🔍
    sense 1v
    sense 2v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Ha dubitato della sua scelta. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    dubitare :
    du|bi||re : (accento grave)

    indicativo dubitare. Выказны лад дзеяслова dubitare


    Tempo semplice

    dubitare presente

    io dubito
    🔊
    tu dubiti
    🔊
    lui/lei/Lei dubita
    🔊
    noi dubitiamo
    🔊
    voi dubitate
    🔊
    loro dubitano
    🔊
    Tempo semplice

    dubitare imperfetto

    io dubitavo
    🔊
    tu dubitavi
    🔊
    lui/lei/Lei dubitava
    🔊
    noi dubitavamo
    🔊
    voi dubitavate
    🔊
    loro dubitavano
    🔊

    Tempo semplice

    dubitare futuro semplice

    io dubiterò
    🔊
    tu dubiterai
    🔊
    lui/lei/Lei dubiterà
    🔊
    noi dubiteremo
    🔊
    voi dubiterete
    🔊
    loro dubiteranno
    🔊
    Tempo semplice

    dubitare passato remoto

    io dubitai
    🔊
    tu dubitasti
    🔊
    lui/lei/Lei dubitò
    🔊
    noi dubitammo
    🔊
    voi dubitaste
    🔊
    loro dubitarono
    🔊

    Tempo composto

    dubitare futuro anteriore

    io avrò dubitato
    🔊
    tu avrai dubitato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà dubitato
    🔊
    noi avremo dubitato
    🔊
    voi avrete dubitato
    🔊
    loro avranno dubitato
    🔊
    Tempo composto

    dubitare passato prossimo

    io ho dubitato
    🔊
    tu hai dubitato
    🔊
    lui/lei/Lei ha dubitato
    🔊
    noi abbiamo dubitato
    🔊
    voi avete dubitato
    🔊
    loro hanno dubitato
    🔊

    Tempo composto

    dubitare trapassato prossimo

    io avevo dubitato
    🔊
    tu avevi dubitato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva dubitato
    🔊
    noi avevamo dubitato
    🔊
    voi avevate dubitato
    🔊
    loro avevano dubitato
    🔊
    Tempo composto

    dubitare trapassato remoto

    io ebbi dubitato
    🔊
    tu avesti dubitato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe dubitato
    🔊
    noi avemmo dubitato
    🔊
    voi aveste dubitato
    🔊
    loro ebbero dubitato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo dubitare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова dubitare


    Tempo semplice

    dubitare congiuntivo presente

    io dubiti
    🔊
    tu dubiti
    🔊
    lui/lei/Lei dubiti
    🔊
    noi dubitiamo
    🔊
    voi dubitiate
    🔊
    loro dubitino
    🔊
    Tempo semplice

    dubitare congiuntivo imperfetto

    io dubitassi
    🔊
    tu dubitassi
    🔊
    lui/lei/Lei dubitasse
    🔊
    noi dubitassimo
    🔊
    voi dubitaste
    🔊
    loro dubitassero
    🔊

    Tempo composto

    dubitare congiuntivo passato

    io abbia dubitato
    🔊
    tu abbia dubitato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia dubitato
    🔊
    noi abbiamo dubitato
    🔊
    voi abbiate dubitato
    🔊
    loro abbiano dubitato
    🔊
    Tempo composto

    dubitare congiuntivo trapassato

    io avessi dubitato
    🔊
    tu avessi dubitato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse dubitato
    🔊
    noi avessimo dubitato
    🔊
    voi aveste dubitato
    🔊
    loro avessero dubitato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale dubitare. Умоўны лад дзеяслова dubitare


    Tempo semplice

    dubitare condizionale presente

    io dubiterei
    🔊
    tu dubiteresti
    🔊
    lui/lei/Lei dubiterebbe
    🔊
    noi dubiteremmo
    🔊
    voi dubitereste
    🔊
    loro dubiterebbero
    🔊
    Tempo composto

    dubitare condizionale passato

    io avrei dubitato
    🔊
    tu avresti dubitato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe dubitato
    🔊
    noi avremmo dubitato
    🔊
    voi avreste dubitato
    🔊
    loro avrebbero dubitato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo dubitare. Загадны лад дзеяслова dubitare


    dubitare imperativo

    tu dubita
    🔊
    noi dubitiamo
    🔊
    voi dubitate
    🔊

    dubitare congiuntivo esortativo

    Lei dubiti
    🔊
    Che lui/lei dubiti
    🔊
    Che loro dubitino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!