У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Mi fido sempre dei miei amici.
fidare :
fi|dà|re
: (accento grave)
indicativo fidare. Выказны лад дзеяслова fidare
|
Tempo semplice
fidare presente |
||
| io | fido |
🔊
|
| tu | fidi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fida |
🔊
|
| noi | fidiamo |
🔊
|
| voi | fidate |
🔊
|
| loro | fidano |
🔊
|
|
Tempo semplice
fidare imperfetto |
||
| io | fidavo |
🔊
|
| tu | fidavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fidava |
🔊
|
| noi | fidavamo |
🔊
|
| voi | fidavate |
🔊
|
| loro | fidavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
fidare futuro semplice |
||
| io | fiderò |
🔊
|
| tu | fiderai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fiderà |
🔊
|
| noi | fideremo |
🔊
|
| voi | fiderete |
🔊
|
| loro | fideranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
fidare passato remoto |
||
| io | fidai |
🔊
|
| tu | fidasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fidò |
🔊
|
| noi | fidammo |
🔊
|
| voi | fidaste |
🔊
|
| loro | fidarono |
🔊
|
|
Tempo composto
fidare futuro anteriore |
||
| io | avrò fidato |
🔊
|
| tu | avrai fidato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà fidato |
🔊
|
| noi | avremo fidato |
🔊
|
| voi | avrete fidato |
🔊
|
| loro | avranno fidato |
🔊
|
|
Tempo composto
fidare passato prossimo |
||
| io | ho fidato |
🔊
|
| tu | hai fidato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha fidato |
🔊
|
| noi | abbiamo fidato |
🔊
|
| voi | avete fidato |
🔊
|
| loro | hanno fidato |
🔊
|
|
Tempo composto
fidare trapassato prossimo |
||
| io | avevo fidato |
🔊
|
| tu | avevi fidato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva fidato |
🔊
|
| noi | avevamo fidato |
🔊
|
| voi | avevate fidato |
🔊
|
| loro | avevano fidato |
🔊
|
|
Tempo composto
fidare trapassato remoto |
||
| io | ebbi fidato |
🔊
|
| tu | avesti fidato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe fidato |
🔊
|
| noi | avemmo fidato |
🔊
|
| voi | aveste fidato |
🔊
|
| loro | ebbero fidato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo fidare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова fidare
|
Tempo semplice
fidare congiuntivo presente |
||
| io | fidi |
🔊
|
| tu | fidi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fidi |
🔊
|
| noi | fidiamo |
🔊
|
| voi | fidiate |
🔊
|
| loro | fidino |
🔊
|
|
Tempo semplice
fidare congiuntivo imperfetto |
||
| io | fidassi |
🔊
|
| tu | fidassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fidasse |
🔊
|
| noi | fidassimo |
🔊
|
| voi | fidaste |
🔊
|
| loro | fidassero |
🔊
|
|
Tempo composto
fidare congiuntivo passato |
||
| io | abbia fidato |
🔊
|
| tu | abbia fidato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia fidato |
🔊
|
| noi | abbiamo fidato |
🔊
|
| voi | abbiate fidato |
🔊
|
| loro | abbiano fidato |
🔊
|
|
Tempo composto
fidare congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi fidato |
🔊
|
| tu | avessi fidato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse fidato |
🔊
|
| noi | avessimo fidato |
🔊
|
| voi | aveste fidato |
🔊
|
| loro | avessero fidato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale fidare. Умоўны лад дзеяслова fidare
|
Tempo semplice
fidare condizionale presente |
||
| io | fiderei |
🔊
|
| tu | fideresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fiderebbe |
🔊
|
| noi | fideremmo |
🔊
|
| voi | fidereste |
🔊
|
| loro | fiderebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
fidare condizionale passato |
||
| io | avrei fidato |
🔊
|
| tu | avresti fidato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe fidato |
🔊
|
| noi | avremmo fidato |
🔊
|
| voi | avreste fidato |
🔊
|
| loro | avrebbero fidato |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo fidare. Загадны лад дзеяслова fidare
fidare imperativo |
||
| tu | fida |
🔊
|
| noi | fidiamo |
🔊
|
| voi | fidate |
🔊
|
fidare congiuntivo esortativo |
||
| Lei | fidi |
🔊
|
| Che lui/lei | fidi |
🔊
|
| Che loro | fidino |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!