У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Ha imbrandito la spada con coraggio. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
imbrandire :
im|bran|dì|re
: (accento grave)
indicativo imbrandire. Выказны лад дзеяслова imbrandire
Tempo semplice
Presente imbrandire |
||
io | imbrandisco |
🔊
|
tu | imbrandisci |
🔊
|
lui/lei/Lei | imbrandisce |
🔊
|
noi | imbrandiamo |
🔊
|
voi | imbrandite |
🔊
|
loro | imbrandiscono |
🔊
|
Tempo semplice
Imperfetto imbrandire |
||
io | imbrandivo |
🔊
|
tu | imbrandivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | imbrandiva |
🔊
|
noi | imbrandivamo |
🔊
|
voi | imbrandivate |
🔊
|
loro | imbrandivano |
🔊
|
Tempo semplice
Futuro semplice imbrandire |
||
io | imbrandirò |
🔊
|
tu | imbrandirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | imbrandirà |
🔊
|
noi | imbrandiremo |
🔊
|
voi | imbrandirete |
🔊
|
loro | imbrandiranno |
🔊
|
Tempo semplice
Passato remoto imbrandire |
||
io | imbrandii |
🔊
|
tu | imbrandisti |
🔊
|
lui/lei/Lei | imbrandì |
🔊
|
noi | imbrandimmo |
🔊
|
voi | imbrandiste |
🔊
|
loro | imbrandirono |
🔊
|
Tempo composto
Futuro anteriore imbrandire |
||
io | avrò imbrandito |
🔊
|
tu | avrai imbrandito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà imbrandito |
🔊
|
noi | avremo imbrandito |
🔊
|
voi | avrete imbrandito |
🔊
|
loro | avranno imbrandito |
🔊
|
Tempo composto
Passato prossimo imbrandire |
||
io | ho imbrandito |
🔊
|
tu | hai imbrandito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha imbrandito |
🔊
|
noi | abbiamo imbrandito |
🔊
|
voi | avete imbrandito |
🔊
|
loro | hanno imbrandito |
🔊
|
Tempo composto
Trapassato prossimo imbrandire |
||
io | avevo imbrandito |
🔊
|
tu | avevi imbrandito |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva imbrandito |
🔊
|
noi | avevamo imbrandito |
🔊
|
voi | avevate imbrandito |
🔊
|
loro | avevano imbrandito |
🔊
|
Tempo composto
Trapassato remoto imbrandire |
||
io | ebbi imbrandito |
🔊
|
tu | avesti imbrandito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe imbrandito |
🔊
|
noi | avemmo imbrandito |
🔊
|
voi | aveste imbrandito |
🔊
|
loro | ebbero imbrandito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo imbrandire. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова imbrandire
Tempo semplice
Congiuntivo presente imbrandire |
||
io | imbrandisca |
🔊
|
tu | imbrandisca |
🔊
|
lui/lei/Lei | imbrandisca |
🔊
|
noi | imbrandiamo |
🔊
|
voi | imbrandiate |
🔊
|
loro | imbrandiscano |
🔊
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto imbrandire |
||
io | imbrandissi |
🔊
|
tu | imbrandissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | imbrandisse |
🔊
|
noi | imbrandissimo |
🔊
|
voi | imbrandiste |
🔊
|
loro | imbrandissero |
🔊
|
Tempo composto
Congiuntivo passato imbrandire |
||
io | abbia imbrandito |
🔊
|
tu | abbia imbrandito |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia imbrandito |
🔊
|
noi | abbiamo imbrandito |
🔊
|
voi | abbiate imbrandito |
🔊
|
loro | abbiano imbrandito |
🔊
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato imbrandire |
||
io | avessi imbrandito |
🔊
|
tu | avessi imbrandito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse imbrandito |
🔊
|
noi | avessimo imbrandito |
🔊
|
voi | aveste imbrandito |
🔊
|
loro | avessero imbrandito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale imbrandire. Умоўны лад дзеяслова imbrandire
Tempo semplice
Condizionale presente imbrandire |
||
io | imbrandirei |
🔊
|
tu | imbrandiresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | imbrandirebbe |
🔊
|
noi | imbrandiremmo |
🔊
|
voi | imbrandireste |
🔊
|
loro | imbranderebbero |
🔊
|
Tempo composto
Condizionale passato imbrandire |
||
io | avrei imbrandito |
🔊
|
tu | avresti imbrandito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe imbrandito |
🔊
|
noi | avremmo imbrandito |
🔊
|
voi | avreste imbrandito |
🔊
|
loro | avrebbero imbrandito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo imbrandire. Загадны лад дзеяслова imbrandire
Imperativo imbrandire |
||
tu | imbrandisci |
🔊
|
noi | imbrandiamo |
🔊
|
voi | imbrandite |
🔊
|
Congiuntivo imbrandire |
||
Lei | imbrandisca |
🔊
|
Che lui/lei | imbrandisca |
🔊
|
Che loro | imbrandiscano |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!