔊
|
tu | incanteresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | incanterebbe |
🔊
|
noi | incanteremmo |
🔊
|
voi | incantereste |
🔊
|
loro | incanterebbero |
🔊
|
Tempo composto
incantare condizionale passato |
||
io | avrei incantato |
🔊
|
tu | avresti incantato |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe incantato |
🔊
|
noi | avremmo incantato |
🔊
|
voi | avreste incantato |
🔊
|
loro | avrebbero incantato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo incantare. Загадны лад дзеяслова incantare
incantare imperativo |
||
tu | incanta |
🔊
|
noi | incantiamo |
🔊
|
voi | incantate |
🔊
|
incantare congiuntivo esortativo |
||
Lei | incanti |
🔊
|
Che lui/lei | incanti |
🔊
|
Che loro | incantino |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!