🔍
    sense 1v
    sense 2v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Ha doppiato la voce dell’attore nel film. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    doppiare :
    dop|pià|re : (accento grave)

    indicativo doppiare. Выказны лад дзеяслова doppiare


    Tempo semplice

    doppiare presente

    io doppio
    🔊
    tu doppi
    🔊
    lui/lei/Lei doppia
    🔊
    noi doppiamo
    🔊
    voi doppiate
    🔊
    loro doppiano
    🔊
    Tempo semplice

    doppiare imperfetto

    io doppiavo
    🔊
    tu doppiavi
    🔊
    lui/lei/Lei doppiava
    🔊
    noi doppiavamo
    🔊
    voi doppiavate
    🔊
    loro doppiavano
    🔊

    Tempo semplice

    doppiare futuro semplice

    io doppierò
    🔊
    tu doppierai
    🔊
    lui/lei/Lei doppierà
    🔊
    noi doppieremo
    🔊
    voi doppierete
    🔊
    loro doppieranno
    🔊
    Tempo semplice

    doppiare passato remoto

    io doppiai
    🔊
    tu doppiasti
    🔊
    lui/lei/Lei doppiò
    🔊
    noi doppiammo
    🔊
    voi doppiaste
    🔊
    loro doppiarono
    🔊

    Tempo composto

    doppiare futuro anteriore

    io avrò doppiato
    🔊
    tu avrai doppiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà doppiato
    🔊
    noi avremo doppiato
    🔊
    voi avrete doppiato
    🔊
    loro avranno doppiato
    🔊
    Tempo composto

    doppiare passato prossimo

    io ho doppiato
    🔊
    tu hai doppiato
    🔊
    lui/lei/Lei ha doppiato
    🔊
    noi abbiamo doppiato
    🔊
    voi avete doppiato
    🔊
    loro hanno doppiato
    🔊

    Tempo composto

    doppiare trapassato prossimo

    io avevo doppiato
    🔊
    tu avevi doppiato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva doppiato
    🔊
    noi avevamo doppiato
    🔊
    voi avevate doppiato
    🔊
    loro avevano doppiato
    🔊
    Tempo composto

    doppiare trapassato remoto

    io ebbi doppiato
    🔊
    tu avesti doppiato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe doppiato
    🔊
    noi avemmo doppiato
    🔊
    voi aveste doppiato
    🔊
    loro ebbero doppiato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo doppiare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова doppiare


    Tempo semplice

    doppiare congiuntivo presente

    io doppi
    🔊
    tu doppi
    🔊
    lui/lei/Lei doppi
    🔊
    noi doppiamo
    🔊
    voi doppiate
    🔊
    loro doppino
    🔊
    Tempo semplice

    doppiare congiuntivo imperfetto

    io doppiassi
    🔊
    tu doppiassi
    🔊
    lui/lei/Lei doppiasse
    🔊
    noi doppiassimo
    🔊
    voi doppiaste
    🔊
    loro doppiassero
    🔊

    Tempo composto

    doppiare congiuntivo passato

    io abbia doppiato
    🔊
    tu abbia doppiato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia doppiato
    🔊
    noi abbiamo doppiato
    🔊
    voi abbiate doppiato
    🔊
    loro abbiano doppiato
    🔊
    Tempo composto

    doppiare congiuntivo trapassato

    io avessi doppiato
    🔊
    tu avessi doppiato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse doppiato
    🔊
    noi avessimo doppiato
    🔊
    voi aveste doppiato
    🔊
    loro avessero doppiato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale doppiare. Умоўны лад дзеяслова doppiare


    Tempo semplice

    doppiare condizionale presente

    io doppierei
    🔊
    tu doppieresti
    🔊
    lui/lei/Lei doppierebbe
    🔊
    noi doppieremmo
    🔊
    voi doppiereste
    🔊
    loro doppierebbero
    🔊
    Tempo composto

    doppiare condizionale passato

    io avrei doppiato
    🔊
    tu avresti doppiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe doppiato
    🔊
    noi avremmo doppiato
    🔊
    voi avreste doppiato
    🔊
    loro avrebbero doppiato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo doppiare. Загадны лад дзеяслова doppiare


    doppiare imperativo

    tu doppia
    🔊
    noi doppiamo
    🔊
    voi doppiate
    🔊

    doppiare congiuntivo esortativo

    Lei doppi
    🔊
    Che lui/lei doppi
    🔊
    Che loro doppino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!