🔍
    sense 1v
    sense 2v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Si è arrischiato in un’avventura. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    arrischiarsi :
    ar|ri|schiàr|si : (accento grave)

    indicativo arrischiarsi. Выказны лад дзеяслова arrischiarsi


    Tempo semplice

    arrischiarsi presente

    io mi arrischio
    🔊
    tu ti arrischi
    🔊
    lui/lei/Lei si arrischia
    🔊
    noi ci arrischiamo
    🔊
    voi vi arrischiate
    🔊
    loro si arrischiano
    🔊
    Tempo semplice

    arrischiarsi imperfetto

    io mi arrischiavo
    🔊
    tu ti arrischiavi
    🔊
    lui/lei/Lei si arrischiava
    🔊
    noi ci arrischiavamo
    🔊
    voi vi arrischiavate
    🔊
    loro si arrischiavano
    🔊

    Tempo semplice

    arrischiarsi futuro semplice

    io mi arrischierò
    🔊
    tu ti arrischierai
    🔊
    lui/lei/Lei si arrischierà
    🔊
    noi ci arrischieremo
    🔊
    voi vi arrischierete
    🔊
    loro si arrischieranno
    🔊
    Tempo semplice

    arrischiarsi passato remoto

    io mi arrischiai
    🔊
    tu ti arrischiasti
    🔊
    lui/lei/Lei si arrischiò
    🔊
    noi ci arrischiammo
    🔊
    voi vi arrischiaste
    🔊
    loro si arrischiarono
    🔊

    Tempo composto

    arrischiarsi futuro anteriore

    io mi sarò arrischiato(a)
    🔊
    tu ti sarai arrischiato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarà arrischiato(a)
    🔊
    noi ci saremo arrischiati(e)
    🔊
    voi vi sarete arrischiati(e)
    🔊
    loro si saranno arrischiati(e)
    🔊
    Tempo composto

    arrischiarsi passato prossimo

    io mi sono arrischiato(a)
    🔊
    tu ti sei arrischiato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si è arrischiato(a)
    🔊
    noi ci siamo arrischiati(e)
    🔊
    voi vi siete arrischiati(e)
    🔊
    loro si sono arrischiati(e)
    🔊

    Tempo composto

    arrischiarsi trapassato prossimo

    io mi ero arrischiato(a)
    🔊
    tu ti eri arrischiato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si era arrischiato(a)
    🔊
    noi ci eravamo arrischiati(e)
    🔊
    voi vi eravate arrischiati(e)
    🔊
    loro si erano arrischiati(e)
    🔊
    Tempo composto

    arrischiarsi trapassato remoto

    io mi fui arrischiato(a)
    🔊
    tu ti fosti arrischiato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fu arrischiato(a)
    🔊
    noi ci fummo arrischiati(e)
    🔊
    voi vi foste arrischiati(e)
    🔊
    loro si furono arrischiati(e)
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo arrischiarsi. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова arrischiarsi


    Tempo semplice

    arrischiarsi congiuntivo presente

    io ci arrischi
    🔊
    tu ci arrischi
    🔊
    lui/lei/Lei si arrischi
    🔊
    noi ci arrischiamo
    🔊
    voi ci arrischiate
    🔊
    loro si arrischino
    🔊
    Tempo semplice

    arrischiarsi congiuntivo imperfetto

    io mi arrischiassi
    🔊
    tu ti arrischiassi
    🔊
    lui/lei/Lei si arrischiasse
    🔊
    noi ci arrischiassimo
    🔊
    voi vi arrischiaste
    🔊
    loro si arrischiassero
    🔊

    Tempo composto

    arrischiarsi congiuntivo passato

    io mi sia arrischiato(a)
    🔊
    tu ti sia arrischiato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sia arrischiato(a)
    🔊
    noi ci siamo arrischiati(e)
    🔊
    voi vi siate arrischiati(e)
    🔊
    loro si siano arrischiati(e)
    🔊
    Tempo composto

    arrischiarsi congiuntivo trapassato

    io mi fossi arrischiato(a)
    🔊
    tu ti fossi arrischiato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fosse arrischiato(a)
    🔊
    noi ci fossimo arrischiati(e)
    🔊
    voi vi foste arrischiati(e)
    🔊
    loro si fossero arrischiati(e)
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale arrischiarsi. Умоўны лад дзеяслова arrischiarsi


    Tempo semplice

    arrischiarsi condizionale presente

    io mi arrischierei
    🔊
    tu ti arrischieresti
    🔊
    lui/lei/Lei si arrischierebbe
    🔊
    noi ci arrischieremmo
    🔊
    voi vi arrischiereste
    🔊
    loro si arrischierebbero
    🔊
    Tempo composto

    arrischiarsi condizionale passato

    io mi sarei arrischiato(a)
    🔊
    tu ti saresti arrischiato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarebbe arrischiato(a)
    🔊
    noi ci saremmo arrischiati(e)
    🔊
    voi vi sareste arrischiati(e)
    🔊
    loro si sarebbero arrischiati(e)
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo arrischiarsi. Загадны лад дзеяслова arrischiarsi


    arrischiarsi imperativo

    tu arrischiati
    🔊
    noi arrischiamoci
    🔊
    voi arrischiatevi
    🔊

    arrischiarsi congiuntivo esortativo

    Lei si arrischi
    🔊
    Che lui/lei si arrischi
    🔊
    Che loro si arrischino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!