У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Ha appuntito la matita. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
appuntire :
ap|pun|tì|re
: (accento grave)
indicativo appuntire. Выказны лад дзеяслова appuntire
Tempo semplice
Presente appuntire |
||
io | appuntisco |
🔊
|
tu | appuntisci |
🔊
|
lui/lei/Lei | appuntisce |
🔊
|
noi | appuntiamo |
🔊
|
voi | appuntite |
🔊
|
loro | appuntiscono |
🔊
|
Tempo semplice
Imperfetto appuntire |
||
io | appuntivo |
🔊
|
tu | appuntivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | appuntiva |
🔊
|
noi | appuntivamo |
🔊
|
voi | appuntivate |
🔊
|
loro | appuntivano |
🔊
|
Tempo semplice
Futuro semplice appuntire |
||
io | appuntirò |
🔊
|
tu | appuntirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | appuntirà |
🔊
|
noi | appuntiremo |
🔊
|
voi | appuntirete |
🔊
|
loro | appuntiranno |
🔊
|
Tempo semplice
Passato remoto appuntire |
||
io | appuntii |
🔊
|
tu | appuntisti |
🔊
|
lui/lei/Lei | appuntì |
🔊
|
noi | appuntimmo |
🔊
|
voi | appuntiste |
🔊
|
loro | appuntirono |
🔊
|
Tempo composto
Futuro anteriore appuntire |
||
io | avrò appuntito |
🔊
|
tu | avrai appuntito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà appuntito |
🔊
|
noi | avremo appuntito |
🔊
|
voi | avrete appuntito |
🔊
|
loro | avranno appuntito |
🔊
|
Tempo composto
Passato prossimo appuntire |
||
io | ho appuntito |
🔊
|
tu | hai appuntito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha appuntito |
🔊
|
noi | abbiamo appuntito |
🔊
|
voi | avete appuntito |
🔊
|
loro | hanno appuntito |
🔊
|
Tempo composto
Trapassato prossimo appuntire |
||
io | avevo appuntito |
🔊
|
tu | avevi appuntito |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva appuntito |
🔊
|
noi | avevamo appuntito |
🔊
|
voi | avevate appuntito |
🔊
|
loro | avevano appuntito |
🔊
|
Tempo composto
Trapassato remoto appuntire |
||
io | ebbi appuntito |
🔊
|
tu | avesti appuntito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe appuntito |
🔊
|
noi | avemmo appuntito |
🔊
|
voi | aveste appuntito |
🔊
|
loro | ebbero appuntito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo appuntire. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова appuntire
Tempo semplice
Congiuntivo presente appuntire |
||
io | appuntisca |
🔊
|
tu | appuntisca |
🔊
|
lui/lei/Lei | appuntisca |
🔊
|
noi | appuntiamo |
🔊
|
voi | appuntiate |
🔊
|
loro | appuntiscano |
🔊
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto appuntire |
||
io | appuntissi |
🔊
|
tu | appuntissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | appuntisse |
🔊
|
noi | appuntissimo |
🔊
|
voi | appuntiste |
🔊
|
loro | appuntissero |
🔊
|
Tempo composto
Congiuntivo passato appuntire |
||
io | abbia appuntito |
🔊
|
tu | abbia appuntito |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia appuntito |
🔊
|
noi | abbiamo appuntito |
🔊
|
voi | abbiate appuntito |
🔊
|
loro | abbiano appuntito |
🔊
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato appuntire |
||
io | avessi appuntito |
🔊
|
tu | avessi appuntito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse appuntito |
🔊
|
noi | avessimo appuntito |
🔊
|
voi | aveste appuntito |
🔊
|
loro | avessero appuntito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale appuntire. Умоўны лад дзеяслова appuntire
Tempo semplice
Condizionale presente appuntire |
||
io | appuntirei |
🔊
|
tu | appuntiresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | appuntirebbe |
🔊
|
noi | appuntiremmo |
🔊
|
voi | appuntireste |
🔊
|
loro | appunterebbero |
🔊
|
Tempo composto
Condizionale passato appuntire |
||
io | avrei appuntito |
🔊
|
tu | avresti appuntito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe appuntito |
🔊
|
noi | avremmo appuntito |
🔊
|
voi | avreste appuntito |
🔊
|
loro | avrebbero appuntito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo appuntire. Загадны лад дзеяслова appuntire
Imperativo appuntire |
||
tu | appuntisci |
🔊
|
noi | appuntiamo |
🔊
|
voi | appuntite |
🔊
|
Congiuntivo appuntire |
||
Lei | appuntisca |
🔊
|
Che lui/lei | appuntisca |
🔊
|
Che loro | appuntiscano |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!