🔍
    sense 2v
    sense 1v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Sono stati felici durante le vacanze. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    verbo irregolare
    essere :
    ès|se|re : (accento grave)

    indicativo essere. Выказны лад дзеяслова essere


    Tempo semplice

    essere presente

    io sono
    🔊
    tu sei
    🔊
    lui/lei/Lei è
    🔊
    noi siamo
    🔊
    voi siete
    🔊
    loro sono
    🔊
    Tempo semplice

    essere imperfetto

    io ero
    🔊
    tu eri
    🔊
    lui/lei/Lei era
    🔊
    noi eravamo
    🔊
    voi eravate
    🔊
    loro erano
    🔊

    Tempo semplice

    essere futuro semplice

    io sarò
    🔊
    tu sarai
    🔊
    lui/lei/Lei sarà
    🔊
    noi saremo
    🔊
    voi sarete
    🔊
    loro saranno
    🔊
    Tempo semplice

    essere passato remoto

    io fui
    🔊
    tu fosti
    🔊
    lui/lei/Lei fu
    🔊
    noi fummo
    🔊
    voi foste
    🔊
    loro furono
    🔊

    Tempo composto

    essere futuro anteriore

    io sarò stato(a)
    🔊
    tu sarai stato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà stato(a)
    🔊
    noi saremo stati(e)
    🔊
    voi sarete stati(e)
    🔊
    loro saranno stati(e)
    🔊
    Tempo composto

    essere passato prossimo

    io sono stato(a)
    🔊
    tu sei stato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è stato(a)
    🔊
    noi siamo stati(e)
    🔊
    voi siete stati(e)
    🔊
    loro sono stati(e)
    🔊

    Tempo composto

    essere trapassato prossimo

    io ero stato(a)
    🔊
    tu eri stato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era stato(a)
    🔊
    noi eravamo stati(e)
    🔊
    voi eravate stati(e)
    🔊
    loro erano stati(e)
    🔊
    Tempo composto

    essere trapassato remoto

    io fui stato(a)
    🔊
    tu fosti stato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu stato(a)
    🔊
    noi fummo stati(e)
    🔊
    voi foste stati(e)
    🔊
    loro furono stati(e)
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo essere. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова essere


    Tempo semplice

    essere congiuntivo presente

    io sia
    🔊
    tu sia
    🔊
    lui/lei/Lei sia
    🔊
    noi siamo
    🔊
    voi siate
    🔊
    loro siano
    🔊
    Tempo semplice

    essere congiuntivo imperfetto

    io fossi
    🔊
    tu fossi
    🔊
    lui/lei/Lei fosse
    🔊
    noi fossimo
    🔊
    voi foste
    🔊
    loro fossero
    🔊

    Tempo composto

    essere congiuntivo passato

    io sia stato(a)
    🔊
    tu sia stato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia stato(a)
    🔊
    noi siamo stati(e)
    🔊
    voi siate stati(e)
    🔊
    loro siano stati(e)
    🔊
    Tempo composto

    essere congiuntivo trapassato

    io fossi stato(a)
    🔊
    tu fossi stato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse stato(a)
    🔊
    noi fossimo stati(e)
    🔊
    voi foste stati(e)
    🔊
    loro fossero stati(e)
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale essere. Умоўны лад дзеяслова essere


    Tempo semplice

    essere condizionale presente

    io sarei
    🔊
    tu saresti
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe
    🔊
    noi saremmo
    🔊
    voi sareste
    🔊
    loro sarebbero
    🔊
    Tempo composto

    essere condizionale passato

    io sarei stato(a)
    🔊
    tu saresti stato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe stato(a)
    🔊
    noi saremmo stati(e)
    🔊
    voi sareste stati(e)
    🔊
    loro sarebbero stati(e)
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo essere. Загадны лад дзеяслова essere


    essere imperativo

    tu sii
    🔊
    noi siamo
    🔊
    voi siate
    🔊

    essere congiuntivo esortativo

    Lei sia
    🔊
    Che lui/lei sia
    🔊
    Che loro siano
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!