🔍
    sense 2v
    sense 1v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Si era dispiaciuto per il suo comportamento. (Italo Svevo, La Coscienza di Zeno)
    verbo irregolare
    dispiacersi :
    di|spia|cér|si : (accento acuto)

    indicativo dispiacersi. Выказны лад дзеяслова dispiacersi


    Tempo semplice

    dispiacersi presente

    io mi dispiaccio
    🔊
    tu ti dispiaci
    🔊
    lui/lei/Lei si dispiace
    🔊
    noi ci dispiacciamo, dispiaciamo
    🔊
    voi vi dispiacete
    🔊
    loro si dispiacciono, dispiaciono
    🔊
    Tempo semplice

    dispiacersi imperfetto

    io mi dispiacevo
    🔊
    tu ti dispiacevi
    🔊
    lui/lei/Lei si dispiaceva
    🔊
    noi ci dispiacevamo
    🔊
    voi vi dispiacevate
    🔊
    loro si dispiacevano
    🔊

    Tempo semplice

    dispiacersi futuro semplice

    io mi dispiacerò
    🔊
    tu ti dispiacerai
    🔊
    lui/lei/Lei si dispiacerà
    🔊
    noi ci dispiaceremo
    🔊
    voi vi dispiacerete
    🔊
    loro si dispiaceranno
    🔊
    Tempo semplice

    dispiacersi passato remoto

    io mi dispiacqui
    🔊
    tu ti dispiacesti
    🔊
    lui/lei/Lei si dispiacque
    🔊
    noi ci dispiacemmo
    🔊
    voi vi dispiaceste
    🔊
    loro si dispiacquero
    🔊

    Tempo composto

    dispiacersi futuro anteriore

    io mi sarò dispiaciuto(a)
    🔊
    tu ti sarai dispiaciuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarà dispiaciuto(a)
    🔊
    noi ci saremo dispiaciuti(e)
    🔊
    voi vi sarete dispiaciuti(e)
    🔊
    loro si saranno dispiaciuti(e)
    🔊
    Tempo composto

    dispiacersi passato prossimo

    io mi sono dispiaciuto(a)
    🔊
    tu ti sei dispiaciuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si è dispiaciuto(a)
    🔊
    noi ci siamo dispiaciuti(e)
    🔊
    voi vi siete dispiaciuti(e)
    🔊
    loro si sono dispiaciuti(e)
    🔊

    Tempo composto

    dispiacersi trapassato prossimo

    io mi ero dispiaciuto(a)
    🔊
    tu ti eri dispiaciuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si era dispiaciuto(a)
    🔊
    noi ci eravamo dispiaciuti(e)
    🔊
    voi vi eravate dispiaciuti(e)
    🔊
    loro si erano dispiaciuti(e)
    🔊
    Tempo composto

    dispiacersi trapassato remoto

    io mi fui dispiaciuto(a)
    🔊
    tu ti fosti dispiaciuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fu dispiaciuto(a)
    🔊
    noi ci fummo dispiaciuti(e)
    🔊
    voi vi foste dispiaciuti(e)
    🔊
    loro si furono dispiaciuti(e)
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo dispiacersi. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова dispiacersi


    Tempo semplice

    dispiacersi congiuntivo presente

    io mi dispiaccia
    🔊
    tu ti dispiaccia
    🔊
    lui/lei/Lei si dispiaccia
    🔊
    noi ci dispiacciamo, dispiaciamo
    🔊
    voi vi dispiacciate, dispiaciate
    🔊
    loro si dispiacciano
    🔊
    Tempo semplice

    dispiacersi congiuntivo imperfetto

    io mi dispiacessi
    🔊
    tu ti dispiacessi
    🔊
    lui/lei/Lei si dispiacesse
    🔊
    noi ci dispiacessimo
    🔊
    voi vi dispiaceste
    🔊
    loro si dispiacessero
    🔊

    Tempo composto

    dispiacersi congiuntivo passato

    io mi sia dispiaciuto(a)
    🔊
    tu ti sia dispiaciuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sia dispiaciuto(a)
    🔊
    noi ci siamo dispiaciuti(e)
    🔊
    voi vi siate dispiaciuti(e)
    🔊
    loro si siano dispiaciuti(e)
    🔊
    Tempo composto

    dispiacersi congiuntivo trapassato

    io mi fossi dispiaciuto(a)
    🔊
    tu ti fossi dispiaciuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fosse dispiaciuto(a)
    🔊
    noi ci fossimo dispiaciuti(e)
    🔊
    voi vi foste dispiaciuti(e)
    🔊
    loro si fossero dispiaciuti(e)
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale dispiacersi. Умоўны лад дзеяслова dispiacersi


    Tempo semplice

    dispiacersi condizionale presente

    io mi dispiacerei
    🔊
    tu ti dispiaceresti
    🔊
    lui/lei/Lei si dispiacerebbe
    🔊
    noi ci dispiaceremmo
    🔊
    voi vi dispiacereste
    🔊
    loro si dispiacerebbero
    🔊
    Tempo composto

    dispiacersi condizionale passato

    io mi sarei dispiaciuto(a)
    🔊
    tu ti saresti dispiaciuto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarebbe dispiaciuto(a)
    🔊
    noi ci saremmo dispiaciuti(e)
    🔊
    voi vi sareste dispiaciuti(e)
    🔊
    loro si sarebbero dispiaciuti(e)
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo dispiacersi. Загадны лад дзеяслова dispiacersi


    dispiacersi imperativo

    tu dispiaciti
    🔊
    noi dispiacciamoci
    🔊
    voi dispiacetevi
    🔊

    dispiacersi congiuntivo esortativo

    Lei si dispiaccia
    🔊
    Che lui/lei si dispiaccia
    🔊
    Che loro si dispiacciano
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!