🔍
    sense 1v
    sense 2v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Ha giurato di essere onesto e leale. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    giurare :
    giu||re : (accento grave)

    indicativo giurare. Выказны лад дзеяслова giurare


    Tempo semplice

    giurare presente

    io giuro
    🔊
    tu giuri
    🔊
    lui/lei/Lei giura
    🔊
    noi giuriamo
    🔊
    voi giurate
    🔊
    loro giurano
    🔊
    Tempo semplice

    giurare imperfetto

    io giuravo
    🔊
    tu giuravi
    🔊
    lui/lei/Lei giurava
    🔊
    noi giuravamo
    🔊
    voi giuravate
    🔊
    loro giuravano
    🔊

    Tempo semplice

    giurare futuro semplice

    io giurerò
    🔊
    tu giurerai
    🔊
    lui/lei/Lei giurerà
    🔊
    noi giureremo
    🔊
    voi giurerete
    🔊
    loro giureranno
    🔊
    Tempo semplice

    giurare passato remoto

    io giurai
    🔊
    tu giurasti
    🔊
    lui/lei/Lei giurò
    🔊
    noi giurammo
    🔊
    voi giuraste
    🔊
    loro giurarono
    🔊

    Tempo composto

    giurare futuro anteriore

    io avrò giurato
    🔊
    tu avrai giurato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà giurato
    🔊
    noi avremo giurato
    🔊
    voi avrete giurato
    🔊
    loro avranno giurato
    🔊
    Tempo composto

    giurare passato prossimo

    io ho giurato
    🔊
    tu hai giurato
    🔊
    lui/lei/Lei ha giurato
    🔊
    noi abbiamo giurato
    🔊
    voi avete giurato
    🔊
    loro hanno giurato
    🔊

    Tempo composto

    giurare trapassato prossimo

    io avevo giurato
    🔊
    tu avevi giurato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva giurato
    🔊
    noi avevamo giurato
    🔊
    voi avevate giurato
    🔊
    loro avevano giurato
    🔊
    Tempo composto

    giurare trapassato remoto

    io ebbi giurato
    🔊
    tu avesti giurato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe giurato
    🔊
    noi avemmo giurato
    🔊
    voi aveste giurato
    🔊
    loro ebbero giurato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo giurare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова giurare


    Tempo semplice

    giurare congiuntivo presente

    io giuri
    🔊
    tu giuri
    🔊
    lui/lei/Lei giuri
    🔊
    noi giuriamo
    🔊
    voi giuriate
    🔊
    loro giurino
    🔊
    Tempo semplice

    giurare congiuntivo imperfetto

    io giurassi
    🔊
    tu giurassi
    🔊
    lui/lei/Lei giurasse
    🔊
    noi giurassimo
    🔊
    voi giuraste
    🔊
    loro giurassero
    🔊

    Tempo composto

    giurare congiuntivo passato

    io abbia giurato
    🔊
    tu abbia giurato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia giurato
    🔊
    noi abbiamo giurato
    🔊
    voi abbiate giurato
    🔊
    loro abbiano giurato
    🔊
    Tempo composto

    giurare congiuntivo trapassato

    io avessi giurato
    🔊
    tu avessi giurato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse giurato
    🔊
    noi avessimo giurato
    🔊
    voi aveste giurato
    🔊
    loro avessero giurato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale giurare. Умоўны лад дзеяслова giurare


    Tempo semplice

    giurare condizionale presente

    io giurerei
    🔊
    tu giureresti
    🔊
    lui/lei/Lei giurerebbe
    🔊
    noi giureremmo
    🔊
    voi giurereste
    🔊
    loro giurerebbero
    🔊
    Tempo composto

    giurare condizionale passato

    io avrei giurato
    🔊
    tu avresti giurato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe giurato
    🔊
    noi avremmo giurato
    🔊
    voi avreste giurato
    🔊
    loro avrebbero giurato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo giurare. Загадны лад дзеяслова giurare


    giurare imperativo

    tu giura
    🔊
    noi giuriamo
    🔊
    voi giurate
    🔊

    giurare congiuntivo esortativo

    Lei giuri
    🔊
    Che lui/lei giuri
    🔊
    Che loro giurino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!