У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Ha disquisito sull’argomento. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
disquisire :
di|squi|sì|re
: (accento grave)
indicativo disquisire. Выказны лад дзеяслова disquisire
Tempo semplice
disquisire presente |
||
io | disquisisco |
🔊
|
tu | disquisisci |
🔊
|
lui/lei/Lei | disquisisce |
🔊
|
noi | disquisiamo |
🔊
|
voi | disquisite |
🔊
|
loro | disquisiscono |
🔊
|
Tempo semplice
disquisire imperfetto |
||
io | disquisivo |
🔊
|
tu | disquisivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | disquisiva |
🔊
|
noi | disquisivamo |
🔊
|
voi | disquisivate |
🔊
|
loro | disquisivano |
🔊
|
Tempo semplice
disquisire futuro semplice |
||
io | disquisirò |
🔊
|
tu | disquisirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | disquisirà |
🔊
|
noi | disquisiremo |
🔊
|
voi | disquisirete |
🔊
|
loro | disquisiranno |
🔊
|
Tempo semplice
disquisire passato remoto |
||
io | disquisii |
🔊
|
tu | disquisisti |
🔊
|
lui/lei/Lei | disquisì |
🔊
|
noi | disquisimmo |
🔊
|
voi | disquisiste |
🔊
|
loro | disquisirono |
🔊
|
Tempo composto
disquisire futuro anteriore |
||
io | avrò disquisito |
🔊
|
tu | avrai disquisito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà disquisito |
🔊
|
noi | avremo disquisito |
🔊
|
voi | avrete disquisito |
🔊
|
loro | avranno disquisito |
🔊
|
Tempo composto
disquisire passato prossimo |
||
io | ho disquisito |
🔊
|
tu | hai disquisito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha disquisito |
🔊
|
noi | abbiamo disquisito |
🔊
|
voi | avete disquisito |
🔊
|
loro | hanno disquisito |
🔊
|
Tempo composto
disquisire trapassato prossimo |
||
io | avevo disquisito |
🔊
|
tu | avevi disquisito |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva disquisito |
🔊
|
noi | avevamo disquisito |
🔊
|
voi | avevate disquisito |
🔊
|
loro | avevano disquisito |
🔊
|
Tempo composto
disquisire trapassato remoto |
||
io | ebbi disquisito |
🔊
|
tu | avesti disquisito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe disquisito |
🔊
|
noi | avemmo disquisito |
🔊
|
voi | aveste disquisito |
🔊
|
loro | ebbero disquisito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo disquisire. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова disquisire
Tempo semplice
disquisire congiuntivo presente |
||
io | disquisisca |
🔊
|
tu | disquisisca |
🔊
|
lui/lei/Lei | disquisisca |
🔊
|
noi | disquisiamo |
🔊
|
voi | disquisiate |
🔊
|
loro | disquisiscano |
🔊
|
Tempo semplice
disquisire congiuntivo imperfetto |
||
io | disquisissi |
🔊
|
tu | disquisissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | disquisisse |
🔊
|
noi | disquisissimo |
🔊
|
voi | disquisiste |
🔊
|
loro | disquisissero |
🔊
|
Tempo composto
disquisire congiuntivo passato |
||
io | abbia disquisito |
🔊
|
tu | abbia disquisito |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia disquisito |
🔊
|
noi | abbiamo disquisito |
🔊
|
voi | abbiate disquisito |
🔊
|
loro | abbiano disquisito |
🔊
|
Tempo composto
disquisire congiuntivo trapassato |
||
io | avessi disquisito |
🔊
|
tu | avessi disquisito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse disquisito |
🔊
|
noi | avessimo disquisito |
🔊
|
voi | aveste disquisito |
🔊
|
loro | avessero disquisito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale disquisire. Умоўны лад дзеяслова disquisire
Tempo semplice
disquisire condizionale presente |
||
io | disquisirei |
🔊
|
tu | disquisiresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | disquisirebbe |
🔊
|
noi | disquisiremmo |
🔊
|
voi | disquisireste |
🔊
|
loro | disquiserebbero |
🔊
|
Tempo composto
disquisire condizionale passato |
||
io | avrei disquisito |
🔊
|
tu | avresti disquisito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe disquisito |
🔊
|
noi | avremmo disquisito |
🔊
|
voi | avreste disquisito |
🔊
|
loro | avrebbero disquisito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo disquisire. Загадны лад дзеяслова disquisire
disquisire imperativo |
||
tu | disquisi |
🔊
|
noi | disquisiamo |
🔊
|
voi | disquisite |
🔊
|
disquisire congiuntivo esortativo |
||
Lei | disquisisca |
🔊
|
Che lui/lei | disquisisca |
🔊
|
Che loro | disquisiscano |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!