🔍
    sense 1v
    sense 2v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Ha fischiato una melodia dolce. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    fischiare :
    fi|schià|re : (accento grave)

    indicativo fischiare. Выказны лад дзеяслова fischiare


    Tempo semplice

    fischiare presente

    io fischio
    🔊
    tu fischi
    🔊
    lui/lei/Lei fischia
    🔊
    noi fischiamo
    🔊
    voi fischiate
    🔊
    loro fischiano
    🔊
    Tempo semplice

    fischiare imperfetto

    io fischiavo
    🔊
    tu fischiavi
    🔊
    lui/lei/Lei fischiava
    🔊
    noi fischiavamo
    🔊
    voi fischiavate
    🔊
    loro fischiavano
    🔊

    Tempo semplice

    fischiare futuro semplice

    io fischierò
    🔊
    tu fischierai
    🔊
    lui/lei/Lei fischierà
    🔊
    noi fischieremo
    🔊
    voi fischierete
    🔊
    loro fischieranno
    🔊
    Tempo semplice

    fischiare passato remoto

    io fischiai
    🔊
    tu fischiasti
    🔊
    lui/lei/Lei fischiò
    🔊
    noi fischiammo
    🔊
    voi fischiaste
    🔊
    loro fischiarono
    🔊

    Tempo composto

    fischiare futuro anteriore

    io avrò fischiato
    🔊
    tu avrai fischiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà fischiato
    🔊
    noi avremo fischiato
    🔊
    voi avrete fischiato
    🔊
    loro avranno fischiato
    🔊
    Tempo composto

    fischiare passato prossimo

    io ho fischiato
    🔊
    tu hai fischiato
    🔊
    lui/lei/Lei ha fischiato
    🔊
    noi abbiamo fischiato
    🔊
    voi avete fischiato
    🔊
    loro hanno fischiato
    🔊

    Tempo composto

    fischiare trapassato prossimo

    io avevo fischiato
    🔊
    tu avevi fischiato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva fischiato
    🔊
    noi avevamo fischiato
    🔊
    voi avevate fischiato
    🔊
    loro avevano fischiato
    🔊
    Tempo composto

    fischiare trapassato remoto

    io ebbi fischiato
    🔊
    tu avesti fischiato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe fischiato
    🔊
    noi avemmo fischiato
    🔊
    voi aveste fischiato
    🔊
    loro ebbero fischiato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo fischiare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова fischiare


    Tempo semplice

    fischiare congiuntivo presente

    io fischi
    🔊
    tu fischi
    🔊
    lui/lei/Lei fischi
    🔊
    noi fischiamo
    🔊
    voi fischiate
    🔊
    loro fischino
    🔊
    Tempo semplice

    fischiare congiuntivo imperfetto

    io fischiassi
    🔊
    tu fischiassi
    🔊
    lui/lei/Lei fischiasse
    🔊
    noi fischiassimo
    🔊
    voi fischiaste
    🔊
    loro fischiassero
    🔊

    Tempo composto

    fischiare congiuntivo passato

    io abbia fischiato
    🔊
    tu abbia fischiato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia fischiato
    🔊
    noi abbiamo fischiato
    🔊
    voi abbiate fischiato
    🔊
    loro abbiano fischiato
    🔊
    Tempo composto

    fischiare congiuntivo trapassato

    io avessi fischiato
    🔊
    tu avessi fischiato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse fischiato
    🔊
    noi avessimo fischiato
    🔊
    voi aveste fischiato
    🔊
    loro avessero fischiato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale fischiare. Умоўны лад дзеяслова fischiare


    Tempo semplice

    fischiare condizionale presente

    io fischierei
    🔊
    tu fischieresti
    🔊
    lui/lei/Lei fischierebbe
    🔊
    noi fischieremmo
    🔊
    voi fischiereste
    🔊
    loro fischierebbero
    🔊
    Tempo composto

    fischiare condizionale passato

    io avrei fischiato
    🔊
    tu avresti fischiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe fischiato
    🔊
    noi avremmo fischiato
    🔊
    voi avreste fischiato
    🔊
    loro avrebbero fischiato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo fischiare. Загадны лад дзеяслова fischiare


    fischiare imperativo

    tu fischia
    🔊
    noi fischiamo
    🔊
    voi fischiate
    🔊

    fischiare congiuntivo esortativo

    Lei fischi
    🔊
    Che lui/lei fischi
    🔊
    Che loro fischino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!