У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Il dolore si è impadronito di lui. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
imporrirsi :
im|por|rìr|si
: (accento grave)
indicativo imporrirsi. Выказны лад дзеяслова imporrirsi
Tempo semplice
imporrirsi presente |
||
io | mi imporrisco |
🔊
|
tu | ti imporrisci |
🔊
|
lui/lei/Lei | si imporrisce |
🔊
|
noi | ci imporriamo |
🔊
|
voi | vi imporrite |
🔊
|
loro | si imporriscono |
🔊
|
Tempo semplice
imporrirsi imperfetto |
||
io | mi imporrivo |
🔊
|
tu | ti imporrivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | si imporriva |
🔊
|
noi | ci imporrivamo |
🔊
|
voi | vi imporrivate |
🔊
|
loro | si imporrivano |
🔊
|
Tempo semplice
imporrirsi futuro semplice |
||
io | mi imporrirò |
🔊
|
tu | ti imporrirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | si imporrirà |
🔊
|
noi | ci imporriremo |
🔊
|
voi | vi imporrirete |
🔊
|
loro | si imporriranno |
🔊
|
Tempo semplice
imporrirsi passato remoto |
||
io | mi imporrii |
🔊
|
tu | ti imporristi |
🔊
|
lui/lei/Lei | si imporrì |
🔊
|
noi | ci imporrimmo |
🔊
|
voi | vi imporriste |
🔊
|
loro | si imporrirono |
🔊
|
Tempo composto
imporrirsi futuro anteriore |
||
io | mi sarò imporrito(a) |
🔊
|
tu | ti sarai imporrito(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | si sarà imporrito(a) |
🔊
|
noi | ci saremo imporriti(e) |
🔊
|
voi | vi sarete imporriti(e) |
🔊
|
loro | si saranno imporriti(e) |
🔊
|
Tempo composto
imporrirsi passato prossimo |
||
io | mi sono imporrito(a) |
🔊
|
tu | ti sei imporrito(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | si è imporrito(a) |
🔊
|
noi | ci siamo imporriti(e) |
🔊
|
voi | vi siete imporriti(e) |
🔊
|
loro | si sono imporriti(e) |
🔊
|
Tempo composto
imporrirsi trapassato prossimo |
||
io | mi ero imporrito(a) |
🔊
|
tu | ti eri imporrito(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | si era imporrito(a) |
🔊
|
noi | ci eravamo imporriti(e) |
🔊
|
voi | vi eravate imporriti(e) |
🔊
|
loro | si erano imporriti(e) |
🔊
|
Tempo composto
imporrirsi trapassato remoto |
||
io | mi fui imporrito(a) |
🔊
|
tu | ti fosti imporrito(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | si fu imporrito(a) |
🔊
|
noi | ci fummo imporriti(e) |
🔊
|
voi | vi foste imporriti(e) |
🔊
|
loro | si furono imporriti(e) |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo imporrirsi. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова imporrirsi
Tempo semplice
imporrirsi congiuntivo presente |
||
io | mi imporrisca |
🔊
|
tu | ti imporrisca |
🔊
|
lui/lei/Lei | si imporrisca |
🔊
|
noi | ci imporriamo |
🔊
|
voi | vi imporriate |
🔊
|
loro | si imporriscano |
🔊
|
Tempo semplice
imporrirsi congiuntivo imperfetto |
||
io | mi imporrissi |
🔊
|
tu | ti imporrissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | si imporrisse |
🔊
|
noi | ci imporrissimo |
🔊
|
voi | vi imporriste |
🔊
|
loro | si imporrissero |
🔊
|
Tempo composto
imporrirsi congiuntivo passato |
||
io | mi sia imporrito(a) |
🔊
|
tu | ti sia imporrito(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | si sia imporrito(a) |
🔊
|
noi | ci siamo imporriti(e) |
🔊
|
voi | vi siate imporriti(e) |
🔊
|
loro | si siano imporriti(e) |
🔊
|
Tempo composto
imporrirsi congiuntivo trapassato |
||
io | mi fossi imporrito(a) |
🔊
|
tu | ti fossi imporrito(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | si fosse imporrito(a) |
🔊
|
noi | ci fossimo imporriti(e) |
🔊
|
voi | vi foste imporriti(e) |
🔊
|
loro | si fossero imporriti(e) |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale imporrirsi. Умоўны лад дзеяслова imporrirsi
Tempo semplice
imporrirsi condizionale presente |
||
io | mi imporrirei |
🔊
|
tu | ti imporriresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | si imporrirebbe |
🔊
|
noi | ci imporriremmo |
🔊
|
voi | vi imporrireste |
🔊
|
loro | si imporrerebbero |
🔊
|
Tempo composto
imporrirsi condizionale passato |
||
io | mi sarei imporrito(a) |
🔊
|
tu | ti saresti imporrito(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | si sarebbe imporrito(a) |
🔊
|
noi | ci saremmo imporriti(e) |
🔊
|
voi | vi sareste imporriti(e) |
🔊
|
loro | si sarebbero imporriti(e) |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo imporrirsi. Загадны лад дзеяслова imporrirsi
imporrirsi imperativo |
||
tu | imporriti |
🔊
|
noi | imporriamoci |
🔊
|
voi | imporritevi |
🔊
|
imporrirsi congiuntivo esortativo |
||
Lei | si imporrisca |
🔊
|
Che lui/lei | si imporrisca |
🔊
|
Che loro | si imporriscano |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!