У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
È emerso da una crisi. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
verbo irregolare
emergere :
e|mèr|ge|re
: (accento grave)
indicativo emergere. Выказны лад дзеяслова emergere
Tempo semplice
emergere presente |
||
io | emergo |
🔊
|
tu | emergi |
🔊
|
lui/lei/Lei | emerge |
🔊
|
noi | emergiamo |
🔊
|
voi | emergete |
🔊
|
loro | emergono |
🔊
|
Tempo semplice
emergere imperfetto |
||
io | emergevo |
🔊
|
tu | emergevi |
🔊
|
lui/lei/Lei | emergeva |
🔊
|
noi | emergevamo |
🔊
|
voi | emergevate |
🔊
|
loro | emergevano |
🔊
|
Tempo semplice
emergere futuro semplice |
||
io | emergerò |
🔊
|
tu | emergerai |
🔊
|
lui/lei/Lei | emergerà |
🔊
|
noi | emergeremo |
🔊
|
voi | emergerete |
🔊
|
loro | emergeranno |
🔊
|
Tempo semplice
emergere passato remoto |
||
io | emersi |
🔊
|
tu | emergesti |
🔊
|
lui/lei/Lei | emerse |
🔊
|
noi | emergemmo |
🔊
|
voi | emergeste |
🔊
|
loro | emersero |
🔊
|
Tempo composto
emergere futuro anteriore |
||
io | sarò emerso(a) |
🔊
|
tu | sarai emerso(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | sarà emerso(a) |
🔊
|
noi | saremo emersi(e) |
🔊
|
voi | sarete emersi(e) |
🔊
|
loro | saranno emersi(e) |
🔊
|
Tempo composto
emergere passato prossimo |
||
io | sono emerso(a) |
🔊
|
tu | sei emerso(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | è emerso(a) |
🔊
|
noi | siamo emersi(e) |
🔊
|
voi | siete emersi(e) |
🔊
|
loro | sono emersi(e) |
🔊
|
Tempo composto
emergere trapassato prossimo |
||
io | ero emerso(a) |
🔊
|
tu | eri emerso(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | era emerso(a) |
🔊
|
noi | eravamo emersi(e) |
🔊
|
voi | eravate emersi(e) |
🔊
|
loro | erano emersi(e) |
🔊
|
Tempo composto
emergere trapassato remoto |
||
io | fui emerso(a) |
🔊
|
tu | fosti emerso(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | fu emerso(a) |
🔊
|
noi | fummo emersi(e) |
🔊
|
voi | foste emersi(e) |
🔊
|
loro | furono emersi(e) |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo emergere. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова emergere
Tempo semplice
emergere congiuntivo presente |
||
io | emerga |
🔊
|
tu | emerga |
🔊
|
lui/lei/Lei | emerga |
🔊
|
noi | emergiamo |
🔊
|
voi | emergiate |
🔊
|
loro | emergano |
🔊
|
Tempo semplice
emergere congiuntivo imperfetto |
||
io | emergessi |
🔊
|
tu | emergessi |
🔊
|
lui/lei/Lei | emergesse |
🔊
|
noi | emergessimo |
🔊
|
voi | emergeste |
🔊
|
loro | emergessero |
🔊
|
Tempo composto
emergere congiuntivo passato |
||
io | sia emerso(a) |
🔊
|
tu | sia emerso(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | sia emerso(a) |
🔊
|
noi | siamo emersi(e) |
🔊
|
voi | siate emersi(e) |
🔊
|
loro | siano emersi(e) |
🔊
|
Tempo composto
emergere congiuntivo trapassato |
||
io | fossi emerso(a) |
🔊
|
tu | fossi emerso(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | fosse emerso(a) |
🔊
|
noi | fossimo emersi(e) |
🔊
|
voi | foste emersi(e) |
🔊
|
loro | fossero emersi(e) |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale emergere. Умоўны лад дзеяслова emergere
Tempo semplice
emergere condizionale presente |
||
io | emergerei |
🔊
|
tu | emergeresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | emergerebbe |
🔊
|
noi | emergeremmo |
🔊
|
voi | emergereste |
🔊
|
loro | emergerebbero |
🔊
|
Tempo composto
emergere condizionale passato |
||
io | sarei emerso(a) |
🔊
|
tu | saresti emerso(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | sarebbe emerso(a) |
🔊
|
noi | saremmo emersi(e) |
🔊
|
voi | sareste emersi(e) |
🔊
|
loro | sarebbero emersi(e) |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo emergere. Загадны лад дзеяслова emergere
emergere imperativo |
||
tu | emergi |
🔊
|
noi | emergiamo |
🔊
|
voi | emergete |
🔊
|
emergere congiuntivo esortativo |
||
Lei | emerga |
🔊
|
Che lui/lei | emerga |
🔊
|
Che loro | emergano |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!