У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Hanno eluido la questione controversa. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
eluire :
e|lu|ì|re
: (accento grave)
indicativo eluire. Выказны лад дзеяслова eluire
|
Tempo semplice
eluire presente |
||
| io | eluisco |
🔊
|
| tu | eluisci |
🔊
|
| lui/lei/Lei | eluisce |
🔊
|
| noi | eluiamo |
🔊
|
| voi | eluite |
🔊
|
| loro | eluiscono |
🔊
|
|
Tempo semplice
eluire imperfetto |
||
| io | eluivo |
🔊
|
| tu | eluivi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | eluiva |
🔊
|
| noi | eluivamo |
🔊
|
| voi | eluivate |
🔊
|
| loro | eluivano |
🔊
|
|
Tempo semplice
eluire futuro semplice |
||
| io | eluirò |
🔊
|
| tu | eluirai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | eluirà |
🔊
|
| noi | eluiremo |
🔊
|
| voi | eluirete |
🔊
|
| loro | eluiranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
eluire passato remoto |
||
| io | eluii |
🔊
|
| tu | eluisti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | eluì |
🔊
|
| noi | eluimmo |
🔊
|
| voi | eluiste |
🔊
|
| loro | eluirono |
🔊
|
|
Tempo composto
eluire futuro anteriore |
||
| io | avrò eluito |
🔊
|
| tu | avrai eluito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà eluito |
🔊
|
| noi | avremo eluito |
🔊
|
| voi | avrete eluito |
🔊
|
| loro | avranno eluito |
🔊
|
|
Tempo composto
eluire passato prossimo |
||
| io | ho eluito |
🔊
|
| tu | hai eluito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha eluito |
🔊
|
| noi | abbiamo eluito |
🔊
|
| voi | avete eluito |
🔊
|
| loro | hanno eluito |
🔊
|
|
Tempo composto
eluire trapassato prossimo |
||
| io | avevo eluito |
🔊
|
| tu | avevi eluito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva eluito |
🔊
|
| noi | avevamo eluito |
🔊
|
| voi | avevate eluito |
🔊
|
| loro | avevano eluito |
🔊
|
|
Tempo composto
eluire trapassato remoto |
||
| io | ebbi eluito |
🔊
|
| tu | avesti eluito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe eluito |
🔊
|
| noi | avemmo eluito |
🔊
|
| voi | aveste eluito |
🔊
|
| loro | ebbero eluito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo eluire. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова eluire
|
Tempo semplice
eluire congiuntivo presente |
||
| io | eluisca |
🔊
|
| tu | eluisca |
🔊
|
| lui/lei/Lei | eluisca |
🔊
|
| noi | eluiamo |
🔊
|
| voi | eluiate |
🔊
|
| loro | eluiscano |
🔊
|
|
Tempo semplice
eluire congiuntivo imperfetto |
||
| io | eluissi |
🔊
|
| tu | eluissi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | eluisse |
🔊
|
| noi | eluissimo |
🔊
|
| voi | eluiste |
🔊
|
| loro | eluissero |
🔊
|
|
Tempo composto
eluire congiuntivo passato |
||
| io | abbia eluito |
🔊
|
| tu | abbia eluito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia eluito |
🔊
|
| noi | abbiamo eluito |
🔊
|
| voi | abbiate eluito |
🔊
|
| loro | abbiano eluito |
🔊
|
|
Tempo composto
eluire congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi eluito |
🔊
|
| tu | avessi eluito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse eluito |
🔊
|
| noi | avessimo eluito |
🔊
|
| voi | aveste eluito |
🔊
|
| loro | avessero eluito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale eluire. Умоўны лад дзеяслова eluire
|
Tempo semplice
eluire condizionale presente |
||
| io | eluirei |
🔊
|
| tu | eluiresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | eluirebbe |
🔊
|
| noi | eluiremmo |
🔊
|
| voi | eluireste |
🔊
|
| loro | eluerebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
eluire condizionale passato |
||
| io | avrei eluito |
🔊
|
| tu | avresti eluito |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe eluito |
🔊
|
| noi | avremmo eluito |
🔊
|
| voi | avreste eluito |
🔊
|
| loro | avrebbero eluito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo eluire. Загадны лад дзеяслова eluire
eluire imperativo |
||
| tu | elui |
🔊
|
| noi | eluiamo |
🔊
|
| voi | eluite |
🔊
|
eluire congiuntivo esortativo |
||
| Lei | eluisca |
🔊
|
| Che lui/lei | eluisca |
🔊
|
| Che loro | eluiscano |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!