У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Ha impartito ordini chiari ai suoi subordinati. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
impartire :
im|par|tì|re
: (accento grave)
indicativo impartire. Выказны лад дзеяслова impartire
Tempo semplice
impartire presente |
||
io | impartisco |
🔊
|
tu | impartisci |
🔊
|
lui/lei/Lei | impartisce |
🔊
|
noi | impartiamo |
🔊
|
voi | impartite |
🔊
|
loro | impartiscono |
🔊
|
Tempo semplice
impartire imperfetto |
||
io | impartivo |
🔊
|
tu | impartivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | impartiva |
🔊
|
noi | impartivamo |
🔊
|
voi | impartivate |
🔊
|
loro | impartivano |
🔊
|
Tempo semplice
impartire futuro semplice |
||
io | impartirò |
🔊
|
tu | impartirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | impartirà |
🔊
|
noi | impartiremo |
🔊
|
voi | impartirete |
🔊
|
loro | impartiranno |
🔊
|
Tempo semplice
impartire passato remoto |
||
io | impartii |
🔊
|
tu | impartisti |
🔊
|
lui/lei/Lei | impartì |
🔊
|
noi | impartimmo |
🔊
|
voi | impartiste |
🔊
|
loro | impartirono |
🔊
|
Tempo composto
impartire futuro anteriore |
||
io | avrò impartito |
🔊
|
tu | avrai impartito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà impartito |
🔊
|
noi | avremo impartito |
🔊
|
voi | avrete impartito |
🔊
|
loro | avranno impartito |
🔊
|
Tempo composto
impartire passato prossimo |
||
io | ho impartito |
🔊
|
tu | hai impartito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha impartito |
🔊
|
noi | abbiamo impartito |
🔊
|
voi | avete impartito |
🔊
|
loro | hanno impartito |
🔊
|
Tempo composto
impartire trapassato prossimo |
||
io | avevo impartito |
🔊
|
tu | avevi impartito |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva impartito |
🔊
|
noi | avevamo impartito |
🔊
|
voi | avevate impartito |
🔊
|
loro | avevano impartito |
🔊
|
Tempo composto
impartire trapassato remoto |
||
io | ebbi impartito |
🔊
|
tu | avesti impartito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe impartito |
🔊
|
noi | avemmo impartito |
🔊
|
voi | aveste impartito |
🔊
|
loro | ebbero impartito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo impartire. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова impartire
Tempo semplice
impartire congiuntivo presente |
||
io | impartisca |
🔊
|
tu | impartisca |
🔊
|
lui/lei/Lei | impartisca |
🔊
|
noi | impartiamo |
🔊
|
voi | impartiate |
🔊
|
loro | impartiscano |
🔊
|
Tempo semplice
impartire congiuntivo imperfetto |
||
io | impartissi |
🔊
|
tu | impartissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | impartisse |
🔊
|
noi | impartissimo |
🔊
|
voi | impartiste |
🔊
|
loro | impartissero |
🔊
|
Tempo composto
impartire congiuntivo passato |
||
io | abbia impartito |
🔊
|
tu | abbia impartito |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia impartito |
🔊
|
noi | abbiamo impartito |
🔊
|
voi | abbiate impartito |
🔊
|
loro | abbiano impartito |
🔊
|
Tempo composto
impartire congiuntivo trapassato |
||
io | avessi impartito |
🔊
|
tu | avessi impartito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse impartito |
🔊
|
noi | avessimo impartito |
🔊
|
voi | aveste impartito |
🔊
|
loro | avessero impartito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale impartire. Умоўны лад дзеяслова impartire
Tempo semplice
impartire condizionale presente |
||
io | impartirei |
🔊
|
tu | impartiresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | impartirebbe |
🔊
|
noi | impartiremmo |
🔊
|
voi | impartireste |
🔊
|
loro | imparterebbero |
🔊
|
Tempo composto
impartire condizionale passato |
||
io | avrei impartito |
🔊
|
tu | avresti impartito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe impartito |
🔊
|
noi | avremmo impartito |
🔊
|
voi | avreste impartito |
🔊
|
loro | avrebbero impartito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo impartire. Загадны лад дзеяслова impartire
impartire imperativo |
||
tu | imparti |
🔊
|
noi | impartiamo |
🔊
|
voi | impartite |
🔊
|
impartire congiuntivo esortativo |
||
Lei | impartisca |
🔊
|
Che lui/lei | impartisca |
🔊
|
Che loro | impartiscano |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!