🔍
    sense 1v
    sense 2v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Ha citato un grande autore. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    citare :
    ci||re : (accento grave)

    indicativo citare. Выказны лад дзеяслова citare


    Tempo semplice

    citare presente

    io cito
    🔊
    tu citi
    🔊
    lui/lei/Lei cita
    🔊
    noi citiamo
    🔊
    voi citate
    🔊
    loro citano
    🔊
    Tempo semplice

    citare imperfetto

    io citavo
    🔊
    tu citavi
    🔊
    lui/lei/Lei citava
    🔊
    noi citavamo
    🔊
    voi citavate
    🔊
    loro citavano
    🔊

    Tempo semplice

    citare futuro semplice

    io citerò
    🔊
    tu citerai
    🔊
    lui/lei/Lei citerà
    🔊
    noi citeremo
    🔊
    voi citerete
    🔊
    loro citeranno
    🔊
    Tempo semplice

    citare passato remoto

    io citai
    🔊
    tu citasti
    🔊
    lui/lei/Lei citò
    🔊
    noi citammo
    🔊
    voi citaste
    🔊
    loro citarono
    🔊

    Tempo composto

    citare futuro anteriore

    io avrò citato
    🔊
    tu avrai citato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà citato
    🔊
    noi avremo citato
    🔊
    voi avrete citato
    🔊
    loro avranno citato
    🔊
    Tempo composto

    citare passato prossimo

    io ho citato
    🔊
    tu hai citato
    🔊
    lui/lei/Lei ha citato
    🔊
    noi abbiamo citato
    🔊
    voi avete citato
    🔊
    loro hanno citato
    🔊

    Tempo composto

    citare trapassato prossimo

    io avevo citato
    🔊
    tu avevi citato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva citato
    🔊
    noi avevamo citato
    🔊
    voi avevate citato
    🔊
    loro avevano citato
    🔊
    Tempo composto

    citare trapassato remoto

    io ebbi citato
    🔊
    tu avesti citato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe citato
    🔊
    noi avemmo citato
    🔊
    voi aveste citato
    🔊
    loro ebbero citato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo citare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова citare


    Tempo semplice

    citare congiuntivo presente

    io citi
    🔊
    tu citi
    🔊
    lui/lei/Lei citi
    🔊
    noi citiamo
    🔊
    voi citiate
    🔊
    loro citino
    🔊
    Tempo semplice

    citare congiuntivo imperfetto

    io citassi
    🔊
    tu citassi
    🔊
    lui/lei/Lei citasse
    🔊
    noi citassimo
    🔊
    voi citaste
    🔊
    loro citassero
    🔊

    Tempo composto

    citare congiuntivo passato

    io abbia citato
    🔊
    tu abbia citato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia citato
    🔊
    noi abbiamo citato
    🔊
    voi abbiate citato
    🔊
    loro abbiano citato
    🔊
    Tempo composto

    citare congiuntivo trapassato

    io avessi citato
    🔊
    tu avessi citato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse citato
    🔊
    noi avessimo citato
    🔊
    voi aveste citato
    🔊
    loro avessero citato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale citare. Умоўны лад дзеяслова citare


    Tempo semplice

    citare condizionale presente

    io citerei
    🔊
    tu citeresti
    🔊
    lui/lei/Lei citerebbe
    🔊
    noi citeremmo
    🔊
    voi citereste
    🔊
    loro citerebbero
    🔊
    Tempo composto

    citare condizionale passato

    io avrei citato
    🔊
    tu avresti citato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe citato
    🔊
    noi avremmo citato
    🔊
    voi avreste citato
    🔊
    loro avrebbero citato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo citare. Загадны лад дзеяслова citare


    citare imperativo

    tu cita
    🔊
    noi citiamo
    🔊
    voi citate
    🔊

    citare congiuntivo esortativo

    Lei citi
    🔊
    Che lui/lei citi
    🔊
    Che loro citino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!